ในสวน
ขณะที่ความสุขของหลายๆ คนคือการไปช้อปปิ้งที่ห้างสรรพสินค้าในตัวเมือง ความสุขของฉันคือการไปเลือกซื้อต้นไม้ดอกไม้ที่ตลาดคำเที่ยง ศูนย์รวมพันธุ์ไม้ที่หลากหลาย ที่บ้านเมื่อก่อนจึงเต็มไปด้วยต้นไม้ดอกไม้นานาชนิด สนามหญ้าเขียวขจีที่ชวนให้นั่งเล่น ทุกครั้งที่กลับบ้านฉันรู้สึกว่าบ้านร่มรื่น สวยงาม และนั่นคือภาพแห่งความสุขหนึ่งของฉัน
เมื่อไม่กี่ปีมานี้ พี่ชายฉันซึ่งหลงใหลไก่ชนมาแต่ไหนแต่ไร ตัดสินใจนำเอาไก่ชนมาเลี้ยงในสวน จากจำนวนไม่กี่ตัวในตอนแรกก็ทวีคูณขึ้นเป็นจำนวนร้อยกว่าตัว พืชพันธุ์หญ้าไม้ถูกไก่จิกกินจนแทบไม่เหลือร่องรอยความสวยงามของสวนอยู่อีก สนามหญ้าเต็มไปด้วยมูลไก่จนฉันไม่กล้าย่างกรายลงไป ทุกวันฉันสะดุ้งตื่นตอนตีสองตีสามเพราะเจ้าโต้งทั้งหลายแข่งกันโก่งคอขัน ความสุขที่เคยมีจากความสงบงามในสวนกลายเป็นความหงุดหงิด แทบทุกครั้งที่กลับบ้านฉันมักทะเลาะกับพี่ชายในเรื่องที่เกี่ยวกับไก่เสมอ ทำเอายายและทุกคนในบ้านอึดอัดไปตามๆ กัน
ครั้งหนึ่งที่ไข้หวัดนกกำลังระบาด ขณะที่ทุกคนตระหนกตกใจในภัยอันตรายที่อาจเกิดขึ้น พี่ชายฉันก็เป็นกังวลกับไก่ของเขาอยู่มากมาย ฉันคงเป็นคนเดียวที่แอบกระหยิ่มยิ้มย่องว่าฉันคงจะได้สวนกลับคืนมาในสภาพเดิมอีกครั้ง แต่ทว่าฉันก็ต้องผิดหวังเมื่อมิจฉาทิฐิของฉันไม่บังเกิดผลอันใดต่อไก่เลย ไก่ชนทุกตัวของพี่ชายฉันอยู่รอดปลอดภัยดี
นานเข้าฉันก็เริ่มสร้างเกราะคุ้มกันตัวเองด้วยการปิดหู ปิดตา ปิดปากตัวเอง ไก่ก็อยู่ส่วนไก่ ฉันก็อยู่ส่วนฉัน และฉันก็ไม่ย่างกรายลงไปในสวนอีก มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ฉันกำลังจะเดินไปคุยกับยายซึ่งนั่งอยู่หลังบ้าน ยายหันมาบอกให้ฉันค่อยๆ เดิน เพราะยายเกรงว่านกต่างๆ ที่กำลังหากินอยู่ในสวนจะตกใจแล้วบินหนีไป ยายบอกว่าช่วงกลางวันอย่างนี้ ยามไม่มีใครอยู่บ้าน ยายก็ชอบมานั่งดูไก่ดูนกนี่แหละ...เพลินดี...
วันนั้นเป็นครั้งแรกที่ฉันเริ่มสังเกตว่านอกจากไก่มากมายแล้ว ในสวนยังมีนกที่มากินข้าวกินอาหารไก่ที่พี่ชายโปรยไว้หลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นนกเขา นกกระจอก นกกระจิบ นกเอี้ยง นกพิราบ นกปรอด ฯ ทั้งนกและไก่ต่างก็ดูมีความสุขสบาย อยู่ร่วมกันอย่างผาสุกในสวนเล็กๆ ของเรา ในสวนมีเสียงนกร้องกันตลอดทั้งวัน บ้างก็มากินอาหารไก่ บ้างก็มากินผลไม้ที่เรากินไม่ทัน บ้างก็คงมากินแมลงบนต้นไม้ บ้างก็มาอาบน้ำ อาบฝุ่น บ้างก็คงตามเพื่อนมาเยี่ยมเยียน
ที่สำคัญฉันเห็นความสุขบนใบหน้าของยายขณะที่บรรยายพฤติกรรมของไก่และนกหลายๆ ตัวให้ฟังด้วยแววตาที่เปื้อนรอยยิ้ม ลูกไก่บางตัวมาออดอ้อนออเซาะอยู่ใกล้จนยายรักนักหนาและได้สิทธิพิเศษติดตามยายเข้าในบ้านได้ บางวันยายก็รอว่าเมื่อไหร่นกพิราบสีขาวตัวโปรดจะมากินข้าวที่โปรยไว้เสียที แล้วชี้บอกฉันว่าลูกนกเขาที่เดินเตาะแตะนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร และเจ้าเหมียวเจ้าหมาทั้งหลายสร้างวีรกรรมใดกับนกกับไก่บ้าง
ตั้งแต่วันนั้นมาสวนในบ้านที่ฉันปรารถนาจึงไม่ใช่สวนที่มีดอกไม้ ต้นไม้ สนามหญ้าเขียวขจี สะอาด สวยงาม ดังที่เคยมีอีกต่อไป แต่สวนที่ฉันอยากให้มีตลอดไปคือสวนที่ไม่มีเสียงทะเลาะกันของฉันกับพี่ชาย และสวนที่ทำให้ยายและทุกคนในบ้านยิ้มได้ต่างหาก...เพราะอย่างที่มีคนเคยบอก "ภาพอันงดงามที่สุด คือภาพรอยยิ้มบนใบหน้าของคนในครอบครัว"
วันนี้พี่ชายฉันเลิกเลี้ยงไก่ชนแล้วเพราะเรากำลังจะย้ายบ้านและบ้านใหม่ก็ไม่เหมาะสมกับการเลี้ยงไก่ แต่ยายก็ยังโปรยข้าวเปลือก ข้าวสาร อาหารนกไว้ในสวนเหมือนเดิม
นี่คือบรรดานกในสวนที่มาอยู่เป็นเพื่อนยายตอนพวกเราไม่อยู่บ้าน...
นกปรอดหัวโขน (Red-whiskered Bulbul, Pycnonotus Jocosus)
นกปรอดหัวสีเขม่า (Sooty-headed Bulbul, Pycnonotus aurigaster)
นกปรอดสวน (Streak-eared Bulbul, Pycnonotus blanforai)
นกตีทอง วงศ์นกโพระดก (Coppersmith Barbet, Megalaima Haemacephala)
นกอีเสือสีน้ำตาล (Brown Shirke, Lanius cristatus)
นกกางเขนบ้าน (Oriental Magpie Robin, Copsychus Saularis)
นกจับแมลงสีน้ำตาล (Asian brown flycatcher, Muscicapa Dauurica)
นกพิราบ (Rock PIgeon, Columba Livia)
นกเขาใหญ่ (Spotted Dove, Streptopelia Chinensis)
นกกระจอกบ้าน (Tree Sparrow, Passer Mantanus)
นกกินปลีอกเหลือง (ตัวเมีย) (Olive-backed Sunbird, Nectarinia Jugularis)
นกกินปลีอกเหลือง (ตัวผู้) (Olive-backed Sunbird, Nectarinia Jugularis)
นกสีชมพูสวน (ตัวเมีย) (Scarlet-backed Flowerpecker, Dicaeum Cruentatum)
นกสีชมพูสวน(ตัวผู้) (Scarlet-backed Flowerpecker, Dicaeum Cruentatum)
นกกระจิบธรรมดา (Common Tailorbird, Orthotomus Sutorius)
นกขมิ้นน้อยธรรมดา (common Lora, Aegithina Tiphia)
ปริม ทัดบุปผา
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
สิงคโปร์
ความเห็น (28)
คุณปริมกลับบ้านที่เชียงใหม่แล้วเหรอครับ
ขอให้มีความสุขในสวนอันรื่นรมย์นะครับ
สวัสดีค่ะคุณพิชัย
ขอบคุณค่ะ
กลับไปเยี่ยมบ้านเฉยๆ ค่ะ
ตัวยังอยู่ที่สิงคโปร์ตอนเขียนบันทึกนี้ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณปริม
"ภาพอันงดงามที่สุด คือภาพรอยยิ้มบนใบหน้าของคนในครอบครัว"
งดงามมากค่ะทั้งเนื้อหาและภาพถ่าย
สบายดีนะคะ
เรื่องราวดีดี มีความสุข ความรักความผูกพัน เห็นคุณค่าความสัมพันธ์
ภาพนกสวยมาก...ถ่ายภาพเก่งจังค่ะ
คุณปริมที่ถ่ายรูปสวยเสมอครับ...
