วางไม่ได้ น่าอายลิง....!

ทุกคุณค่าความหมาย ดังสายลม......

พ้นหูตาสารทิศ ