ณ ถ้ำทะลุที่รัก
...
ปักษ์ใต้ยามนี้มองไปทางไหนก็เห็นแต่ใบไม้เปลี่ยนสี ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับคนที่นี่ มันเป็นความคุ้นชินกันบรรยากาศเช่นนี้คือสิ่งเดิมๆ เป็นปกติตามธรรมชาติของพื้นที่แถวนี้ส่วนใหญ่เป็นสวนยางพารา
...
ในตอนที่ฉันยังเด็กๆในทุกๆปีของช่วงเวลานี้ มันเป็นความฝันที่เปี่ยมสุขกับการที่ไม่ต้องตื่นเช้าไปเก็บน้ำยาง เพราะชาวสวนจะหยุดพักการกรีดน้ำยางขณะที่ยางพาราผลัดใบระยะหนึ่ง รอใบยางที่เปลี่ยนใหม่เป็นสีเขียวชะอุ่มก็ลงมือกรีดน้ำยางต่อไป
...
เมื่อโตขึ้นฉันก็ได้เรียนรู้ว่า มันทำให้ชาวสวนอย่างเราๆขาดรายได้ไปช่วงเวลาหนึ่งเช่นกัน มองมุมอีกมุมหนึ่งนั้นก็เป็นสิ่งดีๆที่เราควรมอบให้แก่ต้นยางที่ทำหน้าที่ผลิตน้ำยางล่อเลี้ยงเรามตลอดปีให้ได้หยุดพักบ้าง "พักร้อน"
...
ยามนี้ ที่ใบยางเปลี่ยนสี เป็นจังหวะพอดีที่ฉันต้องไปซื้อกล้วยที่สวนแห่งนี้ ก็อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับบ้านสวนของเรานั่นเอง แต่อยู่คนละมุมกัน จึงพกกล้องติดไปด้วย ด้วยเหตุเคยประทับใจในบรรยากาศของบ้านสวนแห่งนี้ที่สร้างบ้านบนที่เนิน(บนควน) เมื่อยืนตรงหน้าบ้านจะมองเห็นภูเขา วิวสวยงาม ฉันชอบจัง
...
...
ภาพนี้เป็นภาพบรรยากาศเมื่อเดือนพฤจิกายนที่ผ่านมา ซึ่งเป็นช่วงหน้าฝน ตอนเก้าโมงกว่า หมอกจางบางๆเริ่มลอยหายไปเพราะกลัวแสงตะวันที่เริ่มส่องสาด เป็นมุมมองที่สดใส มองๆดูทิวเขานั้นเขียวชะอุ่มพุ่มไสวไฉไลเชียว ... " ทิวเขาสันกาลาคีรี "
...
แต่ยามนี้ที่มองแล้วงดงามไปอีกแบบหนึ่ง ยามที่ใบไม้เปลี่ยนสี วิวทิวเขาเป็นสีแดง แจ่มแจ้งดีจัง เก็บมาฝากให้ชมกันค่ะ
...
...
เก้าโมงกว่ายังคงมีหมอกปกคลุมเหนือทิวเขาจึงมองไม่เห็นน้องฟ้า มองไกลๆกว้างๆ ซ้ายมือนั่น เป็นสวนกล้วยหิน ที่ได้ชื่อว่า เป็นของดีเมืองยะลา ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักที่ฉันต้องการในครานี้
...
...
แต่เป้ารองก็คือการชมบรรยากาศยามเช้าตรงหน้าฉันนี้ คราใดเมื่อมาที่นี่จะเลือกช่วงเวลาเช้าๆเช่นนี้เสมอๆ เจ้าของสวนกล้วย ... คง ... งงๆ จะถ่ายภาพไปทำไม :)
...
...
ซูมใกล้ๆเริ่มเบลอๆทำได้เพียงเท่านี้ กล้องเด็กๆเล็กๆนั่น กล้องอย่างโปรฯยังไกลกว่าฝันเพราะมือนั้นยังไม่แจ่มพอ เท่านี้ก็พอขอแค่สมัครเล่นเป็นกำลังใจให้ตัวเอง ทำเล่นๆเพลินสุขใจ
...
...
เดินไปเดินมาเลื่อนหามุมมอง ไปไกลกว่านี้ไม่ได้มุม ไม่กล้าเดินดุ่มๆ เกรงชนตอตกหลุมแล้วกลุ้มเลย เลื่อนมามุมนี้ใบกล้วยหายยังมีต้นไม้ตายมาเข้าฉากก็เข้าที มุมนี้แจ่ม ชอบเช่นกัน
...
