การจัดการอารมณ์

การจัดการอารมณ์

การจัดการที่ยากดูเหมือนว่า เป็นการจัดการกับอารมณ์ ยิ่งตำแหน่งใหญ่มากน้อยเเค่ไหนก็ยิ่งต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้ด้วย

ในสถานการณ์ที่จำเป็นหรือคับขันแล้ว ก็ยิ่งจำเป็นต้องมีความสามารถในการควบคุมอารมณ์ให้ดีด้วย ไม่เพียงแต่การควบคุมอารมณ์ของตน ไม่ให้ไปกระทบกับผู้อื่นเท่านั้น

สิ่งที่ยากยิ่งอาจเป็นการจัดการกับอารมณ์ที่เมื่อเกิดขึ้นแล้วและสามารถจัดการให้สถานการณ์นั้นผ่านพ้นไปแล้ว

สิ่งหนึ่งตามมาดูเหมือนว่า การจัดการกับความรู้สึกที่ยังมีความคั่งค้าง ของอารมณ์อยู่

 

ดังนั้นจะสามารถจัดการกับอารมณ์นั้นได้อย่างไร

คำตอบก็คงได้ว่า

ยากยิ่งนัก

คงขึ้นอยู่กับและคนว่าเป็นเช่นไร

ดังนั้นแนวทางก็ย่อมขึ้นกับการแก้ปัญหาต่อไปตามไป...อีก

แต่สิ่งหนึ่งที่อยากจะกล่าวคือ

การยอมรับว่า เป็นเช่นนั้นจริง

อย่าพยายามพลัก ความรู้สึก หรืออารมณ์นั้นไป ด้วยการอาศัยสิ่งอื่น 

หากแต่จะต้องเฝ้าติดตาม เเละเรียนรู้ ไปตามการรู้สึกนั้นว่าเป็นเช่นไร

การแก้ให้ได้ก็คงไม่ใช้การสลัดหรือผลักใส

หากแต่เป็นการเรียนรู้ที่มันเป็นไปอย่างไรต่างหาก

......................

เมตตา. 

[พ.แจ่มจำรัส]

นมัสการพระคุณเจ้า ได้อ่านบันทึกของพระคุณเจ้าหลังจากที่ได้พบกับอารมณ์อันขุ่นมัวเนื่องจากไม่เห็นด้วยกับแนวคิดที่ไม่ตรงกับตัวเอง จึงหลุดคำพูดออกไปค่อนข้างห้วนๆเสียงดัง จนคนที่เสนอแนวคิดนั้นเงียบไป ขณะที่เดินจากมาเพื่อเข้าห้องน้ำก็หวนคิดถึงคำพูดของตนเองที่หลุดออกไปรู้สึกตัวว่าไม่เพราะ ไม่ชวนฟังและมีอารมณ์นิดๆ จึงคิดว่าจะกลับไปพูดใหม่ พอกลับมาพูดใหม่ก็ใช้คำพูดเดิมๆแต่ไม่ใส่อารมณ์เหมือนก่อน พร้อมรับฟังแนวคิดนั้นและให่เหตุผลว่าจะได้ประโยชน์มากน้อยแค่ไหนในทางปฎิบัติ บรรยากาศเปลี่ยนไป ทุกคนดูมีท่าทีดีกว่าก่อนหน้านั้นอย่างมาก ตัวผมเองก็ตามเก็บอารมณ์ที่เน่าเสียนั้นกลับมาได้และก็ทิ้งมันไป... สาธุ....

[พระจาตุรงค์ อาจารสุโภ]

สิ่งที่ยากคงเป็นการยอมรับ ในสิ่งที่เป็น การเป็นมนุษย์และพอเข้าใจในสิ่งที่เป็นไปต่างๆ นานา หากพร้อมจะเรียนรู้ สิ่งต่างๆ เหล่านั้น ความเป็นมนุษย์ เป็นอะไรที่มหัศจรรย์อย่างหนึ่งของโลก .. มนุษย์แต่ละคนอาจแตกต่างกันมากน้อย เพียงใด หากได้เข้าใจในสิ่งที่เป็นไปนั้น ความต่างกันของคนคงมิใช่อะไร เป็นเพียงวิถีชีวิตที่แตกต่างๆ ความแตกต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการคิด หรือวิถีชีวิต จะอย่างใดอย่างหนึ่งก็ตาม มนุษย์ยังคงดูเหมือนว่า ต้องเรียนรู้อยู่

สาธุ.

[หยั่งราก ฝากใบ]

นมัสการค่ะ

แท้ที่จริงแล้ว ทุกคนควรเรียนรู้การจัดการกับ "อารมณ์" ไม่ว่าอารมณ์ชอบ ไม่ชอบ โกรธ รัก หลง...หลายคนเป็นทาสของอารมณ์ ปล่อยให้อารมณ์นำพาไป

และที่แปลกอย่างยิ่งคือ ยิ่งมีตำแหน่งหน้าที่อำนาจมาก ก็มัีกจะระเบิดอารมณ์ ไม่ระมัดระวังการแสดงออกทางอารมณ์มากเท่านั้น

กราบสามทีค่ะ ขอบพระคุณสำหรับธรรมะค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

[พระจาตุรงค์ อาจารสุโภ]

เจริญธรรม ถึงอย่างไร ธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ก็ล้วนที่จะมุ่งเพื่อการยอมรับหรือต้องการสิ่งที่จะนำพาให้ตนให้ ได้รับสิ่งที่ตนเองปรารถนาทั้งนั้น หรือมนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข เกลียดความทุกข์ ต้องการดี ต้องการเด่น เป็นต้น แต่จะอย่างไรก็ตาม ก็คงมิอาจสามารถทำให้ทุกคนเป็นดั่งที่ใครต้องการทั้งหมดทั้งสิ้นได้ เพราะแม้แต่ตัวตนของตนเอง คงมีบ้างที่ไม่สามารถคาดหวังให้เป็นไปดังต้องการได้ คงจะไม่เป็นการป่วยการไปไย หากจะไม่ไปคาดหมายหรือคาดหวังจากสิ่งอื่นๆ หรือบุคคลอื่นให้เป็นไปดั่งที่ใครสักคนต้องการ... .. ชีวิตคงเป็นการเรียนรู้ ว่ามนุษย์แต่ละคนนั้นจะอยู่ในโลกนี้ด้วยตนเองเช่นไร ... เราเองก็..คงมิสามารถอยู่ได้อย่างลำพัง การปรากฏตัวตนของมนุษย์ออกมา คงเป็นภาพการปรากฏร่วมของบุคคลอื่นๆ หรือการมีอยู่ของสิ่งอื่นๆ ด้วย หากปราศจากเขาเสียเเล้ว เราจะปรากฏมีตัวตนได้อย่างไร.

กัลยาณธรรม