Action to Learn 05-09-2006: ส่งโครงการ/นัดทำ MOU กับ สปสช.
วันนี้วันอังคารที่ 5 กันยายน 2549 มีกิจกรรมสำคัญ คือ...
- • วันนี้แต่เช้าผมต้องไปหาดใหญ่ เพื่อปรับโครงการที่จะทำ MOU กับ สปสช. เป็น “โครงการจัดการความรู้เพื่อเสริมพลังเครือข่ายนักพัฒนาสุขภาพชุมชน 7 จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง” ในวงเงิน 880,000 กว่าบาท ซึ่งผมรับเป็นสื่อกลางที่จะทำให้เกิดเวทีขึ้น ในนามของ สสจ.พัทลุง โดยมีคุณเอื้อ นพ.ยอร์น จิระนคร (นพ.สสจ.พัทลุง) จะเป็นผู้ลงนามใน MOU ให้
- • ตอนไปรอรถบัสไปหาดใหญ่ ผมเกิดอาการเครื่องรวน ต้องไปหาห้องน้ำ เลยไปถึงสายหน่อย พี่ยูซุฟโทรหา ตอนเก้าโมง ผมยังอยู่ที่หาดใหญ่ใน อยู่เลย ขาไปนี่ผมไม่ต้องขับรถเอง (รถบัสโดยสาร) จ่ายเงินแล้วหลับเลย หลับจนอิ่ม ตื่นอีกทีก็ถึงควนลังแล้ว ผมนึกสังสัยว่ากรนด้วยไหม ตอนหลับแต่ไม่มีใครบอกเลย
- • ตอนไปถึงห้องประชุม อ.หมอ อมร รอดคล้าย (ผอ.สปสช.) สาขาพื้นที่สงขลา กำลังเปิดประชุม ท่านแซวผมแบบเป็นกันเองจนเราเบาสบาย หลังจากที่มาหนัก ๆ (เพราะแยกเบ้มาด้วย) ว่ามาช้ามีอะไรจะพูดไหม ผมตอบว่าไม่พูด ไม่แก้ตัวครับ ขอเพียงอย่าหักเงินค่าที่จัดสรรไป เพราะหัวหน้าจะด่าเอา ก็ได้หัวเราะกัน เหมือนได้ทักทายกันไปในตัว เป็นการทำ Small Talk กันดี ๆ นี่เอง
- • วันนี้ผมได้เสนอโครงการไป 2 โครงการ ในนาม สสจ.พัทลุง ตามที่ตกลงกันไว้ คือ “โครงการเสริมพลังการสร้างสุขภาพของประชาชน จว.พัทลุง” วงเงิน 1,100,000 กว่าบาท และ “โครงการจัดการความรู้เพื่อเสริมพลังเครือข่ายนักพัฒนาสุขภาพชุมชน 7 จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง” วงเงิน 880,000 กว่าบาท ในหลักการแล้ว ผ่านการพิจารณารอบแรก เหลือเพียงปรับให้ถูกหลักเกณฑ์งบประมาณ และเงื่อนไขวัตถุประสงค์ของวงเงิน โครงการแรกนั้นเป็นชุดโครงการที่จะกระจายโครงการย่อยอยู่ในแต่ละ CUP ส่วนโครงการที่ 2 นั้นเป็นโครงการที่รับอาสาจะเป็นแกนกลางให้กับ 7 จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง แทน สปสช.สาขาพื้นที่สงขลา โดยร่วมกับเครือข่าย ทั้ง 7 จังหวัด
- • ก่อนกลับได้ ลปรร.กับศูนย์ส่งเสริมสุขภาพ เขต 11 จว.นครศรีธรรมราช หลายเรื่องมาก โดยเฉพาะพบว่ามีนวัตกรรมหลายอย่าง เรานัดที่จะเชื้อเชิญเพื่อไขว้การ ลปรร.กันอีกในคราวต่อไประหว่างจังหวัด
- • ค่ำคืนนี้ก็นอนดึกอีกครั้ง เพราะพรุ่งนี้มีนัดประชุมคณะกรรมการตรวจประเมินหน่วยบริการฯ ที่ยังต้องเตรียมความพร้อมอีกหลายอย่างในฐานะกรรมการและเลขาฯ
“การเดินทางที่แสนสุขใจ เพราะได้หลับอย่างเต็มอิ่ม อย่างไม่เคยนึก บนรถบัสประจำทาง”
ความเห็น (4)
- รักษาสุขภาพบ้างนะคะ
- และก็ไม่ควรจะนอนดึกขนาดนี้
"ผมนึกสังสัยว่ากรนด้วยไหม ตอนหลับแต่ไม่มีใครบอกเลย" สงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ...ถ้ามีคนบอกแล้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
แต่ที่ไม่มีใครบอกสัณนิฐานว่าเขาคงอลม่านกันน่าดูตอนคุณพี่เริ่มเคลิ้มหลับ คงแย่งกันลงรถก่อนถึงที่หมาย ประมาณว่านอนให้บายตะ...แต่สวน แต่ตอนตื่นขึ้นมาเห็นใครหรือเปล่าค่ะบนรถ หรือนั่งอยู่คนเดียว!! แต่งานนี้ต้องขอบคุณคนขับนะคะที่อดทนมาได้ตลอดเส้นทาง
โครงการผ่านหมด...ยินดีด้วยค่ะ คุ้มค่ากับความเหนื่อยและความตั้งใจจริง ทำงานเยอะ..พักผ่อนมาก ๆ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
พี่อร (Bright Lily)
ขอบคุณครับที่เป็นห่วง เป็นบางคืนครับ จริง ๆ ได้งีบนิดนึงตอนค่ำแล้ว เลยนอนดึกไปหน่อย
อาจารย์น้อง Vij
ถึงกรนจริง และมีคนสะกิดบอกก็จะตื่นแล้วยิ้มให้ครับ จากนั้นคงเป็น "ขอโทษนะครับ" ก็มันง่วงนี่ครับ
ขอบคุณครับ โครงการผ่านเพียงรอบแรกครับ ยังต้องปรับอีกหลายส่วนเหมือนกัน รอให้ผู้ทรงคุณวุฒิอ่านแล้วให้ความเห็นอยู่ครับ