ไฟ.....
อัคคิไฟ อยู่ไหนย่อมร้อน แผดเผาขอดข้อน ไหม้เป๋นผุยผง
ไฟแห่งราคะ บ่ละบ่ปล๋ง จ่างปาหื้อลง ผิดกามถามฆ่า
โทสะคือไฟ ไหม้ในอกบ้า เผาจิตอุรา เคียดแค้น
โมหะไฟหลง มึนงงกั่งแก๊น บ่รู้หนักแน่น แยกเงา
อิจฉาไฟร้าย วู่ไหม้แผดเผา บ่รู้บรรเทา หัวใจ๋ไหม้เกลี้ยง
อันไฟโลก๋า ใช่ว่าร้ายเสี้ยง สว่างตะเกียง ส่องมัคคะ
คนต้องอาศัย แสงไฟเปิ่งป๊ะ สาระดีใช้ ยังมี
ไฟนอกนั้นไซร้ ยามไหม้เปลี๋ยวสี เอาน้ำใสดี ดับหนีหายจ้อย
อันไฟในใจ๋ ต้องใช้ธัมม์ถ้อย ปัญญาดับรอย ไฟนั้น
หากบ่รู้ตั๋ว ซนหลัวเตื่อมจั้น อาจต๋ายไหม้หั้น ก๋องไฟ
ขออภัย ข้าใช่สอนจี้ ขอยั้งเต๊าอี้ ก่อนแลนายเหยฯ
(งานเก่าแต่งเมื่อ 1 ก.ย.54)
ไม่มีความเห็น