เป็นบันทึกที่เล่าเรื่องราวออกรสออกชาติมากมาย
พลอยให้ผมคิดไปไกล..........
มองเห็นพลวัตสวนสวยของบ้านคุณปูและครอบครัว
ความผูกพันกับคน และสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ
ทำให้ผมอ่านอย่างมีชีวิตชีวาไปด้วย
รูปนกสวยมาก และมีสวนเพียงไม่ที่สวน
ที่จะสามารถต้อนรับอาคันตุกระ...ผู้มาเยือน
ครอบครัวคุณปริมเท่านั้นที่ได้สิทธิ์นี้ครับ
สวัสดีค่ะคุณถาวร,
ขอบคุณค่ะ ในการเดินทางของชีวิต ณ บางจุดก็อาจไม่งดงามดังที่วาดหวังเอาไว้ แต่มันก็คือประสปการณ์ที่ดีเสมอ และเมื่อเรามองย้อนกลับไป มันคือสิ่งที่เราอาจเรียนรู้ได้เสมอค่ะ
คุณถาวรคงสบายดีนะคะ ปริมก็สบายดีค่ะ สุขสันต์วันเสาร์อันผ่อนคลายนะคะ
สวัสดีค่ะ ทพญ. ธิรัมภา,
ขอบคุณค่ะที่กรุณามาทักทายนะคะ
คงต้องขอบคุณเรื่องราวที่เกิดขึ้นค่ะ ทำให้ตอนนี้ที่บ้านเรานกเยอะมาก ทำให้หัดถ่ายรูปได้ง่ายค่ะ ;)
คุณหมอสบายดีนะคะ
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
คุณปริม เป็นเซียนจับนก อีกรายแล้วนะคะเนี่ย น่ารักทกภาพ
ปู ฝันอยากจับนก ได้ชัดๆ บ้าง แต่ต้องรอฝึกๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก,
ขอบคุณค่ะ เหตุการณ์นี้สอนปริมว่าไม่มีอะไรที่จะไม่ดีไปเสียหมดนะคะ ในเสียก็ยังมีดีอยู่ อยู่ที่ว่าเมื่อไหร่เราจะลดทิฐิลง เปิดใจ เปิดตาให้กว้างเพื่อที่จะได้มองเห็นส่วนที่ดีนั้นค่ะ และในชีวิตนี้อะไรสำคัญที่สุดสำหรับเรา สวนสวยหรือความสุขของคนในครอบครัว ตอบไม่ยากค่ะในวันนี้
คุณหมอและครอบครัวสบายดีนะคะ
สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณปู,
ขอบคุณค่ะคุณปู แต่ชักเขินกับคำว่า "เซียน" ยังอีกไกลค่ะกำลังเดินเตาะแตะไป แต่ที่แน่แน่มีความสุขมากขณะที่ถ่ายภาพค่ะ มีสมาธิดีมาก
เห็นคุณหมอทิมดาบเล่าว่าสวนที่บ้านคุณปูสวยมาก คงมีนกนายแบบนางแบบไปเยี่ยมเยียนให้ฝึกซ้อมถ่ายรูปเยอะนะคะ เอามาฝากให้กันดูนะคะว่านกที่เชียงใหม่หน้าตาหล่อสวยเท่านกที่ภูเก็ตหรือเปล่า
มีความสุขในบ่ายวันเสาร์นะคะ ;)
ในสวน....ในฝัน.....อ่านแล้วเคลิ้มตามเลยค่ะ ^^
สวัสดีค่ะคุณปริม...สบายดีนะคะ
...ชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะ "ในมุมไม่ดียังมีสิ่งดีๆให้เรียนรู้" ไม่มีใครได้อย่างใจหวังทุกอย่างค่ะ.
