เด็กหญิงนุรดีนา 6 ชาตรี สำราญ

บทที่ 6

ห  นำหน้า  ว

                        เพื่อนเอ๋ย          อย่าหวั่นอย่าหวาด

ทำงานผิดพลาด           อย่าเพิ่งหวั่นไหว

            จังหวะ             ให้เราครวญคิด

ความหวังน้อยนิด        ให้เราก้าวใหม่

                        หว่านกล้า        รอฟ้ารอฝน

ต้องอดต้องทน                        คอยกล้าเติบใหญ่

                        เหวยเหวย        อย่าทำหวือหวา

รีบตัดหวายมา             สานฟากไม้ไผ่

                        ซื้อกล้วย          ได้มาหนึ่งหวี

รสชาติหวานดี             กล้วยหวีใหญ่ใหญ่

                        นกหวีด           เป่าใต้ต้นหว้า

รถไฟแล่นมา               เปิดหวูดเสียงใส

                        หวุดหวิด         จะพลาดจะพลั้ง

อย่าได้รั้งรอ                 ก้าวเดินไปใหม่

 

                        เป็นหวัด          หรือคัดจมูก

ทานยาให้ถูก                จะหายไวไว

                        อ่านแล้ว          หากจำหากจด

และเขียนได้หมด         เราเก่งใช่ไหม...

**********

            “ไชโย  ไชโย  เราได้คำประพันธ์บทใหม่มาอีกแล้ว”  เด็กชายสุรศักดิ์วิ่งชูกระดาษสีขาว  มาหาเพื่อนๆ  ในห้องเรียนด้วยความดีใจ  เด็กๆ ต่างเข้ามารุมล้อม  ขอดูแผ่นกระดาษจากสุรศักดิ์  เด็กหญิงนุรดีนาจึงต้องเขียนให้บนกระดานดำ  ทุกคนคัดลอกลงในสมุดวิชาภาษาไทย  เมื่อทุกคนคัดลอกเสร็จแล้ว  เธอก็อ่านนำให้คนอื่นอ่านตามจนเหนื่อยแล้ว  เด็กหญิงนุรดีนาจึงพูดว่า

            คุณครูบอกว่า  ความจริงแล้ว  คำที่มี ห นำหน้านั้น  ที่คุณครูยังไม่เขียนให้พวกเรายังมีอีกมาก  คุณครูขอให้พวกเราช่วยกันค้นหาจากหนังสือต่างๆ หรือพจนานุกรม  แล้วนำส่งคุณครู  ท่านจะเขียนให้พวกเราอีก”

            คุณหนูคะ  แล้วคุณหนูจะไม่ลองเปิดพจนานุกรม  ค้นหาคำที่มีตัว ห นำหน้าบ้างหรือคะ  ลองดูซิคะแล้วเราค่อยมาเขียนคำประพันธ์ใหม่นะคะ...

อ่านเป็นเล่มที่นี่ครับ https://docs.google.com/docume...