หลังจาก อ.กะปุ๋ม ให้ทุกท่านแนะนำตัวเองแล้ว ก็เปิดประเด็นกระตุ้นความคิด ให้ผู้ร่วมอบรม ได้ใคร่ครวญกับตนเอง เกี่ยวกับ R2R และสิ่งที่คาดหวังในการมา นึกย้อนทำให้ได้เห็นว่า การที่เราได้
“เอ๊ะ กับตนเองก่อน ถึงสิ่งที่กำลังจะเรียนรู้”
เหมือนอาจารย์กะปุ๋ม เคาะประตูใจเคาะประตูความคิดที่นำไปสู่ปัญญา
แล้วก็หยิบที่ผู้ร่วมประชุม ออกมาแง้ม แชร์ แบบสบาย ๆ แต่ได้เรียนรู้
แล้วมาย้ำด้วยการเปิด VTR จากวันนั้นสู่วันนี้ R2R ประเทศไทย
ดูไปส่วนหนึ่งแล้วก็ตั้งคำถาม
“จุดเริ่มต้นของการทำ R2R ใน VTR คือ อะไร”
พอผู้อบรมใครครวญเขียนตอบ รู้สึกได้ว่า ได้ใคร่ครวญถึงหน้างาน และจุดเริ่มต้นอะไรที่พาให้ทำ R2R ประหนึ่งการจุดประกายความคิดและความหวัง
แล้วก็ถามย้ำถึงนิยามของ R2R ว่าคืออะไร
แล้วก็ให้ทุกท่านเขียนตอบ
เป็นเทคนิคการเรียนรู้ ที่ใช้กระบวนการนำความรู้ส่งตรงสู่ผู้เรียนจริง ๆค่ะ
สุขสันต์ทุกวัน...สุขสันต์วันสงกรานต์...ขอบคุณเสมอมานะครับกับการได้อ่านบันทึกที่น่าอ่านนะครับ
อาจารย์ติ๋วครับ...สบายดีนะครับ รออ่านบันทึกอยู่นะครับ... เมื่อวานนี้ที่บ้านฝนตกค่อยยังชั่ว งานยุ่งไหมครับ คิดถึง ๆ ๆ ครับ