อิสระที่ขาดสติ ย่อมมีวินาทีวิบัติ

 มหาสงกรานต์เชียด มหาสึนามิ…

ในช่วงสงกรานต์2012นี้ ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรที่คนส่วนใหญ่เขาทำกัน คือ กลับบ้าน เล่นน้ำ เข้าร่วมกิจกรรมกับหน่วยงาน ชุมชน สังคมของตนเอง คือมีภาระกิจ ดูแลครอบครัวเล็กๆกับลูกสาวคนแรก และก็เป็นความตั้งใจที่จะพักอยู่กับที่ คิดอะไรๆ อยู่กับบ้าน เรียนรู้กับชีวิตที่อยู่กับตนเอง ครอบครัว มันเป็นในช่วงเวลาที่เหมาะมาก หลังจากที่ไม่ได้อยู่บ้านนิ่งๆมาก็นานแล้ว…ก็เยี่ยมเลยที่เดียวได้ไอเดียเยอะมากกับการต่อยอดอะไรต่างๆ ที่จะลงมือทำต่อ หลังจากพ้นช่วงวันหยุดไปแล้ว 

         แต่ในระหว่างที่อยู่นิ่งๆนั้น สัมผัสได้เลยว่าตนเองไม่คุ้นชินกับการนั่งอยู่บ้านนานๆแบบห้าวันติดๆกันแบบนี้ ก็เลยหากิจกรรมออกไปทำข้างนอก ด้วยการปั่นจักรยานครับ ไปตลาดใกล้ๆบ้านบ้าง วนรอบๆในหมู่บ้านบ้าง แต่มันก็เหมือนโลกอีกใบยังไงยังงั้นเลย กับช่วงเทศกาลที่เขาตลุยกันสนั่นเมือง ผมก็ได้ติดตามกับเขาเหมือนกันจาก เครื่องมือสื่อสารของผมนี้แหละ เจ้า ไอแพดดดดของผมนี้แหละ ที่นี้ช่วงสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับ เมื่อตอนเย็นของวันที่ 14 เม.ย.2012 ผมกลับจากตลาดและไม่มีอะไรให้ซื้อของเลย กลับมามือเปล่า ก็มีที่ดินด้านหน้าหมู่บ้านที่เขากำลังปรับเพื่อสร้างอะไรสักอย่าง มันกว้างมาก พอๆกับสนามฟุตบอลสองสนามนะครับ ก็เคยเห็นเขามาวิ่งบ้าง ฝึกขับรถบ้าง ผมก็คิดอีกแหละ ค้นหาอิสระลองดูสิ ขับเข้าไปเลยครับ มันช่างกว้างจริงๆ คิดว่าจะลองคิดอะไรสนุกๆทำ ด้วยการขับจักรยาน แบบหลับตาครับและขับไปเลื่อยๆ มันกว้าง ก็ว่าจะนับสัก 50 ครั้งแล้วค่อยลืมตา ขับซ้ายที ขวาที มันโล่งจริงๆ เราจะได้สัมผัสบรรยากาศของอิสระ นับ 1....2....3....4....5...โอ้! เกิดอะไรขึ้นทำไมรถติดๆๆเหมือนดังว่าแผ่นดินทรุดไปสะอย่างงั้น ลืมตาขึ้นมา เอา! โคลนครับ มันอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร แล้วที่โล่งๆตั้งเยอะแยะ ดันเลี้ยวมาลงโคลน ซึ่งผมไม่ได้คิด ระวังก่อนเลย เพราะมันทั้งเรียบ กว้าง โล่ง มันมีได้ยังไง ? ก็เลยเต็มไปด้วยโคลนเลยครับ ล้อรถ โคลนกระเดนกระดอนขึ้นมาทำเอาเลอะไปนิดหน่อย หลังจากนั้นขับออกทันทีครับ เหมือนดังว่ากำลังชมภาพยนต์กำลังถึงช่วงสำคัญของเรื่อง ดันมีคนสะดุดปลั๊กไฟ เครื่องฉายดับ กระชากอารมณ์ออก อะไรทำนองนี้นะครับ 555 มันก็เลยเป็นเรื่องขำๆที่ ได้เรียนรู้อะไรอยู่ตลอดเลย…เยี่ยมจริงๆ

        สิ่งที่ผมเห็นและได้เรียนรู้กับเรื่องนี้เลยก็คือ เมื่อผมขาดสติ เพียงแค่คิดว่ามันเรียบมันกว้าง คิดอย่างที่ตาเห็น แล้วทำแบบขาดสติไม่พิจารณาทุกขณะวินาที ที่กำลังดำเนินไปนั้น แม้แต่สิ่งที่เราว่ามันแน่นอนมันยังไม่แน่นอน นี้เป็นเพียงเรื่องขำๆหากพลาดอย่างมากก็แค่เลอะ ลงไปนอนในกองโคลนแล้วกลับไปล้างที่บ้าน แต่หากเป็นเรื่องที่มีความสำคัญหรือมีผลกระทบที่มากกว่านี้ละ ?  อาจจะมีการสูญเสียอะไรหรือได้รับผลกระทบที่รุ่นแรงมากตามการณ์นั้นเป็นแน่ ! ผมเลยได้สติว่า เมื่อใดที่เราหายใจเข้า และหายใจออก สิ่งใหม่ย่อมเกิดทุกขณะวินาทีที่นำลมหายใจเข้่าหรือออกนั้น เมื่อไรไม่พึ่งพาสติ เอาแต่อารมณ์ วิบัติย่อมปรีเข้ามาเล่นงานชีวิตให้พังได้ทุกเมื่อ ชีวิตมันสนุก แต่สติทำให้สุขและอยู่กับทุกข์ได้อย่างมีคุณภาพ

ขอบคุณบทเรียนเล็กๆน้อยๆที่ทรงคุณค่า เรียนรู้อยู่กับชีวิต มันไม่ได้มีตำราให้เรียนรู้ ไม่มีขายสำหรับประสบการณ์ ออกไปใช้ชีวิตอย่างมีสติกันเถอะครับ…

 

[ยายธี]

...จมโคลน..ให้..สติ...(ระวัง..อย่า..ให้..ดิน..กลบหน้า..น้ะะะ)...ยายธี