อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล
ครู รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น น้ำตาล จันทวงศ์

วรรคทองร่วมสมัย (๓) วีรบุรุษ


 
 
   

๏วางอาวุธที่ถือในมือเถิด

ดับดวงตาที่เกิดความกระหาย 

 ละทิ้งความขั่วโฉดที่โหดร้าย   

เลิกทำลายล้างกันทุกชั้นชน 


 ๏อย่าให้ฟ้าสดใสต้องเปลี่ยนสี

อย่าให้สายธารมีสีแดงข้น 

อย่าเจือเลือดสีแดงแห่งเลือดคน 

แต้มลงบนกลีบดอกไม้ให้หมองมัว 


 ๏เหรียญกล้าหาญที่ประดับกับอกนั้น 

สร้างความโศกศัลย์กันถ้วนทั่ว 

คำสรรเสริญเยินยอที่ก่อตัว

คือเลือดเนื้อที่กลั้วเคล้าน้ำตา 


๏ญาติพี่น้องร่วมโลกโศกร่ำไห้ 

อาวุธในมือนั้นมันเข่นฆ่า  

ซากศพที่เกลื่อนกล่นบนพสุธา  

เกิดจากความเก่งกล้ากระนั้นฤา 


 ๏วีรบุรุษสงครามในความหมาย 

คือการตายอย่างที่เห็นกระนั้นหรือ 

ถูกยกย่องว่ายิ่งใหญ่ในฝีมือ 

จารึกชื่อแซ่ซร้องเกียรติก้องไกล  

 

๏ จงวางปืนที่ถือในมือเถิด 

ร่วมก่อเกิดความรักอันยิ่งใหญ่ 

ร่วมสร้างมิตรไมตรีที่หัวใจ 

และร่วมให้สันติภาพตราบนิรันดร์ 

 


"ขอบคุณแรงบันดาลใจ วรรคทอง "วีรบุรุษ"

ทวีสิทธิ์  ประคองศิลป์ 

และขอบพระคุณผู้เยี่ยมชมทุกท่านค่ะ

อิงจันทร์

๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕

 


                   

หมายเลขบันทึก: 479965เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2012 17:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 กรกฎาคม 2012 05:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ผมชอบเข้ามาอ่านกลอนพี่ครูครับ

มีทั้งบทอ่อนหวานละเมียดละไม

และฮึกเหิมดุดัน

ซึ่งทำให้ผมเห็นภาพ

เห็นภาพของแต่ละคำมาร่ายรำกันครับ

ขอบคุณครับ

คำกลอนไพเราะ มากค่ะ ยอดเยี่ยมค่ะจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท