ท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ...ทั้งหลาย
ขอโอกาสให้ครูไทยได้หายใจบ้างเถิด ขอร้อง....
ท่านคอยชี้นำ บอก สั่ง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ให้บรรดาครูครูทำทำทำทำทำและทำ โโดยอ้างว่าเป็นนโยบายนั้น มันสร้างภาระให้ ทำให้ครูขาดความเป็นตัวเองและรู้สึกว่า (กรูโง่แท้....) งานอะไรก็แล้วแต่ถ้ามันไม่เอาวัตถุดิบของครูมาเป็นส่วนร่วม(นร.น่ะ) มันก็จะวุ่นวาย ทิ้งเด็ก ก็จะออกในทำนองนี้ ต่อไปนี้จะเล่านิทาน
มีโรงเรียนแห่งหนึ่งมีครูคนหนึ่งทำอะไรไม่เป็นคอยอาศัยแต่คนอื่นทำงานให้แล้วก็มาอ้างเอาความดีใส่ตัวคนอื่นชั่วหมด(นี่ผลงานผม/ฉัน)ต่อมาไม่น่นครูคนนี้เป็นหมาหัวเน่าไม่มีใครอยากคบอยากจริงใจด้วยโสนะหน้า นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนทำงานไม่เป็นไม่เป็นไรขอให้รู้วิธีเหยียบคนอื่นขึ้นที่สูงก็เอาดีได้(หน้าด้าน ๆ)นี่คือคำบ่นของครูที่เคยเป็นทาส ตอนนี้ประกาศอิสรภาพแล้ว ครับบบบ/ค่ะ
ขอบคุณมากก๊ากเหลา
เพราะได้รางวัลจึงมาพบกับบันทึกที่ตรงใจมากค่ะ เขียนได้น่าติดตามทุกบันทึกค่ะ อ่านย้อนกลับ อิอิ
ขอบคุณค่ะคุณครูตู้มขอบรับรองด้วยเกียรติทุกบันทึกเป็นประสบการณ์ตรงค่ะมาจากเบื้องลึกของจิตใจเลย...คริคริค๊าาา...