ศีลห้า...การเดินทางของชีวิต...เข้าค่าย (1/6)
วันอาทิตย์ที่ 20 พฤษภาคม 2555
พวกเราทีมวิทยากรพาน้องๆ ชาวค่าย...มาที่วัดเฝือแฝง...เป็นวัดที่คนในอำเภอของเราน่าจะรู้จักดี
วัดน่าอยู่...อยู่ห่างไกลชุมชน และเสียงรถรา...ได้ยินแต่เสียงแสงแดด สายลม ต้นไม้ และสายน้ำ
และน่าเข้าไปอ่านหนังสือ..มีห้องสมุดด้วย...น่าไปเรียนรู้ธรรมะ...
และที่สำคัญ..หลวงปู่คง...พระครูถาวรชัยวัฒน์...หลวงปู่ที่มีความเมตตาธรรมกับผู้คนและสรรพชีวิต
หลวงปู่คง...ผมมีบุญที่เคยได้ร่วมงานกับท่าน...ในโครงการวิจัย...ชุมชนเป็นสุข..พ้นทุกข์จากเหล้า
สมัยที่ห้าหกปีที่แล้ว...และผมก็ห่างไกลจากท่าน...แต่ท่านและผมยังระลึกถึงกันเสมอ
ท่านมีเมตตามาก ๆ กับชาวบ้านหมู่บ้านนี้และหมู่บ้านใกล้เคียง…ตัวอย่าง
เด็กเกิดใหม่ทุกคนในหมู่บ้าน...ท่านจะมอบเงินจำนวนสองพันบาทให้ผู้ใหญ่ไปเปิดธนาคารเป็นขวัญวันเกิด
ท่านมีรถบัสสองคัน...ให้เด็กนักเรียนไปโรงเรียน รับส่งฟรีทั้งไป-กลับ
ท่านมอบนม และขนมให้เด็กศูนย์พัฒนาก่อนวัยเรียนที่อาศัยร่มเงาวัดทุกวันที่เด็กมาไม่เคยขาด
ท่านพัฒนาหมู่บ้าน...เป็นพระนักพัฒนา...และหลายอย่างมาก...ท่านมีบารมีมากในสายตาของผม
เมื่อมาถึง...ปล่อยให้น้องๆ เดินชมวัด...สักครู่ก็รวมพล
แบ่งหน้าที่และพื้นที่ให้ไปทำความสะอาดวัด...กวาดลานวัด...ถูศาลา และล้างน้ำ
เป็นภาพที่งดงามในสายตาของผมเช่นกัน และอนุโมทนาบุญกับน้อง ๆ
และก็มาถึงศาลาปฏิบัติธรรม...ที่เรียบง่าย...แต่งดงามยิ่งนัก....หลวงปู่....ได้มาแสดงธรรมะ
หลวงปู่เริ่มต้นด้วย...คำว่า “คนเหมิดบ้าน...กินน้ำส่างเดียวกัน...เทียวบ้านฮ่อมทางเดียวกัน...แต่ชีวิตบ่คือกัน...”
แปลว่า...”...คนหมดหมู่บ้าน...ดื่มน้ำบ่อเดียวกัน...เดินทางเส้นทางเดียวกัน...แต่บุญบารมีไม่เหมือนกัน”...
หมายความว่า...”คนมาวัด ด้วยจุดประสงค์ต่างกัน...บางคนอยากได้ลาภ หวย รวยเบอร์ ศึกษาธรรมะ ปัญญา ...ใครอยากได้อย่างไร..ก็จะได้สิ่งนั้น...”
หลวงปู่จึงบอกทุกคนว่า...ให้ดูตัวให้ออก...บอกตัวให้ได้...ใช้ตัวให้เป็น....
บอกทุกคนว่า...ให้เห็นความรักและกตัญญูพ่อกับแม่มากๆ ตั้งใจเรียน เป็นคนดี และเมตตาต่อคนอื่น และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
เพราะไม่มีใครที่จะยิ่งใหญ่และอยู่ค้ำฟ้า...สัตว์เล็กๆ เช่น มด ไม่สามารถเอาชนะคนมีชีวิตได้...แต่เมื่อคนตาย...มดต่างหากที่เอาชนะคนได้
ทุกคน และสิ่งมีชีวิตทุกอย่าง...รักชีวิต....ดังนั้น... ศีลห้า...มีความสำคัญในการเดินทางของชีวิตของพวกเราทุกคน
ให้สมาธิ...และปัญญา...กับช่วงเวลาชีวิตที่ใครบางคนบอกว่า...ยืนยาว..หรือแสนสั้น
แต่ทุกชีวิตอย่าประมาท...
ในช่วงที่หลวงปู่บรรยายธรรมศีลห้า...ด้วยถ้อยธรรม..แฝงนิทานธรรม...และตัวอย่าง
ผมได้ฟังไม่ต่อเนื่อง...เพราะต้องไปเตรียมอุปกรณ์ถวายเพล…
แต่น้องๆ มีความสนใจในการรับฟังอย่างดี...เพราะเมื่ออยู่กับผม..ในการทำกลุ่มย่อย..ใหญ่...จะไม่อยู่นิ่ง...เหมือนลิง
และบรรยายธรรมช่วงสุดท้าย....หลวงปู่มอบหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา ที่มุ่งประโยชน์และความสุขแก่ทุกคนคือ.....
ทิฎฐธัมมิกัตถะ คือ ประโยชน์ในปัจจุบัน ได้แก่ การตั้งตัวได้อย่างมั่นคงมีทรัพย์ใช้จ่ายไม่ขัดสน หลักปฏิบัติเพื่อให้ได้รับ ประโยชน์ในปัจจุบันมี 4 ประการ
1) อุฏฐานสัมปทา มีความหมั่นขยัน
2) อารักขสัมปทา รักษาทรัพย์ที่หามาได้
3) กัลยาณมิตตตา คบเพื่อนที่ดี
4)สมชีวิตา เลี้ยงชีวิตตามสมควรแก่กำลังทรัพย์ที่หามาได้
สัมปรายิกัตถะ คือ ประโยชน์ในภายหน้า หมายถึง ในอนาคตของชาติปัจจุบันนี้หรือในชาติต่อๆ ไป ได้แก่ ความอุ่นใจว่าได้ทำความดีไว้พร้อมแล้ว สามารถหวังความเจริญในอนาคต หรือหวังสุคติในชาติต่อไปได้ หลักปฏิบัติเพื่อให้ได้รับประโยชน์ในภายหน้ามี 4 ประการ
1) สัทธาสัมปทา มีศรัทธาที่ถูกต้อง
2) สีลสัมปทา มีศีลบริสุทธิ์ตามภูมิชั้นของตน
3) จาคสัมปทา ทำการบริจาคอย่างสมบูรณ์
4) ปัญญาสัมปทา มีปัญญาเพียบพร้อม รู้จักบาปบุญคุณโทษ
เมื่อเสร็จแล้ว..ก็ให้น้องนั่งสมาธิประมาณ 10 นาที....และถวายเพล..โดยตัวแทนน้อง ๆ มาประเคน...ผมว่า เป็นภาพที่งดงามที่สุดเช่นกัน
และผมว่า...ทุกชีวิตที่เกิดมา...มีเมล็ดพันธุ์ที่ดีงามติดตัวและอยู่ในตัวเองเสมอ
เมื่อพระสงฆ์ทุกรูป...ฉันเพลเรียบร้อย...ก็กลับกุฏิ
วิทยากรและน้องๆ ก็รับประทานอาหารกัน…อย่างสงบเรียบร้อย
จากนั้น เก็บของต่างๆ ให้เข้าที่ และทำความสะอาดศาลาปฏิบัติธรรม
เมื่อพวกเราจะเดินทางกลับค่าย...จึงมาที่กุฏิหลวงปู่...หลวงปู่ให้พรทุกคน
ให้เป็นคนดี...ให้มีความรักต่อตนเองและผู้อื่น....คุณความดีจะทำให้พวกเราทุกคนมีความเจริญ
และอย่าลืมศีลห้า...ท่องไว้ในใจและลงมือปฏิบัติ...เพราะมีความสำคัญในการเดินทางของชีวิตของพวกเราทุกคน
พวกเรายกมือ...สาธุ...สาธุ.....สาธุ
ความเห็น (5)
มาร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ..
จะเห็นได้้ว่า..เป็นช่วงของการเรียนรู้ ฝึกฐานใจ...ซึ่งสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าฐานอื่นๆเลยนะคะ ..ครั้งหนึ่งเคยมีประสบการณ์ไปเยี่ยม การบำบัดกลุ่มเยาวชนที่ติดยาเสพติด ที่วัดไม้เสียบ อ.ชะอวด. ในวันนั้น เป็นการพบปะพูดคุยกับพี่ๆที่เคยผ่านการบำบัดแล้ว และหายเป็นปกติแล้ว ได้เล่าประสบการณ์ให้น้องๆและผู้สนใจร่วมรับฟัง และพูดคล้ายกันว่า...หากใจไม่เข้มแข็งก็จะหวนกลับมาใช้ยาอีกครั้ง แนวทางที่ฝึกให้ใจนิ่งก็คือการปฏิบัติตนในแนวทางศาสนานี่ละค่ะ ..สาธุ ..ปฏิบัติตามคำสอนของพระก็เป็นแนวทางให้ใจสงบได้ทุกฝ่าย เริ่มต้นจากศีล 5 ซึ่งดูว่าไม่ยาก แต่ก็ต้องฝึกการครองศีลไว้ให้ต่อเนื่อง..ขอบคุณเรื่องเ่ล่าดีๆที่มอบให้เสมอนะค่ะ :-))
ทางเดินของชีวิต ไม่ยุ้งกับ ยาเสพติด สิ่งผิดกฎหมาย ค้ามนุษย์ ชีวิตนี้ มีคุณค่า ที่เกิดมา ชาติหนึ่งนะคะ
ขอบคุณมากสำหรับ บทความดีๆเช่นนี้นะคะ
มาเรียนรู้ธรรมค่ะ
น้องหมาหลับเลยนะค่ะ
ชอบภาพน้องสี่ขามาปฏิบัติธรรมด้วย
มีความสุขในการเข้าค่ายค่ะคุณหมอ :)