"ตรวจเครื่องแต่งกายบัณฑิต" ... (พิธีพระราชทานปริญญาบัตรบัณฑิต รุ่น ๓๖)
พิธีพระราชทานปริญญาบัตรบัณฑิต รุ่น ๓๖ ปีการศึกษา ๒๕๕๕ นี้ ทำงานได้ไม่เต็มที่นัก เนื่องจากมีภาระงานสอนที่ศูนย์แม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ในทุกวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ดังนั้น ปีนี้จึงรับหน้าที่คณะกรรมการตรวจเครื่องแต่งกายบัณฑิตได้เพียงตำแหน่งเดียวและวันเดียว คือ วันรับจริง ๒๕ เมษายน ๒๕๕๕
ดึกดื่นค่อนคืน ตั้งแต่ ๐๑.๔๕ - ๐๔.๐๐ น. เช้ามืดวันที่ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๕ ยังไม่ได้นอน เนื่องจากติดตามชมการถ่ายทอดฟุตบอลยูฟ่าแชมป์เปี้ยนลีก รอบรองชนะเลิศ ระหว่าง บาร์เซโลน่า - เชลซี
เมื่อฟุตบอลจบเวลาตี ๔ ทำให้ตัดสินใจว่า คงไม่ได้นอน จะต้องเก็บของใส่เป้ เตรียมครุยวิทยฐานะ อาบน้ำ เพื่อเดินทางออกจากบ้านเวลา ตี ๕ เนื่องจากต้องใช้เวลาเดินทางจากบ้านถึงหอประชุมใหม่ที่อำเภอแม่ริม ติดกับอำเภอแม่แตง ๑ ชั่วโมง ไปสายก็จะไม่มีที่จอดรถ เข้า-ออกยาก
เลือกใช้เส้นทางคันคลองชลประทานผ่านสนามกีฬา ๗๐๐ ปี แล้ววกเข้าทางไปแม่ริมจนถึงหอประชุมใหญ่ ประมาณ ๕๐ กิโลเมตร ด้วยรถเครื่องประจำตัว
อุตส่าห์ออกตั้งแต่ตี ๕ รถของบัณฑิตและครอบครัวก็ยังมุ่งไปที่หอประชุมใหญ่เยอะอยู่ดี ทำให้ต้องขี่รถด้วยความระมัดระวังมาก แถมง่วงก็ง่วง
แต่เนื่องจากเป็นบัตรจอดรถ VIP ทำให้เข้าไปถึงชั้นในบริเวณหอประชุมใหญ่ได้ เป็นรถคันแรกที่มาจอด ถึงเวลาประมาณ ๐๖.๐๐ น.
ดูฟ้าและพระอาิทิตย์ขึ้นเป็นพยาน ...
ภาพที่ ๑ - ๓ ... พระอาทิตย์ขึ้น ณ หอประชุมใหญ่
จอดรถเสร็จก็เดินเข้ามาหาห้องพักของคณะกรรมการภาคเช้า วีต้า กาแฟกระป๋อง บำรุงเต็มที่กันหลับ
เห็นบัณฑิตเริ่มทยอยเข้ามาถ่ายรูปกันแล้ว ผมจึงออกไปเดินเก็บบรรยากาศนิด ๆ หน่อยบ้าง
ภาพที่ ๔ ... เืบื้องหลังชุดครุยของบัณฑิต ดำ-ทอง
ภาพที่ ๕ ... ชอบภาพนี้ครับ ความสำเร็จของชาวเขาชาวดอย มิใช่เฉพาะแต่ตัวบัณฑิตเอง แต่เป็นของครอบครัวทั้งครอบครัวที่เป็นคนระดับล่างของประเทศ
ภาพที่ ๖ ... โปรดระวัง ! บัณฑิตน่ารัก ... บรรยากาศชื่นมื่นแห่งความสำเร็จของบัณฑิตที่แสนจะภูมิใจ
มหาวิทยาลัยนัดบัณฑิตรอบเช้าเข้าแถวเวลา ๐๗.๓๐ น. เพื่อเช็คชื่อครั้งสุดท้าย และโหลดบัณฑิตขึ้นสู่หอประชุม
หน้าที่ของผมในตอนนี้ คือ ดักตรวจการแต่งกายตั้งแต่หัวจรดเท้าครั้งสุดท้ายเหมือนกัน ก่อนเข้าเครื่องตรวจโลหะและวัตถุระเบิดของตำรวจ
ภาพที่ ๗ ... คณะกรรมการชุดนี้มีคณาจารย์ประมาณ ๓๐ ท่านช่วยกัน เราไม่ใส่ครุย เนื่องจากความร้อนของอากาศ แต่จะใชุ้ชุดขาว หรือ สูทมหาวิทยาลัย (ผมใช้สูทมหาิวิทยาลัย เพราะุชุดขาวยังไม่ได้ตัด) เห็นเครื่องตรวจโลหะฯ นะครับ ;)...
