Action to Learn 02-09-2006: เสวนา นศ. ม.ทักษิณ
วันนี้วันเสาร์ที่ 2 กันยายน 2549 มีกิจกรรมสำคัญ คือ...
- • ช่วงเช้าตื่นนอนที่อยู่เวรฯ สนง. ก็อาบน้ำที่ สนง.นั่นแหละ ชีวิตเด็กวัดมาก่อน สบายมาก แต่งตัวเสร็จก็มานั่งอ่าน GotoKnow และเขียนบันทึก BAR: เสวนา นศ. ม.ทักษิณ จน 10 โมง ก็โทรหาพี่สำเริง ตรงเวลามาก นศ.ก็มากับรถของมหาวิทยาลัย 2 คน มารับ พี่สำเริงก็ถึงมาพอดี การตรงเวลาของทุกฝ่ายทำให้วันนี้เริ่มต้นไปทำหน้าที่ด้วยความสดชื่น
- • ไปถึง ม.ทักษิณ จว.พัทลุง ประทับใจมาที่นี่ 2 ครั้งแล้วที่ไม่ได้เขียนยกย่องชมเชย คราวที่แล้วขับ มอเตอร์ไซด์เข้ามา พอจอดรถ นศ.เดินผ่านก็จะยกมือไหว้ทักทาย โดยไม่รู้ว่าที่ผมเข้ามา มาทำไมกัน แต่เขาทักทุกคน ด้วยการยกมือไหว้ คราวนี้อาจจะไม่ชัดเพราะรถ ม.ทักษิณไปรับ นศ.ยกมือไหว้ เพราะเห็นเป็นวิทยากร หรืออย่างไร แต่พิสูจน์ได้เลยว่าเป็นวัฒนธรรมที่ดีของ นศ.ที่นี่ อย่างนี้ต้องชมไปถึงคณาจารย์ของสถาบันการศึกษาแห่งนี้
- • พบเจออาจารย์ ดร.วัลภา คชภักดี รองอธิการบดี ออกมารอต้อนรับ ทักทายกันเล็กน้อยเพราะอาจารย์กำลังเตรียมงานกับ นศ.และท่านพระครู ดร.ทวี แห่งวัดป่าลิไลย์ก็กำลังบรรยายธรรมอยู่ ผมก็ชวนพี่สำเริงเดินเข้าไปในห้องที่พักรับรองวิทยากร พร้อมทั้งได้เรียกหาน้อง นศ.ที่จะขึ้นเวทีด้วยกัน เพื่อพูดคุยซักซ้อมกันเล็กน้อย ผมได้ทำ Mind Map ที่จะเสวนาตามโครงการพัฒนาจิตและจริยธรรม ม.ทักษิณ ให้น้อง ๆ ดูกันสด ๆ เพื่อใช้เป็นกรอบในการเสวนาบนเวที และตกลงกัน (3 คน) ว่าจะฉาย Mind Map นี้ให้ นศ.ดูไปด้วย
- • ตอนเที่ยงไปทานข้าวกันที่ โรงอาหาร น้อง นศ.ที่ได้รับมอบหมายจากทีมงาน ได้เป็นผู้นำไป ได้พบเจอกับน้องโอม แห่ง มอ.ปัตตานีโดยบังเอิญ น้องเขามากับอาจารย์และ นศ.คณะศึกษาศาสตร์ มาปฏิบัติธรรมที่วัดป่าลิไลย์ ลำปำ ท่านพระครู ดร.ทวี ได้ชวนมานี่ด้วย ก็ทานข้าวโต๊ะเดียวกัน พูดคุยกันต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะเรื่องคุณอำนวยภาคใต้ ที่เขามารับการพัฒนาที่ มอ.หาดใหญ่ ผมได้ร่วมเป็ยวิทยากรให้ และได้รู้จักกันเมื่อคราวนั้น
- • ช่วงบ่ายก็เป็นการขึ้นเวทีเสวนา ผมได้บันทึกไว้แล้วเป็น AAR
• เสร็จสิ้นจากเวทีก็ได้ ลปรร.กับอาจารย์ ดร.วัลภา คชภักดี โดยเฉพาะประเด็นการทำวิจัยในพื้นที่เรื่องต่าง ๆ ท่านอยากให้มีการประสานความร่วมมือกันกับมหาวิทยาลัยให้มากขึ้น และประเด็นเมื่อมีการลงพื้นที่ ท่านอยากให้ นศ.ได้ร่วมลงไปสัมผัสจริงด้วย ซึ่งผมก็ได้นำมาพูดคุยต่อกันกับ แกนนำ นศ.ที่มาส่งในเวลาต่อมา - • กลับถึง สสจ.ช่วงเย็น ผมตัดสินใจอยู่เคลียร์งานต่อ และนอนที่ สนง.อีกคืน ได้เคลียร์งานสำคัญ ๆ ไปเยอะเหมือนกัน เพราะสงบเงียบ ทั้งตึกนั่งอยู่คนเดียว
“งานยุ่ง แต่คนไม่ยุ่ง หากไม่ยุ่งใจเสียเอง”
ความเห็น (4)
ปัญหาน้อยก็เพราะเราไม่ หา มัน ได้-มี แค่ไหน พอใจเท่านั้น มันก็เบาสบายเท่านั้นเอง ไม่ต้องแบกอะไรให้หนักเลยนิ.
เข้ามาว่าจะทวงภาพถ่ายตอน "เด็กชายขอบ" เชิญธงขึ้นสู่ยอดเสาเมื่อตอนเช้า ๆ ของการอยู่เวรฯ แต่วันนี้เป็นวันเสาร์เลยไม่ขอทวงเพราะไม่มีการเชิญธง
อ่านไปสดุดกึ๊ก..."นศ.ยกมือไหว้เป็นวัฒนธรรมที่ดี อย่างนี้ต้องชมไปถึงคณาจารย์ของสถาบันการศึกษาแห่งนี้" ไม่พอค่ะ...ต้องชมไปถึงพ่อแม่ผู้ปกครองด้วยค่ะ อย่างที่บอกว่า "ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่ แต่ถ้าให้แน่ต้องดูไปถึงยาย" แสดงว่ายายดี!!
ทุกสถาบันควรหันมาปลูกฝังเรื่องคุณธรรม จริยธรรม แก่เด็กให้มาก ๆ ไม่ต้องฉลาดให้เยอะ แต่ขอให้มีคนดีเยอะ ๆ มีมายาท ไม่เที่ยวไปอาระวาดทำความเดือดร้อนให้ใคร แค่นี้ค่ะที่สังคมต้องการ "เก่ง อย่างเดียวอยู่ในสังคมไม่มีความสุขค่ะ" ต้อง เก่ง ดี และมีความสุข ค่ะ
ขอบคุณที่นำเรื่องดี ๆ ของ นศ.ม.ทักษิณ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ สังคมยังต้องการสรรเสริญคนดี ๆ อยู่ค่ะ
อาจารย์ Handy
"ปัญหา" หากเราบอกว่าไม่มีก็คือไม่มีใช่ไหมครับ เพราะที่มี (ตามธรรมชาติ) เราคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ พอใจเท่าที่มี และเป็นไปครับ
อาจารย์น้อง Vij
อยู่เวรคนเดียวครับ ยังไม่มีใครถ่ายให้ เดี่ยวรอเวรคราวต่อไปนะครับ...อาจจะได้เห็นถ่าถ่ายออกมาแล้วดูดี (ยิ้ม)
ใช่ครับ ต้องชมไปถึงผู้ปกครองด้วย ผมว่าต่ออีกนะต้องชมไปถึงเพื่อน ๆ สังคมของ ม.ทักษิณด้วยเลยครับ