วิถีแห่งความพอเพียง

วันนี้ผมนำข้อมูลวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ของชาวผู้ไทมานำเสนอ  ชาวผู้ไทอยู่แบบเรียบง่าย  ง่ายอย่างไรนั้น  ติดตามมาเลยครับ  ที่บ้านพ่อกับแม่มีที่นาแยกจากที่บ้านห่างออกไปประมาณ  3  กม. 

ที่นาของพ่อกับแม่   มีสระน้ำขุดได้ไม่ถึง 10 ปี  ตอนนี้มีน้ำเต็มบ่อแม้ยามหน้าแล้ง  น้ำใสเย็นมาก  มีปลาในบ่อหลายชนิด เช่น ปลาช่อน  ปลาดุก  และนำปลานิล  ปลาไน มาปล่อยเพิ่มอีก

ที่ริมบ่อแม่ปลูกพริก  ผักหลายอย่าง  และเพิ่งเริ่มปลูกฝ้ายด้วยครับ  ในปีนี้ผมกะว่าจะปลูกฝ้ายเพิ่มขึ้นเพื่อให้สามารถเก็บเกี่ยวและนำมาใช้ประโยชน์ได้  ปีก่อนแม่ชวนไปขุดพันธุ์ผักตาเปียกมาปลูกที่ริมบ่อ   แต่เหลือรอดไม่มาก  เพราะดินริมบ่อมีน้ำหล่อเลี้ยงน้อยเกินไป  ผิดวิสัยของผักชนิดนี้ที่ชอบขึ้นในริมห้วยที่มีน้ำและมีความชื้นมากตลอดปี  

เมื่อก่อนจะกินพริกต้องวิ่งไปตลาด  เปลืองน้ำมันไปเปล่า ๆ  ปลูกเอง กินได้ตลอดปี ไม่มีสารพิษด้วย  

ปีนี้แม่ปลูกยาสูบ  ส่งโรงงานลงทุนไปตั้ง 4  พันบาท ได้กำไรมานิดหน่อยแต่เมื่อคิดบวกค่าแรงที่ต้องมาดูแลประมาณ 2  เดือน ไม่คุ้มเลย  เสียสุขภาพอีกต่างหาก ใบยาสูบเวลานำมาตากแห้งแล้ว กลิ่นแรงมาก  เหม็นมาก  บั่นทอนสุขภาพทั้งผู็ปลูกและผู้สูบ   เลิกดีกว่า

ใบยาสูบตากแห้งรอวันบริษัทมารับซื้อ

ยังมีต่อครับ........