ปัญหาที่พบเกี่ยวกับการแต่งกายของบัณฑิต เช่น
ภาพที่ ๘ ... "เล็บยาว" ทางคณะกรรมการฯ ก็มีกรรไกรตัดเล็บไว้ให้บริการ
ภาพที่ ๙ ... "รองเท้าสกปรก" เราก็มีกีวีและแปรงขัดให้บริการอีกเช่นกัน
ภาพที่ ๑๐ ... และปัญหาที่พบมากที่สุด คือ "สีผม" ของบัณฑิตหญิงไม่เป็นสีดำ หรือไปโกรกมา แบบนี้ต้องให้สเปรย์ฉีดผมกันไปเป็นกลุ่มใหญ่ ก่อนเข้าเครื่องตรวจฯ
หากบัณฑิตมีจิตสำนึกและรู้คิดมากพอ ปัญหาเหล่านี้ไม่ควรจะเกิด ไม่ต้องมานั่งตรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อยเช่นนี้ นี่ขนาดคณะกรรมการฯ ตรวจไปหลายรอบแล้วในวันซ้อม ชี้แจงแล้ว แต่ก็ยังคงพบปัญหาเหมือนเดิม
การศึกษามีปัญหา ครูลืมสอนคุณค่าความเป็นคนมีการศึกษาหรือเปล่า
คณะกรรมการฯ พยายามช่วยให้บัณฑิตได้เข้า โดยการตรวจ เพราะหากเราละเลยไป ทางตำรวจ ทหาร มหาดเล็ก ก็จะไม่ให้เข้ารับพระราชทานเลย
แต่บัณฑิตก็ไม่ค่อยใส่ใจมากนักกับปัญหาเรื่องนี้ มีแต่เสียงบ่นแสดงความเห็นแก่ตัวเองเท่านั้น เอาตัวเองสบาย พกอะไรเข้าไปก็ได้ในสถานที่แบบนี้
คณะกรรมการฯ ต้องตรวจทั้งบัณฑิตภาคเช้าและภาคบ่าย กว่าจะได้กลับก็คือ องค์ประธานต้องเสด็จมาก่อน เราจึงสามารถนำรถออกได้
วัน พุธที่ ๒๕ เมษายน ๒๕๕๕ เป็นวันที่พระอาทิตย์ทำมุมตั้งฉากกับประเทศไทยมากที่สุด ผมขี่รถเครื่องออกไปตอน ๑๔.๓๐ น. สุดร้อน แดดเข้าหน้าตลอดไปจนถึงมหาิวิทยาลัย กลัวตัวเองจะเป็น Heat Stoke จะตาย เพราะร้อนจัดมาก ๆ มาถึงห้องทำงานสิ่งที่ทำได้คือ เปิด Gotoknow แล้วนั่งหลับหน้าคอมฯ เลย เพราะเพลียสุด ๆ น้ำตาไหลจากแดดเข้าตา ต้องนอนพักตาไปหลายชั่วโมง กว่าจะกลับถึงบ้านได้ก็ค่ำแล้ว
เล่าให้ฟังถึงภารกิจที่ผ่านมาวันนี้ และถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
ความเห็น (16)
ดึกแล้วทำไมยังไม่นอน ค่ะ:)
เป็นวันที่พ่อแม่บันฑิตปลาบปลื้ม ที่สุดเน่อเจ้า
เราว่าเราเหนื่อยกันแล้ว หากแต่วันนั้น พ่อแม่มารอชมก็ เหนื่อยยิ่งกว่า
ครั้งหนึ่งในชีวิต อีกความฝันหนึ่ง เป็นวันที่ทุกคนอึดกันจริงๆ ขอบคุณเจ้า
กำหนดรับปริญญากลางหน้าร้อนนี่ลำบากเหมือนกันนะครับ ของ มอ. กำหนดรับกลางหน้าฝน บัญฑิตได้เปียกฝนกันทุกปีครับ
- ตอนนี้บัณฑิตและอาจารย์มรภ.ลำปาง ต่างมุ่งหน้าไปหอประชุมใหญ่ที่เชียงใหม่กัน
- อากาศวันนี้คงร้อนไม่แตกต่างจากเมื่อวานแน่ๆค่ะ...(พอดีไม่ได้ไปด้วยน่ะค่ะ)
- ปกติอาจารย์ต้องตรวจสีผม เครื่องแต่งกาย เล็บก่อนตั้งแต่วันซ้อมใหญ่นะคะ..แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ ย่อมมีหลงหูหลงตา ...ที่สำคัญก็ต้องเป็นเรื่อง "จิตสำนึก" อย่างที่อาจารย์ว่าไว้ และคนที่เป็นอาจารย์อย่างเราๆคงต้องมีส่วนรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยกันนะคะ
- **สีผมเดี๋ยวนี้ใช้สเปรย์แล้วหรือคะ นึกว่าใช้กีวี่ซะอีก 555
ใช่แล้วครับ คุณ 
Poo ...