...
ไม่มีมุมแล้ว เดินมาเดินไป คงต้องแจวจากจร กลับบ้านกันดีกว่า เดี๋ยวตะวันสายโด่งจะร้อนกายา กลับเถิดหนา ลาก่อน ต้นกล้วยหิน จ๋า เดือนหน้าจะมาเยือนอีก
...
บันทึกภาพจากมุมหนึ่งของหมู่ที่ 1 ตำบลถ้ำทะลุ อำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา
ด้านหลังฉาก ... คือ เทือกเขาสันกาลาคีรี เส้นกั้นเขตแดนไทยมาเลเซีย
ขอบคุณค่ะ
♥
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามอ่านบันทึกด้วยนะคะ
♥
ขอบคุณทุกๆกำลังใจ
♥
ขอให้มีความสุข ทั้งกายและใจ
สวัสดีค่ะ :)
..........................
ว้าว แจ่ม เหมือนทุ่งพญาเสือโคร่ง เมืองเหนิอ (มองไกล ๆ
พยายามจดๆ จ้องๆ มองแถวบ้าน ฮือๆ ไม่มีแดงแจ๊ดอย่างนี้
เห็นทิวเขาสันฯ ชัดเจนมากๆ อย่างนี้เซียนจับมาโคร นะคะพี่ :)
ขอบคุณน้องปูที่มาเจิมบันทึกให้
น้องปูจ๋า... กล้องคงช่วยได้มากกว่าฝีมืออ่ะค่ะ ...
บางภาพนั้นจับภาพแบบพาโนราม่า ออกมาพอดูได้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
* เป็นมุมภาพที่งามมากค่ะ..ไล่ระดับหลากสีชวนติดตามยามเปลี่ยนฤดูกาล..
* ในกทม.บนตึกทำงานสูงๆในยามนี้ มีแต่ภาพเมฆเชิงซ้อนอย่างนี้ค่ะ..
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่
มุมนี้เป็นมุมที่คนอื่นๆที่ไม่ใช่ชาวถ้ำทะลุก็จะไม่ได้เห็นด้วยตาเพราะเหตุการณ์บ้านเมืองสงบสุขอย่างปกติทั่วไป ไม่มีใครกล้าไปเที่ยวเกรงไม่ปลอดภัย แต่เราๆชาวบ้านแถบนี้คงต้องอยู่ และดูแลผืนแผ่นดินถิ่นนี้ต่อไปชั่วลูกชั่วหลานให้ยั่งยืนคงไว้ ค่ะ:)
ขอบคุณค่ะอ.วัตที่แวะมามอบดอกไม้ ทำงานมากไปอย่าลืมพักผ่อนบ้างนะคะ:)
...
ภาพมุมกว้างทางขึ้นลงในหุบ
สีแดงชาดดาษดุจไฟโชนแสง
ยิ่งมองไกลมองลึกก็สีแดง
ขอให้ใจส่องแสงเหมือนแดงเธอ
...
(เพิ่งนึกออก อิ อิ)
555 เบลอ ขอแก้ไขครับ ;)...
...
ภาพมุมกว้างทางขึ้นลงในหุบ
สีแดงชาดดาษหลุบไฟโชนแสง
ยิ่งมองไกลมองลึกก็สีแดง
ขอให้ใจส่องแสงเหมือนแดงเธอ
...
มองไกลๆเหมือนซากุระไทยเลยนะครับ ที่บ้านปลูกเมเปิ้ลอยู่ต้นหนึ่ง แต่มันเขียวทั้งปีไม่เคยแดงเลย แฮะๆ คงเพราะอากาศไม่หนาวเหมือนบนดอย
ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาแต่งกลอนให้ ดีใจจัง
ภาพมุมกว้างทางขึ้นลงในหุบ
สีแดงชาดดาษหลุบไฟโชนแสง
ยิ่งมองไกลมองลึกก็สีแดง
ขอให้ใจส่องแสงเหมือนแดงเธอ
ขอบคุณค่ะ:)
ขอบคุณค่ะคุณนกขมิ้น
เมเปิลนั้นคงไม่เหมาะอากาศอย่างบ้านเรามังค่ะ
สำหรับต้นยางพาราอีกไม่กี่วันก็จะเหลือแต่ก้านกิ่งแล้ว
หากมีโอกาสทันเวลาใบผลิ จะเก็บมาฝากอีกรอบค่ะ:)