ยิ่งนิ่ง…ยิ่งรู้สึกผิด
...
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันของความสุข…
ค่ำที่ผ่านมาเรามีนัดทานข้าวกับเพื่อนๆ กลุ่มเล็กๆ ที่ร้านอาหารในศูนย์การค้าใจกลางเมือง วันนี้ที่จอดรถที่ห้างนั้นก็เต็มอีกตามเคย ที่จอดรถไม่พอคือปัญหาสำคัญของที่นี่โดยเฉพาะในยามเย็นและวันหยุด
เราขับวนกันอยู่นานจนมาถึงชั้นบนสุดของอาคารที่จอดรถ พอดีมีรถคันหนึ่งกำลังเตรียมตัวออก เราก็ชะลอความเร็วลงให้รถคันนั้นขับออกไปจากช่องจอดรถ ถัดจากช่องจอดรถข้างหน้าสองช่อง มีรถคันหนึ่งจอดรออยู่แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะถอยมาจอด เรารออยู่หนึ่งอึดใจ “เขาคงมารอเฉยๆ ไม่ต้องการที่จอดหรอกมั้ง” คนขับรถข้างกายกล่าวแล้วก็ทำการถอยรถเข้าจอดช่องที่ว่างนั้น รถคันนั้นก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะเคลื่อนที่ พอจอดรถเสร็จเราก็เดินผ่านรถคันนั้นเพื่อไปประตูทางเข้าห้าง
ฉันแวะเข้าไปถามหญิงคนที่ขับรถว่ารอที่จอดรถหรือเปล่า เธอเลื่อนกระจกรถลงด้วยสีหน้าปกติและตอบว่า “รออยู่ แต่ไม่เป็นไร” พร้อมยิ้มให้ เท่านั้นคนขับรถข้างกายก็รีบเดินแจ้นไปขับรถออกจากช่อง ฉันกล่าวขอโทษเธอคนนั้นและบอกว่าเราคิดผิด เธอยิ้มและยืนยันว่าเธอไม่เป็นไร และเพราะเธอเองก็ไม่ได้สังเกตว่ามีรถขับออกไปเพราะกำลังอ่านอะไรสักอย่างจาก ipad ขณะที่รอ เพิ่งจะมาเห็นก็ตอนที่รถเราเข้าจอดไปแล้ว
ฉันเดินกลับไปนั่งในรถรอช่องที่จอดใหม่ เธอถอยรถเข้าจอดแล้วเดินเข้าห้างไป ก่อนนั้นเธอยังหันมายิ้มให้เราอีก หลังจากนั้นอีกไม่นาน เราก็ได้ที่จอดรถโดยไม่ไปตัดหน้าใคร
ในระหว่างที่เดินเข้าห้าง ฉันแซวคนใกล้ตัวว่าวันนี้เขามาแปลกที่ยอมให้ผู้หญิงคนนั้น เพราะปกติเขาเป็นคนไม่ยอมใครง่ายๆ เขายิ้มอย่างอายๆ และบอกว่า “คุณก็รู้…ถ้าเป็นคนอื่นเราคงโดนด่าไปแล้ว แต่นี่เธอไม่โกรธ ผมยิ่งรู้สึกผิด”
...
ฉันคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้แล้วพลันนึกถึงเรื่องราวของเด็กชายชาวปาเลสไตน์คนหนึ่ง เด็กชายอายุประมาณ ๑๓ ปี ร้องไห้ฟูมฟายไปหา มูบารัค อาวัด นักกิจกรรมผู้ไม่ใช้ความรุนแรงชาวปาเลสไตน์ ขณะที่มูบารัค กำลังทำงานอยู่ในกาซ่า ที่ที่มีการต่อสู้กันระหว่างอิสราเอลและปาเลสไตน์
เด็กคนนนั้นเล่าให้มูบารัคฟังว่าเขามาจากค่ายผู้ลี้ภัยแห่งหนึ่ง วันนั้นเขาขว้างก้อนหินใส่ทหารชาวอิสราเอลคนหนึ่ง เขาขว้างก้อนหินใส่ทหารคนนั้นสามครั้ง และทหารคนนั้นก็ตีเขาสามครั้ง ครั้งที่สามเขาถูกตีหนักมากกว่าครั้งอื่น ครั้งที่สี่เด็กชายก็ปาก้อนหินใส่ทหารคนนั้นอีก ทหารคนนั้นจึงวิ่งไล่จนเขาถูกจับได้ เมื่อถูกจับได้เด็กคนนั้นก็คิดว่าคราวนี้เขาคงจะถูกตีหนักกว่าเดิม
แต่ทหารคนนั้นกลับกอดเด็กชายไว้แน่น!
เด็กคนนั้นร้องไห้ไปหามูบารัคเพราะเขาสับสน ไม่เข้าใจที่ “ทำไมเขากอดผม?”
มูบารัคบอกเด็กชายคนนั้นว่า “เพราะทหารอิสราเอลคนนั้นเป็นมนุษย์ไงล่ะ!”
เกราะในใจที่สร้างไว้อย่างแน่นหนาด้วยความโกรธ ความเกลียด ความระแวง กลับพังลงอย่างง่ายดายและไม่เป็นท่าเพียงเพราะ ความเมตตา ความรัก และความเชื่อใจที่สัมผัสได้…เท่านั้นเอง
...
วันนี้ ณ ที่ชั้นบนสุดของที่จอดรถของห้างสรรพสินค้าหนึ่ง ใครคนหนึ่งรู้สึกผิดและรีบแก้ไขความผิดด้วยเต็มใจให้เพราะความนิ่ง ความไม่โกรธ และรอยยิ้มของอีกฝ่าย
วันนั้น ณ พื้นที่ที่เปราะบางแถบกาซ่า เด็กชายคนหนึ่งร้องไห้ สับสน ไม่เข้าใจ เมื่อมนุษย์ที่เขาคิดว่าเป็นศัตรู “กอด”
วันพรุ่งนี้หากใครบางคนบังเอิญเจอก้อนหินที่ปาลงมาในที่ทำงาน เราคงสามารถ “กอด” คนที่ขว้างก้อนหินได้โดยใช้ “หัวใจโอบกอด” นะคะ
ดังที่นิ้วกลมกล่าวไว้ว่า ความสุขเกิดขึ้นเมื่อ…สัมผัสได้ถึงความรัก…
เรื่องราวของเด็กชายชาวปาเลสไตน์ยกมาจาก “สันติวิถี คือสันติวิธี” จากหนังสือ “ความสุข โดยสังเกต” ของ นิ้วกลม
.....
Love rain Piano version...
http://www.youtube.com/watch?v=csOW5_CEKHE&feature=relmfu
ความเห็น (35)
เมตตา รัก และอภัย ละลายตะกอนความโกรธ และเกลียดชัง ได้ค่ะ แม้บางคนยังมีท่าทีแข็งกระด้าง แต่ตะกอนในใจก็เริ่มละลายได้ค่ะ ดนตรีสบายอารมณ์ค่ะ
ขอบคุณค่ะสำหรับบันทึกดีๆที่ให้ข้อคิดนี้ ......ยิ่งนิ่ง.....ยิ่งรู้สึกผิด
เพลงประกอบละครเกาหลีเรื่อง Love Rain ค่ะ เพราะๆ สบายๆ ยามดึกเช่นนี้ค่ะ
ชอบจังค่ะกับคำว่า "ตะกอนในใจ"
ขอบคุณค่ะคุณ Bright Lily,
ฝันดีนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณชลัญธร
เป็น Self Reflection ที่ทำให้ใจเป็นสุขก่อนนอนคืนนี้ค่ะ
ขอบคุณและฝันดีค่ะคุณชลัญ
- อ่านแล้วมีความสุข "ความเมตตา ความรัก และความเชื่อใจ" สามารถพังทลายได้ทุกอย่างนะครับ..
- ขอบคุณบันทึกดีๆนี้ครับ
- สวัสดีค่ะ เพียงความรัก ความเมตตา เข้าใจ ใส่ใจในความรู้สึกของคนรอบข้าง..สร้างสุขและความอิ่มเอมใจแล้วนะคะ
จิตสำนึกดีๆเช่นนี้ โอบอุ้มความสุขที่ตัวเราและผู้คนรอบข้างนะคะ
.