บรรยากาศครั้งหนึ่งในชีวิตของหลาย ๆ คน และครอบครัว
พ่อแม่พี่น้องของพวกเขา ;)...
และต้องเหนื่อยกันมากในการเตรียมตัว การเดินทาง การเฝ้ารอ
"ความสำเร็จ" กว่าจะได้มาย่อมต้องใช้ความเพียรและอดทนเสมอนะครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
ปัญหาของเรา ก็คือ ฤดูกาลนี่แหละครับ อาจารย์ 
ดร. ธวัชชัย
ปิยะวัฒน์ ;)...
ของเรานี่ จัดเป็นเขตภาคไป ภาคเหนือที่สุดท้ายของทุกที่ครับ ตกอยู่ที่หน้าร้อนพอดี
ครุยหนา ครุยบาง ร้อนได้ใจเหมือนกัน เพราะหอประชุมใหญ่อยู่ในป่าและดอยสูงครับ
คงอีกหลายปีที่จะมีที่พักร่ม ต้นไม้ใหญ่กว่านี้ครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ ;)...
น้องอาจารย์ 
พิชชา
;)...
ร้อนเหมือนเคยครับ อิ อิ
ปัญหาเครื่องแต่งกายบัณฑิตนี่ ก็มีหลงหูหลงตาก็จริงนะครับ แต่เขาไม่ใส่ใจเท่านั้นเอง เป้าหมาย คือ สวยและหน้าตาดี เพื่อครั้งหนึ่งในชีวิตแหละครับ ทำให้เหนื่อยคุณครูผู้ตรวจนี่แหละ และต้องทำเป็นใจร้ายมาก ๆ
นอกจากสเปรย์สีผมดำแล้ว เรายังมีีกีวีสีดำให้บริการอีกด้วยครับ อิ อิ เพราะว่าสเปรย์ไม่พอครับ บัณฑิตทำผิด จนสเปรย์สีดำ หมด ;)...
ไม่ได้พบกันเลยนะครับ ;)...
เพิ่งรู้ค่ะว่ากการแต่งกายนั้นเข้มงวดขนาด สีผมไม่ดำยังไม่ได้เลย โอว....
ขอบคุณค่ะอาจารย์ มิเคยรับปริญญาค่ะเลยไม่ทราบ ความรู้ใหม่จริงๆ
ยินดีกับน้องๆ ทุกคนและอาจารย์ด้วยค่ะ สอนจบไปอีกรุ่น... :)
... ที่เข้มงวดและต่างจากมหาวิทยาลัยของต่างประเทศ
เนื่องจากองค์ประธานเป็นพระบรมวงศานุวงศ์ครับ อาจารย์ 
...ปริม
pirimarj... ;)...
ทุกสิ่งที่ทำ ถือเป็นการถวายความปลอดภัยพระองค์ทั้งนั้น
ยังมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอีกมากมายที่นึกออกแล้วจะเล่าให้ฟังนะครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
มีบริการครบเลยครับ ทั้งกีวีและที่ฉีดผม ผมว่าอยู่ที่สำนึกของบัณฑิตครับ มาเอาใจช่วยอาจารย์ อย่าหักโหมมากนัก กลัวไม่มีคนเขียนเรื่องดีๆให้อ่าน 55555
- เป็นความสุข....ที่รอมานาน นะค่ะ
- เป็นความสำเร็จ .... ครั้งแรก...ของชีวิต... ตื่นเต้น...เหมือนกัน...เมื่อ 35 ปีที่แล้ว....ผู้เขียนก็มีอาการเช่นนี้...เช่นกันนะค่ะ
Delivery กันไปเลยครับ ท่านอาจารย์ 
ขจิต
ฝอยทอง ;)...
ขอบคุณที่อาจารย์ให้ความห่วงใยครับ ;)...
ขอบคุณมากครับ พี่ 
Somsri
;)...
เหนื่อยกาย เหนื่อยใจน้ออาจารย์ ไม่ว่าจะกี่ปีก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ มีคนกลุ่มหนึ่งที่จะเป็นแบบที่ไม่ยอมเปลี่ยน จริง ๆ เจอสเปรย์กาวมั้ยค่ะ ล้อเล่นนะค่ะอาจารย์ มันโหดไป
ใช่แล้วครับ บัณฑิตเหล่านี้ไม่ได้ถูกสอนไง ครูเขาสอนแต่หนังสือ ไม่ได้สอนคน
สเปรย์กาว ไอเดียบรรเจิดครับ 555
ขอบใจมากจ้า 
ดอกหญ้าน้ำ
;)...