...ภาพถ่ายสวยมากๆค่ะดารานกราวกับต้องมนต์สะกด.
...ที่สวนผักหวานก็มีสมาชิกนกหลายชนิดเช่นกันค่ะแต่เห็นกล้องทีไรบินหนีหมด(ขี้อาย) แต่พอเวลาไม่ได้สะพายกล้องจะมาส่งเสียงร้องทักทาย ใช้ให้คนตักน้ำให้กินให้อาบทีเดียวค่ะ.
...นกกางเขนบ้านจะพูดไม่เก่งเท่านกกางเขนดงค่ะยิ่งตัวผู้ร้องเพลงเพราะมากค่ะ.
...ขอบคุณค่ะ.
"ภาพอันงดงามที่สุด คือภาพรอยยิ้มบนใบหน้าของคนในครอบครัว"
มาเยี่ยมสวนของคุณน้อง อ่านแล้วเพลิน
พี่ไม่ชอบถ่ายรูปสัตว์ ไม่รู้เป็นอย่างไร จะจับก็ยังไม่กล้า
เคยเขียนเรื่อง สวนของภรรยา มาตั้งแต่ปีที่แล้ว ฝากมาให้ดูที่นี้
ตอนนี้มีแต่หิมะ ต้องรออีกหลายเดือนกว่าจะเห็นสีเขียวๆอีก
ดูรูปหมาข้างบ้านไปก่อนก็แล้วกัน ไม่กล้าจะจับมัน มันจะมาให้กอดทุกที
ภรรยาชอบเอามันไปอุ้มเป็นประจำ
โอภาพถ่ายนกทั้งหลายสวยงาม มีชีวิต มาก ๆ ค่ะ
บันทึกที่เขียนเปี่ยมด้วยจิตวิญญาณ
อ่านแล้วมีความสุขไปด้วย
อยากนั่งคุย สังเกตนก ไก่ หมา แมว กับคุณยาย
แล้วอย่างนี้มีโครงการกลับมาอยู่เมืองไทยบ้างมั้ยคะ
สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว,
ขอบคุณที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ คุณแจ๋วสบายดีนะคะ
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย,
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจค่ะ
ปริมสบายดีค่ะ หวังว่าคุณน้อยคงสบายดีและมีความสุขกลางธรรมชาติที่สวนผักหวานนะคะ อยากเห็นนกเล่นน้ำจากสวนผักหวานจังค่ะ
ที่บ้านมีแต่นกกางเขนบ้านค่ะ ฟังดูเสียงก็เพราะดีค่ะแต่ยังไม่เคยได้ยินเสียงนกกางเขนดงแบบถ่ายทอดสดค่ะ
สุขสันต์บ่ายวันอาทิตย์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่คนบ้านไกล,
เมื่อก่อนที่บ้านที่สิงคโปร์ก็ปลูกโหระพาในกระถาง มีพริก ใบมะกรูด ใบแมงลักด้วยค่ะ แต่พอนานเข้าก็เลิกปลูกเพราะไม่ค่อยได้ใช้ ปีหนึ่งทำกับข้าวนับครั้งได้ เพราะทานมาจากข้างนอกกันทุกวัน เห็นสวนของคุณภรรยาของคุณพี่แล้วนึกอยากลองปลูกอีกทีค่ะ
เจ้าหมาเพื่อนบ้านของคุณพี่หน้าตาน่ารักจัง รู้สึกหนาวแทนตอนมันเหยียบบนหิมะ...
ความสดชื่นของ spring กำลังจะย่างกรายเข้ามา มีความสุขมากๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่หมอ ภูสุภา
ขอบคุณค่ะ เพิ่งกลับไปนั่งคุยเป็นเพื่อนยายมาไม่กี่วันนี้ค่ะ
คงอีกไม่นานค่ะ (อีกหลายปี) คิดว่าจะกลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายที่บ้านเรา แต่ตอนนี้คงต้องมีความสุขกับสิ่งที่มีตรงหน้าไปพลางๆ ก่อน
คุณพี่หมอและครอบครัวสบายดีในแดนไกล นะคะ
สุขสันต์บ่ายวันอาทิตย์ค่ะ
มาติดตามภาพสวยในสวนสบสยดีนะคะ
เป็นบันทึก"มีชีวิต"ที่อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ ขอบคุณมากๆ พี่โอ๋ชอบแอบดูอิริยาบถของนกน้อยทั้งหลาย แต่มีน้อยครั้งที่จะจับภาพได้ เหมือนเขามีสัญชาตญาณอะไรที่พอเราจับกล้องปั๊บเขาไปปุ๊บทุกทีเลยค่ะ คุณปริมถ่ายได้เหมือนมีกล้องอยู่ที่ตาเลย เขาทำท่าธรรมชาติสบายๆของเขาทั้งนั้นเลย มีเทคนิคอะไรเขียนเล่าไว้บ้างหรือยังคะ
สวัสดีค่ะคุณ อุ้มบุญ,
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาเยี่ยมเยียนค่ะ ปริมสบายดีค่ะ หวังว่าคุณอุ้มบุญคงจะสบายดีเช่นกันนะคะ
สุขสันต์วันแรกของวันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ พี่โอ๋,
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นความสุขอย่างหนึ่งค่ะที่ได้นั่งดูนกเค้านะค่ะ ดูแล้วสบายใจเหมือนอยู่ในอีกโลกหนึ่งเลย พอนั่งดูพวกเขาไปนานๆ เขาก็คงชินกับเราค่ะเลยปล่อยให้เราถ่ายรูปได้โดยไม่อายกล้องค่ะ
พี่โอ๋สสบายดีนะคะ
สุขสันต์บ่ายวันจันทร์นะคะ
^____^
อ่าน...และชื่นชมภาพที่มีชีวิตซะเพลินเลยนิ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
กำลังอยู่ในช่วง...เรียนรู้...ปรับทิฐิเรื่องสวนอยู่พอดีเลยค่ะคุณปริม
เสียดายภาพสวนสวยของยาย(แม่)ในแบบของเรา
ปรับ(ใจ)จากสวนผสม เป็นสวนผักแล้วก็กำลังจะเป็น...มันสำปะหลัง!
วันก่อน เห็นภาพที่น่าตกใจพร้อมความน่าปลาบปลื้มใจ
...นอกจากไม้ยืนต้นถูกโค่นเรียบแล้ว สวนยังถูกเผา
มีเพื่อนบ้าน...บ้างเข้าไปโค่นไม้ไผ่ลากกันโครมคราม
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เข้าไปคนละมุม ตัดๆโค่นๆต้นนั้นต้นนี้
ได้ความว่า ต่างคนต่างเข้าไปตัดฟืนใครเร็วใครได้...มาก
...ปลาบปลื้มที่เห็นเด็กๆ ขยันขันแข็งด้วยตัวของเขาเอง
เพื่อนบ้านชื่นชมกันเป็นแถวว่า พอไม่มีไม้ยืนต้นแล้วทำให้เห็นว่ามีบ้านสวย(ที่ยังสร้างไม่เสร็จ)ซ่อนอยู่...
มองจากถนนสายขึ้นเขาพนมรุ้งที่ห่างไปเกือบโล เห็นหลังคาบ้านชัดสวยจริงด้วย
ภาพที่สวยสุด น่าจะเป็นภาพที่แต่ละคนมีส่วนร่วมในการคิด...บริหารจัดการ และจัดสรรความเป็นไปร่วมกัน...ทั้งเพื่อนบ้านและเจ้าของ...
เบื้องต้น เพื่อนบ้านมีการแลกเปลี่ยน นำบวบเหลี่ยม ละมุดและมะพร้าวอ่อนมาฝากกันหลายลูกเลยทีเดียว :)
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับบันทึก "สมดุลชีวิต"ชุดนี้...
สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,
ไม่ว่าจะยังไง เหตุการณ์ใดที่เกิดขึ้น มีสองด้านให้พิจารณาเสมอนะคะ อยู่ที่ทัศนคติของเราที่จะมองเห็น และโต้ตอบกับสถานการณ์นั้นๆ
วันนี้พี่ชายก็บอกว่าเขาล้มต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่บ้านเพราะมันแก่มากแล้ว ใจหายแปล้บเลยค่ะ เพราะต้นไม้ใหญ่ล้มง่ายแต่ปลูกให้โตใช้เวลานาน แต่เราก็ต้องทำเพื่อให้พพื้นที่กับต้นไม้ชุดใหม่
อีกไม่นานไร่มันสำปะหลังเขียวขจี คงสวยงามมากนะคะ
ก่อนจะได้กินมันสำปะหลังก็ได้กินผัดบวบอร่อยๆๆ ใช่ไหมคะ
ขอบคุณและฝันดีค่ะ :)
อ่านแล้วมีความสุข
ชวนให้นึกย้อนไปในอดีต.......
สวน...ท้องนา....
หลังจากเกี่ยวข้าวเสร็จ จะมีตอต้นข้าว...พวกเราจะตัดมาทำปี่ เป่าแข่งกัน
สำหรับกระติกแล้ว ทำไม่เคยสำเร็จ คือเป่าไม่มีเสียง........ต้องรอให้คนที่เชี่ยวชาญกว่าทำให้....
บางวันเล่นเพลิน จนมืด............
ได้ยินเสียงแม่ร้องเรียก.........ให้กลับบ้านได้แล้ว ......พร้อมกับเสียงบ่น ที่ไม่รู้จักเวล่ำเวลา......ไม่กลัวผีหลอกเหรอ ?????
สวัสดีค่ะคุณ กระติก~natachoei ที่ ~natadee,
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกันค่ะ
พูดถึงทุ่งนาหลังเกี่ยวข้าวตอนเป็นเด็กชอบไปวิ่งเล่น ไปชักว่าวค่ะ คุณตาทำว่าวให้ เล่นจนเพลินจนคุณยายต้องเอาไม้เเรียวมาตามให้กลับบ้าน พออาบน้ำแสบไปทั้งแข้งขา เพราะตอข้าวทิ่มเอาน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ช่วยนำความทรงจำดีดีกลับมาอีกครั้งค่ะ
สวัสดีครับ คุณปริม แวะเข้าอ่านแล้วคิดถึงบ้านนอกที่ขอนแก่นจัง นำสิ่งที่เห็นแล้วมาเรียงเป็นถ้อยคำได้ดีครับ อ่านสนุกและน่าอ่านมากครับ ขอบคุณที่ทำให้คิดถึงบ้านครับ
สวัสดีค่ะคุณ คำหมุน
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทายกัน ที่เราคิดถึงบ้านไม่ใช่เพราะมันเป็นเพียงที่อยู่อาศัย แต่บ้านคือความรักและความทรงจำที่ดีของเราเสมอ ไม่ว่าตัวจะอยู่ที่ไหนก็ตามใช่ไหมคะ
ชักคิดถึงบ้านขึ้นมาตะหงิดๆ แล้วเหมือนกันค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ มีความสุขยามบ่ายวันเสาร์ค่ะ