ชอบจังค่ะ.. ความรู้สึกเป็นสิ่งมี่มองไม่เห็น- แต่ถ้าเราใช้ใจสัมผัสเราจะรับรู้ได้ทุกอย่าง - ว่าควรเป็นและทำเช่นไร ใจเราตอบได้เองค่ะ.. ขอบคุณนะคะ บันทึกที่ส่งเสริมสำนึกของจิตใจความเป็นมนุษย์ที่นับวันจะหาได้ยากในเมืองใหญ่ๆ คนใกล้ตัวคุณน่ารักมากๆ
ขอบคุณนะคะ คุณปริม ขอบคุณเรื่องราวที่เล่าให้อ่าน :)
- นับวันเรายิ่งละเลยความรู้สึกของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันนะคะ
- การวางใจเป็นเรื่องยาก
แต่หากเราทำได้ ใจเบา ใจใส ใจสะอาด
และเป็นมิตรได้กับทุกสิ่ง ๆ บนโลกใบนี้ ^^
- ชื่นชมการวางใจของคนใกล้ตัวคุณปริมนะคะ
และชื่นชมรอยยิ้มของผู้ที่วางใจอีกฝ่ายด้วยค่ะ เธอผู้นั้นงดงามน้ำใจจริง ๆ
(@^______^@)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ธนิตย์
หลายๆ คนกำลังไม่แน่ใจว่าสิ่งเหล่านี้ "ความเมตตา ความรัก และความเชื่อใจ"ยังมีอยู่ในสังคมเราหรือเปล่า
มีค่ะหากเราร่วมกันสร้างมันค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์
คิดถึงค่ะคุณปริม
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กาญจนา
ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ความรัก ความเมตตา เข้าใจ ใส่ใจ จะเกิดได้เมื่อหัวใจเป็นอิสระจากความโกรธ ความเกลียด ความระแวงค่ะ
ฝันดีค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นงนาท
ขอบคุณสำหรับบทสรุปที่กินใจค่ะ
ความสุขเกิดขึ้นได้เมื่อหัวใจได้สัมผัสความรู้สึกดีดี ความรัก ความเมตาที่มีรอบตัวนัคั
สุขสันต์วันหยุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณรัชนี
ชีวิตในเมืองใหญ่ก็อย่างที่เล่าค่ะ สิ่งที่มีน้อย หายาก แห้งแล้งคือน้ำใจค่ะ ทุกคนมีความเป็นอัตตาสูงประเภทของของข้าใครอย่าแตะ เมื่อคิดเช่นนี้การแสดงออกก็เลยเป็นไปดั่งที่เราคาดไว้คือต้องโดนด่าแน่เพราะเราไปละเมิดสิทธิ์เขา เราชินกับสภาพแบบนี้ พอมาเจอรอยยิ้มใจละลายเลยค่ะ
คนใกล้ตัวเป็นคนในพื้นที่ ถูกหล่อหลอมมาแบบว่าไม่ค่อยจะยอมใคร ร้ายมาแรงไปน่ะค่ะ แต่พอมาเจอความอ่อนละมุน เขาลนลานรับแทบไม่ทันค่ะ เลยรู้เคล็ดไม่รับในการรับมือเขาเพิ่มขึ้น นิ่งแล้วจะดีเอง....
ขอบคุณค่ะ
สวัสดียามเช้านะคะคุณหนูรี
มีความสุขมากๆค่ะวันนี้ ;)
สวัสดีค่ะคุณ Wahoo Bluesky,
เราอยู่ในโลกคอนกรีตค่ะ ใจก็เลยดูจะแข็งๆ ตามไม่ค่อยยืดหยุ่นเท่าไหร่ หากไม่พิจารณาให้ดีปล่อยไปวันหนึ่งเราก็คงเป็นเหมือนหุ่นยนต์ที่ไม่มีความรู้สึก ทุกอย่างว่ากันไปตามเนื้อผ้า
แต่ธรรมชาติของใจนั้นไม่กระด้างหรอกค่ะ พอเจอของอ่อนเข้าก็เลยต้องรีบให้ค่ะ
ขอบคุณคุณ Bluesky, ที่มาเติมความอ่อนหวานให้หัวใจในวันนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยาย
ระลึกถึงคุณยายเช่นกันค่ะ
มีความสุขในวันหยุดนะคะ
ขอบคุณหัวใจอันอ่อนโยนทุกดวงที่แวะเวียนมาให้กำลังใจในบันทึกนี้นะคะ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขในวันดีดี วันที่มีความรัก ความเมตตา อยู่รอบตัวค่ะ
ผมชอบเรื่องราวเด็กน้อยนี้จัง...ชอบพลังความรักและการโอบกอด....ชอบรูปถ่ายของเด็กที่ถ่ายรูป...ชอบเพลงของบันทึกนี้อยู่แล้วครับ...และยิ่งชอบลีลาการเขียนของคุณปริมที่อ่านแล้ว...ราวกับผมอยู่ในสวนสนุก...ขอบคุณครับ
การโอบกอด เป็นสัญลักษณ์ของความรัก มิตรภาพ...
เป็นพลังแห่งการหนุนเสริมและเยียวยาชีวิตโดยแท้จริง
...ขอบคุณครับ..
ความรักสามารถโอบอุ้มทุกอย่างได้จริงๆ
สวัสดีวันหยุดค่ะคุณปริม...คุณสบายดีนะคะ
...ความนิ่งสงบ สยบทุกสิ่งค่ะ...
สงสัยทั้งโชเฟอร์รถเมล์และผู้โดยสารในกทม. ที่ต้องเผชิญเหตุนักเรียน (นักเลง) ไล่ตี ไล่ยิง เร็ว ๆ นี้ บางรายบาดเจ็บ บางรายเสียชีวิต คงจะ "นิ่ง" และให้อภัย ไม่ได้
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้น มันรุนแรงเกินไป
ครับ หลายสถานการณ์ การจัดการกับปัญหา ต้องใช้เทคนิค วิธีการ ที่แตกต่างกันออกไป ไม่มีเรื่องใดที่เป็นสูตรสำเร็จ
"รัก" คำเดียวสั้นๆ แต่ความหมายยิ่งใหญ่ เพราะรักนี้ที่สร้างโลกครับ
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก,
เด็กที่ถ่ายรูปเป็นหลานค่ะ ชอบมาขอให้เราพาไปเที่ยวตามที่ต่างๆ พอนานๆเข้าเขาก็ซึมซับชอบการถ่ายรูปไปด้วย ผ้าขาวค่ะ....
ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ
ให้ดอกไม้ไว้ จนวันนี้มีความนิ่งพอ มาอ่านอย่างเย็นใจได้ค่ะ ... อ่านแล้วทำให้นึกถึงประสบการณ์ เข้าใจเพื่อนร่วมงานผิด เขาทำท่าเหมือนไม่เต็มใจช่วย บอก "ไม่สะดวก ไม่ถนัด" จนเราเกือบตัดเขาออกจากทีม หัวหน้าบอกใจเย็นๆ นิ่งๆ ไว้ พอเอาเข้าจริง พี่คนนี้เป็นกำลังหลักที่ช่วยติดต่อและเขียนบันทึก ... กี่ครั้งแล้ว ที่เราเสียกัลยาณมิตรไป เพราะ "ด่วนตัดสิน"
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
การโอบกอดเป็นการแสดงออกถึง หัวใจ ที่อยู่ภายใน ด้วยความรู้สึกที่สัมผัสได้ การเยียวยาจึงเกิดขึ้น...
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณมนัญญา
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อสัตว์อาจดูเป็นสิ่งธรรมดาๆ แต่อย่างน้อยที่สุด หากมีความรักแล้วเราจะรู้ได้เลยว่าเราเปลี่ยนไปจากเดิม....
สุขสันต์วันหยุดค่ะ ;)
สื่อ ส่งสารว่า....รักจากหัวใจ
หากรับรู้ได้ว่า....ไม่มีเงื่อนไข
โลกรอบตัวสว่างสดใส
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ขอบคุณมากค่ะ ความนิ่งสยบความโกรธ แถมยังให้เวลาฝ่ายตรงข้ามได้คิดและแสดงออกในสิ่งที่ควรทำด้วยค่ะ เพราะหากเราไม่นิ่งเขาจะโกรธตอบและไม่มีเวลามาคิดเพื่อทำในสิ่งที่ควร
ปริมสบายดีค่ะ วันนี้ว่าจะอยู่บ้านพักผ่อนอ่านหนังสือ สบายๆไม่ออกไปไหนค่ะ ฝนตกหนักตอนรุ่งเช้าและทำท่าว่าจะตกลงมาอีก
คุณน้อยรักษาสุขภาพนะคะ ;)
คุณคณิน
ปริมไม่ได้ติมตามข่าวคราวบ้านเราโดยละเอียดมากนักค่ะเลยไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น แต่จากที่คุณคณินเล่าก็น่าเศร้าใจที่คนเราปล่อยอารมณ์ให้ควบคุมเรามากเกินไปค่ะ ใจเราหยาบเกินไปในภาวะแบบนั้นเลยทนไม่ได้เลยยิ่งอภัยยากขึ้นหากมีอะไรเกิดขึ้นแล้ว
ชอบที่คุณบอกไม่มีสูตรสำเร็จในการจัดการปัญหา สี่งที่เราควรมีคือสติในยามคับขัน สติจะบอกเราว่าควรทำอย่างไรบ้าง
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ, ว้าว....ใช่เลยค่ะ รักสร้างโลกที่สวยงาม น่าอยู่ขึ้น
สุขสันต์วันหยุดกับครอบครัวอบอุ่นนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ ป.
ขอบคุณมากค่ะที่มาร่วมแชร์ประสบการณ์อันทรงค่า
บางครั้ง...การมองโลกอย่างระมัดระวังก็ช่วยให้เราดำเนินชีวิตไปด้วยความผาสุกแต่หากมองโลกด้วยอย่างระแวง ชีวิตจะไม่ค่อยสุขเท่าไหร่นะคะ
สุขสันต์วันหยุดสบายๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ ทพญ. ธิรัมภา
กำลังคิดถึงการสรุปบันทึกแบบได้ใจในรูปแบบไฮกุ เชียวค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ
มีความสุขในวันพักผ่อนนะคะ ;)