ลูกสอบติดโอลิมปิก พ่อแม่ก็หน้าบาน ฮ่ะ ฮ่า


กว่าจะถึงวันนี้ เห็นความมุ่งมั่นของลูก จนอดกังวลไม่ได้ว่า ถ้าไม่ติดจะอย่างไงดี???

 วันแจ้งผลสอบเมื่อ 27 มีนาคม 2555 ที่ผ่านมา พ่อแม่ลูกก็หน้าบานกันไป แถมด้วยอารมณ์ที่โล่งอก....เฮ้อ!! เครียดกว่าสมัยแม่สอบโค้วต้า เข้ามช.อีก ....สุดๆเลย

ตอนแรกก่อนหน้าก็เชียร์ลูกให้เข้าเรียนที่โรงเรียนชาย (นครสวรรค์) มาตลอด ด้วยความที่พ่อแม่ และน้าๆ เป็นศิษย์เก่าที่นี่กัน ก็เลยซึมซับเข้าไปในใจลูกมาตลอดว่า "หนูจะต้องเข้าโรงเรียนชาย" ก็ต้องบอกว่าแรกๆ ลูกก็ยังไม่ค่อยอ่านหนังสือหรือกระตือรือล้นเท่าไหร่ในเทอมแรกของป.6 พ่อแม่ก็คอยกระตุ้นเป็นระยะๆว่า อย่าประมาทนะ อย่าคิดว่าตัวเองแน่ เพราะคนเก่งกว่ายังมีอีกมากนะ

แต่พอทางโรงเรียนกระตุ้นต่อเพราะโรงเรียนก็อยากสร้างชื่อเสียงด้วยการส่งเด็กเข้าเรียนต่อโรงเรียนชายให้มากที่สุดอยู่แล้ว ก็เลยเป็นตัวกระตุ้นเด็กไปโดยปริยาย...ลูกสาวไปหาแหล่งเรียนพิเศษภาษาอังกฤษ เพราะคิดว่าตัวเองยังอ่อนอยู่ แล้วแม่ก็ให้เรียนคณิตศาสตร์ด้วย เพราะพ่อแม่สอนการบ้านไม่ได้แล้ว ยากขึ้นเรื่อยๆ ก็กลายเป็นว่าลูกเรียนพิเศษจันทร์ถึงพฤหัสตั้งแต่เย็นถึง 2 ทุ่มทุกวัน หยุดวันศุกร์วันเดียว แล้วเสาร์ อาทิตย์ก็เรียนตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น กลับมาถึงบ้านก็ 2 ทุ่มกว่า ทำการบ้านต่อกว่าจะได้นอนก็เกือบ 4 ทุ่ม เป็นอย่างนี้ทุกวัน ....

เห็นอย่างนี้ก็เริ่มสงสาร แล้วก็เป็นห่วงลูกแล้วว่าจะไหวมั้ย??? ขนาดพ่อแม่เป็นแค่คนรับส่งยังเหนื่อยมากๆๆๆ เลย แต่ลูกก็ไม่ยอมหยุดเรียนเลยนะคะ เค้าบอกว่า "สนุกดี ไม่เหนื่อย คุณครูที่เรียนพิเศษสอนทำให้เข้าใจดีขึ้น" แต่สังเกตจากลูกก็ไม่เห็นอาการเพลีย หรืออ่อนล้าจริงๆ ก็ได้แค่แอบห่วง เพราะลูกสู้ แต่ก็แม่หลับก่อนลูกทำการบ้านเสร็จทุกวัน

พอใกล้วันสอบเราก็เลยแอบมั่นใจว่าลูกน่าจะสอบติดแน่นอน ...ดูจากความขยันของลูก กับผลสอบป.6 ของลูก ...ลูกก็บอกว่าเพื่อนไปบนด้วยนะแม่ ก็ยังแซวลูกว่าจะบนอะไรก็จดไว้นะลูก เดี๋ยวตอนแก้บนไม่ครบจะเป็นปัญหา ...คุณลูกสาวก็เลยไม่บน ..แต่ก็พาไปวันหลวงพ่อศรีสวรรค์ ไหว้ศาลหลักเมือง ไหว้พระศรีมิ่งเมืองหน้าโรงเรียนชาย ไหว้อ.โชติ ...ก็กะว่าวันสอบจะไปส่งลูกเช้า แล้วไม่ทำธุระ แล้วเดี๋ยวเย็นก็จะเข้าไปรับกลับ...

