ผู้เขียน และนางพรพิมล ใจไหว นักวิชาการสัตวบาลชำนาญการ กลุ่มพัฒนาเทคโนโลยี่การปศุสัตว์สำนักงานปศุสัตว์จังหวัดเชียงราย เข้าร่วมประชุมชุดโครงการระบบการสร้างอาชีพการเลี้ยงไก่ประดู่หางดำเชียงใหม่อย่างยั่งยืน เมื่อวันที่ ๘ มีนาคม ๒๕๕๕ ณ ห้องประชุมคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ รศ.ดร.จันทร์จรัส เรี่ยวเดชะ กล่าวเปิดการประชุม และเป้าหมายการประชุม คือการค้นหาความร่วมมือเชิงบูรณาการในการสร้างระบบอาชีพการเลี้ยงไก่ประดู่หางดำเชียงใหม่ และระดมความคิดเห็นในการสร้างอาชีพการเลี้ยงไก่ในแต่ละพื้นที่แต่ละรูปแบบอย่างยั่งยืนร่วมกับมิติในพื้นที่
มีการระดมความคิดหลากหลาย กว้างขวางจนบางที่ก็ออกนอกประเด็นไปบ้างเพราะหลายคนพูดเก่งมากชอบนำเสนอประเด็นใหม่ๆเสียเวลา ไปพอสมควร ต้องเสริฟกาแฟอาหารว่างไปพร้อมกับการประชุมถึงกระนั้นก็พักรับประทานอาหารตอนเที่ยงครึ่ง
การจัดนิทรรศการหน้าห้องประชุม มีผลิตภัณฑ์จากไก่พื้นเมือง มาแสดง
เป็นผลงานจากการทำวิจัยของนักวิชาการหลายๆท่าน
พยายามจะโชว์ลักษณะเด่นของไก่ประดูหางดำคือมีขาสีดำ
ไก่ดำตุ๋นยาจีนใส่กระป๋อง ที่ สวก.สนับสนุนคุณจรัล ใจลังกา ทำวิจัยบรรจุกระป๋อง เห็นว่าร่วมทำกับเกษตรกรบนอำเภอแม่ฟ้าหลวง เชียงราย
ช่วงบ่ายที่ค่อนข้างเครียดเพราะว่ามีการแจ้งหลักการที่ผู้รับทุนจาก รศ.ดร.จันทร์จรัส เรี่ยวเดชะ และ ร.ศ ดร.ศิริพร เกียรติการกุล ว่าต้องมีการคืนทุนเป็นเงินเท่าที่ได้ลงไปสนับสนุนเกษตรกร หลายคนงงพากันบ่น เพราะว่าไม่แน่ใจว่าจะชัดเจนแบบไหนเท่าที่ไปบอกเกษตรกรแค่คืนพันธุ์ไก่เท่าที่ได้รับไป ไม่ได้รวมถึงค่าปรับปรุงเล้าโรงเรือนที่ต้องเสริมเพื่อให้เกิดระบบปลอดภัยในการเลี้ยงผลิตไก่พันธุ์แท้ และยิ่งแย่ที่แหล่งจะหาแม่พันธุ์พ่อพันธุ์ยังไม่ชัด ศูนย์บำรุงพันธุ์ไม่มีให้ ฟาร์มเครือข่ายอย่างคุณชิมโอน ปัญญา ก็ไม่ไห้ด้วย จะเหลือก็มีแต่ฟาร์มเพชรล้านนาที่ลำปาง ขณะกำลังแสดงความคิดเห็นอย่างออกรสก็มีเสียงดังสนั่นนึกว่าระเบิดเสียแล้ว ไม่ใช่เป็นโต๊ะที่ล้มเพราะขาล็อกไม่ดีก็เลยพังโครมทำเอาน้องที่นั่งอยู่ตกใจ ห้องประชุมก็เลยมีบรรยากาศใหม่ที่ดีขึ้น จนปิดประชุม
บรรยากาศการขับรถขาไปที่สดใสดีใจ คุยกันว่าว่าจะได้งบประมาณมาพัฒนาเกษตรกรในพื้นที่ให้อยู่ดีกินดี ผลิตไก่ประดู่หางดำเต็มพื้นที่ พอขากลับคอตกสงสัยจะถอดใจเลิกทำกับโครงการวิจัยที่ตั้งใจทำครั้งแรกเสียแล้ว ถึงแม้ทางทางคณะอาจาร์ยจะเปิดช่องว่าจะพิจารณาตัวโครงการก่อนก็ตาม.
.ขอปลอบใจให้กำลังใจตนเองหน่อย....จากสำนวนของนักเขียนที่โด่งดัง..
วินทร์ เลียววาธิณ..ว่า
"คนจำนวนมากไปไม่ถึงความฝัน มิใช่เพราะพวกเขาอ่อนด้อยกว่าคนอื่น ..หากเพราะพวกเขาทิ้งความอดทนไว้กลางทางต่างหาก"
ใช่แล้วค่า
ไม่มีความอดทนพอ
ทำดีไม่ถึงดีหนอ
อย่ามัวแต่ท้อ
ค่อยสานค่อยต่อ
อย่ารีรอช่วยเหลือ
เอื้อเฟื้อแบ่งปัน
อยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข
คิดอย่างเพื่อนร่วมโลก
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
อิอิ