ครูอาสา (๖) ช่างฝัน กับ พี่ชายใหญ่

ในวันที่ฉันเริ่มเข้าไปสอนแร็กแร็กที่เตียง ฉันเห็น ด.ช.ช่างฝันวาดรูปอยู่บนเตียงฝั่งตรงข้าม ลายเส้นของเขาละเอียดอ่อนมาก ภาพนั้นเป็นภาพที่วาดด้วยดินสอบนกระดาษ A4 ช่างฝันวาดภาพงานวันเกิดที่มีตัวเขา และพี่น้องกับขนมเค้กก้อนใหญ่ ดูเขามีความสุขกับการวาดภาพจริงๆ

 

พี่ชายใหญ่เป็นหนุ่มน้อย ผิวขาวใส ผมหยักศก ที่ตัวโตกว่าใครๆ ทั้งหมดในวอร์ดนี้  เขามาอยู่ที่วอร์ดนี้ได้หลายสัปดาห์แล้ว และนอนอยู่ที่เตียงข้างๆ กันกับแร็ก ในวันเสาร์ก่อนๆ เขาเรียนกับคุณเดือนบ้าง คุณเอ๋บ้าง มีบางครั้งที่คุณเอ๋พาลูกสาวที่เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว มาชวนพี่ชายใหญ่คุยเรื่องราวต่างๆ และเล่น Soduku กันบ้างตามประสาวัยรุ่น

 

วันที่ฉันได้ทำกิจกรรมการเรียนรู้กับพี่ชายใหญ่แร็กแร็กแบบโขยกเขยกเดินได้แล้ว วันนั้นช่างฝันกับพี่ชายใหญ่นั่งอยู่บนรถเข็นคนละคัน แร็กเดินป้วนเปี้ยนอยู่ด้วยกันอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องกิจกรรม ในวอร์ด ม. ๖ ก

 

สามหนุ่มพูดคุยเฮฮากันอย่างสนุกสนาน  คุณเดือนกำลังสอนนักเรียนรุ่นจิ๋วอยู่ที่โต๊ะเล็ก  ส่วนคุณเอ๋ออกไปเล่านิทานให้เด็กป่วยที่นอนอยู่ตามเตียงต่างๆ ฟัง  ดังนั้น สามหนุ่มเนื้อทองจึงเป็นนักเรียนของฉันไปโดยปริยาย

 

หลังจากที่ทักทายกันแล้ว ฉันก็ให้ทุกคนเลือกหยิบหนังสือจากชั้นมาคนละเล่ม แล้วผลัดกันอ่านให้ฟัง โดยให้พี่ชายใหญ่เป็น V1 ช่างฝันเป็น V4 ส่วนแร็กรีบออกตัวอย่างรวดเร็วว่า “ครูหนูขอเป็นกรรมการนะ” พี่ชายใหญ่เลยกระเซ้าว่า “กรรมการอะไรอ่านหนังสือไม่ออก”

 

รอบแรก พี่ชายใหญ่เลือกเรื่องเสือดาวกับนกกระสา ส่วนช่างฝันเลือกเรื่องชาวนากับงูเห่า

 

V 1  อ่านหนังสือได้คล่อง มีคำผิดบ้างเล็กน้อย ส่วนใหญ่จะเกิดจากปัญหาของคำที่เป็นอักษรสูง และวรรณยุกต์ 

V 4  อ่านหนังสือเสียงเบา แต่ก็สามารถอ่านได้ดี  มีอ่านผิดเพราะผันวรรณยุกต์ผิดบ้าง

ส่วนกรรมการก็ต้องอ่านด้วยเหมือนกัน แต่ให้เล่าเรื่องจากภาพ แล้วก็ให้ V1 กับ V4 ช่วยกันอ่านตรวจทานว่ากรรมการเล่าถูกไหม

 

รอบต่อไป เป็นรอบบังคับ ที่ทั้ง V1 และ V4 จะต้องอ่านเรื่องมดกับนกเขาด้วยกัน ทั้งคู่จะมีหนังสืออยู่ในมือคนละเล่ม และฉันก็จะถือไว้ในมือด้วยหนึ่งเล่ม กติกาคือทั้งสองคนจะผลัดกันอ่านไปเรื่อยๆ จนกว่าจะจบเล่ม ความท้าทายคือ ทุกคนต้องเอาใจตั้งใจไว้ที่บทอ่านตลอดเวลา เพราะหากอีกคนหนึ่งหยุดอ่านเมื่อไหร่ อีกคนต้องอ่านต่อได้ทันที  แปลว่าทั้งสองคนห้ามเผลอเป็นอันขาด

 

V1 กับ V4 ผลัดกันอ่านไปเรื่อยๆ เมืออ่านมาถึงกลางเล่ม V1 เริ่มตีความอารมณ์ของคำได้ และมีการใช้การเน้นเสียง การเว้นจังหวะของช่องว่าง มาช่วยให้บทอ่านมีชีวิตชีวาได้อย่างน่าสนใจ จนกระทั่งมาถึง ๒ หน้าสุดท้าย พี่ชายใหญ่ก็ขอว่าให้คุณครูอ่านบ้าง ฉันจึงเป็นคนปิดเล่ม แล้วตามด้วยการนำเสนอข้อเด่น และข้อที่แต่ละคนควรนำไปพัฒนาต่อ

 

กิจกรรมสุดท้ายคือการวาดภาพปกหนังสือ “มดกับนกเขา” ทั้งสองคนนั่งทำงานบนรถเข็นอย่างมีสมาธิ  ช่างฝันเลือกวาดด้วยชอล์กน้ำมันที่มีสีสันสดใส ในขณะที่พี่ใหญ่ซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็นอีกคันกำลังเลือกใช้ดินสอดำ และใช้ดินสอ EE ที่มีความดำเข้มเป็นพิเศษมาตกแต่งภาพให้สวยงาม

 

 

เดินหน้าเต็มตัว...