แต่เอาเข้าจริง เช้าวันสอบก็เตรียมพวงมาลัยไปไหว้พระศรีมิ่งเมือง แล้วก็ไหว้อ.โชติอีกตามคำแนะนำของคุณครูแจ๋ว ครูประจำชั้นอีกรอบ รอบนี้คุณลูกมีการแอบบนกับอ.โชติซะด้วย "หนูบนอะไรลูก" คุณลูกก็ยิ้มอายๆ ว่า "หนูบอกว่าถ้าหนูสอบติดจะเอาพวงมาลัยดอกดาวเรืองสวยๆมาถวาย 1 พวง" แม่ก็ขำกับความงกของลูก เพราะก่อนหน้านี้ เค้าเคยถามว่าเพื่อนเค้าบนหลวงพ่อศรีสวรรค์ด้วยไข่ 30 ฟอง แต่เค้าตั้งใจอยากบนแค่ฟองเดียวไม่ได้เหรอ ก็ขำกันทั้งตระกูลเลย..."ลูกเอ่ย!! หลวงพ่อรับไหวเหรอ"

แล้วลูกก็เริ่มใจฝ่อเพราะเด็กที่มาสอบแข่งขันรอบโอลิมปิกเยอะมากๆ แค่ 7 โมงครึ่งก็มากันจนไม่มีที่จอดรถแล้ว คุณครูแจ๋ว ครูประจำชั้นที่สอบภาษาอังกฤษให้เด็กพิเศษที่บ้านทุกเย็นเสาร์ อาทิตย์ ก็โทรมาอวยพรลูกศิษย์แต่่เช้า ก่อนเข้าห้องสอบคุณครูก็พูดให้รู้ว่าคนสอบมีทั้งหมด 1431 คน มาจาก 22 จังหวัด มีทั้งมาจากกรุงเทพ มาจากร้อยเอ็ดก็มี จากระยองก็มา แต่รับเด็กรอบนี้ได้เพียง 200 คน งานนี้ก็ 7:1 เราเห็นหน้าลูกจากระยะไกลๆ ป๊อดซะแล้ว...ก็เลยไปไหนไม่ได้ ต้องอยู่ให้กำลังใจลูกกันเป็นระยะ "แม่ 7:1 เลยนะ" ลูกสาวใจเสียตื่นเต้นก่อนเข้าห้องสอบ เลยทำการจับมือการส่งกำลังใจ สู้ๆ ติดก็ติดไม่ติดก็สอบรอบ 2 ทำเต็มที่ลูก

สอบวิชาแรกคณิตศาสตร์ 1 ชม.ลูกทำเต็มเวลา ออกมาพัก 10 นาทีก่อนสอบต่อวิชาต่อไป หน้าเสียหนักกว่าเดิมอีก "ยากมาก มีเติมคำ 20 ข้อ ทำได้ชัวร์ๆ 3 ข้อ แล้วมี ช๊อย 40 ข้อ หนูทำไม่ทัน ก็เลยเดาไป" แม่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า "อ้าว!! แล้วหนูทำไมไม่ทำช๊อยก่อนละลูก" "ก็เติมคำมันข้อละ 3 คะแนนนะแม่" ก็เลยเออ!! งั้นปล่อยมันไป ไม่ต้องไปกังวล มันผ่านไปแล้ว เหลืออีกหลายวิชา ลุยต่อไปเลย ไม่ต้องไปกังวลมันอีก ผ่านไปแล้ว

พอวิชาที่ 2 เป็นภาษาอังกฤษ ออกมาค่อยเห็นหน้ายิ้มของลูกหน่อย ว่าทำได้ งานนี้ก็สบายใจแล้ว วิชาต่อไปก็ไหลไปตามเวลา เพราะลูกทำข้อสอบยันเวลาตลอดไม่มีเสร็จก่อนซักวิชา

ช่วงรอลุ้นว่าติด ไม่ติด นี้ล่ะ ข่าวปล่อยเยอะมาก ติดประกาศแล้วนะ คนนั้นติดที่หนึ่ง คนนี้ติด เราก็ลุ้นไปทุกวัน นับเวลาถอยหลังกันเลย ไอ้ความมั่นใจว่าลูกชั้นต้องติด 1 ใน 200 เริ่มแผร่วลงๆๆๆ ก็เลยมานั่งคุยกับลูกว่า ถ้าไม่ติดจะอย่างไรกันดี ประมาณเตรียมความพร้อมตั้งรับไว้ก่อน แต่ดูๆ เหมือนลูกไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่ เพราะเค้าก็บอกว่า "ก็สอบรอบ 2 ก็ได้แม่" สรุปคนปัญหาคือแม่มันเอง ฮ่าๆๆๆ

พอวันที่คุณครูบอกว่าจะติดประกาศผล พ่อไปดูตอนเที่ยงยังไม่ติด แม่ไปตอนสี่โมงเย็นก็ยังไม่ติด ก็เผอิญมีผู้ปกครองท่านอื่นที่ไปนั่งลุ้นอยู่ด้วยกันบอกว่า คุณครูบอกว่าจะติดตอน 5 โมงเย็น เราก็นั่งรอจน 4 โมง 45 นาทีคุณลูกก็โทรมาว่าเลิกเรียนพิเศษแล้วให้มารับด้วย ก็บอกให้ลูกเดินมาได้เลย คุณลูกก็ไม่ยอมเดินมาคนเดียว ให้แม่ไปรับด้วย แม่ก็นึกแหม!! แม่ก็อุตส่าห์รอตั้งนาน เผื่อคุณครูมาติดผลจะได้ไม่พลาดโอกาสได้ดูทันที แต่ก็เดินไปรับลูก พอมาถึงหน้าโรงเรียนก็คุณครูกำลังติดเลย "กอหญ้าเร็วเข้าลูก คุณครูติดผลแล้ว" ลูกก็บอกว่าไงรู้มั้ยค่ะ เธอหันมาเฉยเมมยมาก แล้วบอกว่า " จะรีบไปทำไม รู้ตอนไหนก็เหมือนกันแหล่ะแม่" เออ!!! นี่ล่ะลูกเรา ก็เลยเออจริง

พอไปถึงบอร์ดประกาศแม่มันก็ลุยเบียดเข้าไปดูได้สำเร็จว่า "ติดลูก" พอจะดูคนอื่นต่อก็ดูไม่ได้แล้ว เพราะเสียงผู้ปกครองที่อยู่ด้านหลังตะโกนกันลั่นมาว่า ลูกตัวเองติดแล้วก็ออกมาได้แล้ว คนอื่นจะได้ดูบ้าง ก็เลยดูให้หลานหมอก้องได้อีกคน เพราะหมอมาดูผลสอบให้หลานแล้วเจอกัน ก็รีบออกมา แบบหน้าบานทั้งแม่และลูก ก็โทรรายงานไปที่บ้าน คุณยายดีใจสุดๆ เพราะวันนี้เป็นวันเกิดยายพอดี เลยเป็นของขวัญวันเกิดให้ยายไปเลย ...

ที่โม้มาทั้งหมดก็อยากจะบอกว่า เวทีโอลิมปิก บางทีมันก็ทำให้เรามีโอกาสสอนลูกให้มองเห็นผลของความพยายาม แล้วยังสอนแม่ว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแม่จะไปกังวลอะไร๊ ลูกยังเฉยๆเลย...แต่สุดท้ายนี้ลูกก็กลายเป็นศิษย์ผู้น้องของแม่ เพราะอยู่ห้องสีเลือดหมูเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ

หมายเลขบันทึก: 483663เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2012 21:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 กันยายน 2022 14:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

หนทางยังมีอีกยาวไกล คงมีเรื่องต้องลุ้นกันอีกหลายรอบ

เคยเอาลูกไปเรียนวิชา Geometry

ลูกทำไม่ได้เพราะมันยากจริงๆ  พ่อเลยต้องช่วยทำให้ 

แต่ผู้เป็นพ่อเรียนวิชานี้มาสามสิบปีที่แล้ว  คืนครูไปหมดแล้ว 

ผู้เป็นพ่อเลยต้องมาเรียนพร้อมๆกับลูกอีกหน 

ตอนลูกกลับมาจากเรียนพิเศษ  หลับแล้วหลับอีกในรถ เพราะไหนจะต้องไปซ้อมว่ายน้ำ

ไหนจะต้องไปเรียนเปียโน  เห็นแล้วก็ได้แต่สงสารครับ

แต่ความสำเร็จไม่หนีไปไหน ถ้าพยายามเสียอย่าง  

อ่านเรื่องคล้ายๆกันได้ที่นี่

 

อารมณ์ใกล้เคียงกันกับคุณ"คนบ้านไกล" แล้วหลายครั้งที่เห็นพ่อแม่ส่งลูกไปเรียนพิเศษก็ยังรู้สึกสงสารเด็ก แต่พอถามเด็กๆ ว่าเหนื่อยมั้ย?? เบื่อมั้ย ?? เด็กๆบอกว่า ไม่เหนื่อย ไม่เบื่อ สนุกดี ก็อืมม!!!  ทำให้มุมมองในส่วนนี้เปลี่ยนไปเหมือนกันว่า "ทุกอย่างขึ้นกับเด็กแล้วล่ะ ไม่ใช่พ่อแม่" พ่อแม่เป็นแค่ผู้สนับสนุนเท่านั้นเอง เพราะถ้าไม่ให้เรียนลูกอาจอารมณ์เสียอีก ต่างหาก

  • ขอบคุณทุกคนที่เป็นเจ้าของดอกไม้ที่ส่งมาให้ค่ะ ยินดีมากๆค่ะ

ยินดีด้วยมาก ๆ เลยนะค่ะ ที่น้องสอบติด  อยากรบกวนถามหน่อยค่ะว่า ให้ลูกเรียนพิเศษเสริมที่ไหนบ้าง ดิฉันตอนนี้ ลูกเพิ่งขึ้น ป. 2  รร. ลาซาล  กำลังวางแผนหาที่เรียนพิเศษให้ลูก  ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท