โรคเกาต์ (Gout)

   โรคเกาต์ >>> เป็นโรคข้ออักเสบเรื้อรัง พบในชายอายุ 30 ขึ้นไปและพบในหญิงเล็กน้อยหรือหลังหมดประจำเดือน สามารถรักษาให้หายได้ แต่ถ้าไม่ได้รับการรักษา อาจมีภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายได้

สาเหตุ

   เกิดจากร่างกายมีกรดยูริก (uric acid) สะสมมากเกินไปหรือได้จากการย่อยสลายของสาร เพียวริน (Purine)ที่มีมากในเนื้อสัตว์ปีกเครื่องในสัตว์ และผักยอดอ่อน ทำให้เกิดสารยูริคสูงในเลือด และจะสะสมในข้อ โดย

   -ทานอาหารที่มีพิวรีนน้อยหรือไม่มีพิวรีน ได้แก่ นม ไข่ ฯลฯ 

   -งดเว้นอาหารที่มีพิวรีนมาก เช่น เครื่องในสัตว์ ปลาซาร์ดีน ฯลฯ 

   -หลีกเลี่ยงอาหารที่มีพิวรีนปานกลาง เช่น สัตว์ปีก อาหารทะเล
   -อาหารที่ปรุงไม่ควรใส่ผงชูรส หลีกเลี่ยง อาหารทอด น้ำต้มเนื้อ เช่นก๋วยเตี๋ยวน้ำ

 

อาการ

   -มีอาการปวดข้อรุนแรง ซึ่งเกิดขึ้นฉับพลันทันที ถ้าเป็นการปวดครั้งแรกมักจะเป็นเพียงข้อเดียว ข้อจะบวมและเจ็บมากจนเดินไม่ไหว

   -ผิวหนังในบริเวณนั้นจะตึง ร้อนและแดงและจะพบลักษณะจำเพาะ คือ ขณะที่อาการเริ่มทุเลาผิวหนังในบริเวณที่ปวดนั้นจะลอกและคัน

 

โรคที่มักพบร่วมกับโรคเกาต์

   -ข้อพิการ  กระดูกพรุน

   -ภาวะไตอักเสบเรื้อรัง และภาวะไตวาย

   -—เป็นนิ่วในระบบทางเดินปัสสาวะ

   -—เบาหวาน

   -ความดันโลหิตสูง

   -หลอดเลือดแดงแข็ง

   -ไขมันในเลือดสูง 

 

การรักษา

   แนวทางการรักษาโรคเกาต์ ได้แก่ ให้ยาลดการอักเสบ ให้ยาลดกรดยูริคในเลือด ทั้งนี้ขึ้นกับดุลพินิจของแพทย์ การจำกัดอาหารมีกรดยูริค(สารพิวรีน) สูง และให้ยาตามอาการ เช่น ยาลดไข้ เป็นต้น และปฏิบัติตามแพทย์แนะนำ แต่ถ้าปล่อยเป็นเรื้อรัง จนเกิดไตวาย อาจเป็นสาเหตุให้เสียชีวิตได้จากไตวาย 

 

เมื่อเป็นโรคเกาต์ ควรปฏิบัติตัวอย่างไร ?

   1.รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง
   2.หยุดพักการใช้ข้อระยะที่มีการอักเสบ
   3.รับประทานอาหารโปรตีนในปริมาณที่พอเหมาะ
   4.ดื่มน้ำมากๆ 2-3 ลิตรต่อวัน
   5.หลีกเลี่ยงอากาศเย็น
   6.ลดน้ำหนักในผู้ป่วยโรคเกาต์ที่อ้วน
   7.ดำเนินชีวิตอย่าให้เคร่งเครียดมากนัก

 

บทบาทของนักกิจกรรมบำบัด

   -ใช้เครื่องมือช่วย เพื่อป้องกันข้อติด

   -ให้ออกกำลังกายให้เป็นกิจกรรม โดยนำกิจกรรมที่เป็นกิจวัตรประจำวันที่เขา(ผู้ป่วย)สนใจ

   

                                            ขอขอบคุณข้อมูลจากคุณจุฑามาศ ยิ่งยง นะค่ะ