ก่อนล้มตัวลงนอนอย่างทุลักทุเลได้สำเร็จ เสื้อคอกลมสีฟ้าตุ่ยๆผ่าหน้ามีเชือกผูกแทนกระดุมพร้อมด้วยผ้าถุงที่ตัดเย็บจากผ้าฝ้ายหนาๆเข้าชุดกัน แอบหวานด้วยลวดลายพิมพ์ชื่อโรงพยาบาล...ก็ถูกนำมาวางข้างเตียงพร้อมเสียงเบาๆข้างหูว่า...เปลี่ยนชุดก่อนนะคะ
อืมม์...โอกาสนี้ได้มาถึงเราแล้วจริงๆ วันที่เราแอบหวังลึกๆมานานได้เป็นผู้ป่วยในสมใจสะที...แหมะ! เจ็บมาเป็นอาทิตย์แล้ว
เคยแต่เยี่ยมไข้และคอยปลอบโยนผู้อื่น..."อดทนนะคะเจ็บนิดหน่อย ทำสมาธิสวดมนต์ในใจ หายใจลึกๆ ยาวๆค่ะ"...คราวนี้ได้เป็นผู้ป่วยเองซักที ต้องรับการผ่าตัด นอนให้ยาแก้อักเสบทางกระแสเลือดเป็นอาทิตย์ ได้มอร์ฟีนเพื่อระงับอาการปวด และใส่สายสวนปัสสาวะ
ยอมรับว่าอยากลองเป็นผู้ป่วยนอนโรงพยาบาล อยากรู้...เวลาเป็นผู้ป่วยเองจะทำใจได้แค่ไหน โดนเข็มฉีดยาแทงบ่อยๆชินชาหรือเปล่า ความรู้สึกเมื่อเจ็บป่วยกับความรู้สึกที่เราคิดว่าผู้ป่วยรู้สึกแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน...
ขนาดเตรียมใจมาแล้ว อีกทั้งโรคที่เป็นก็ไม่รุนแรงหรือเรื้อรัง ทั้งยังไม่ห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะมีประกันชีวิตยิ่งนอนนานยิ่งมีสตางค์เหลือ...
อยากบอกเหลือเกินว่า...เยี่ยมไข้และปลอบใจคนอื่นนี่ง่ายกว่าเยอะ....เจ็บป่วยครั้งนี้ ช่วยให้เข้าใจความรู้สึกของผู้ป่วยคนอื่นๆได้อีกเยอะ โดยเฉพาะการโดนเข็มแทงเปลี่ยนเส้นเลือดทุกวัน มีบางวันถึงสี่ครั้ง...อืม...แปะยาชาเฉพาะที่ก่อนได้ไหมค่อยควานหาเส้นเลือด...อ้อ..ตอนปวด นึกบทสวดอิติปิโสได้อย่างเดียว...ขอมอร์ฟีนด้วยดีกว่า แง..แง
ที่สำคัญ ฝากบอกคุณหมอทั้งหลายด้วยว่า...เรียกพี่ได้ไหม...ทำไมต้องเรียกยาย...
สวัสดีค่ะพี่ภควรรณ
ขอบคุณค่ะ เรียกพี่นี่ถูกใจ พอได้ยินเรียก ยาย จะหายหรือจะหนักกว่าเก่าดีนี่ อิ..อิ
หายแล้ว ขอบคุณค่ะ แหม...เขิลจัง...ขำๆค้า
มาให้กำลังใจค่ะ..ขอผลบุญที่เคยดูแลผู้ป่วย เป็นผลานิสงส์ให้หายสบายดีโดยเร็วนะคะ
ขอบพระคุณสำหรับความเอื้ออาทรในสุขภาพ
ตลอดจนกำลังใจต่างๆจากทุกท่าน
การให้กำลังใจกันและกันเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยากเลย
แต่ผลของการให้กำลังใจนั้น...ยิ่งใหญ่เสมอค่ะ
สวัสดีครับ พี่ อ่านแล้ว.เข้าใจเลย พี่สาวแฟนผม ปัจจุบันอยู่ต่างประเทศ.. เมื่อก่อนตอนที่อยู่กรุงเทพ ไปไหนไปกันเป็นครอบครัว ผมรู้สึกไม่ดีทุกครั้ง อายแทนยังไงไม่รู้ ที่พี่สาว เรียกผู้ชายที่ยังไม่แก่ ว่า ลุง และ ตา เรียกผู้หญิงที่ไม่แก่ว่า ป้า และยาย ผมไม่กล้าสอน แต่มาตั้งข้อสังเกตกับน้องสาวเขา ว่าอย่าเอาแบบอย่าง ให้คิดถึง อกเขาอกเรา ใจเขาใจเรา เฮ้อ...จิตวิทยาง่าย ๆก็ไม่ค่อยจะใช้กันเนาะ ยาย เอ้ย พี่
ขอบคุณค่ะ พี่ศิลา และพี่ชยันต์ 5555 เด็กอนุบาล กำลังว่ายน้ำอยู่ในสระว่ายน้ำด้วยกัน เรียก พี่ๆ ว่ายแข่งกันไหม 55555 อาการ...หนักกว่าอีก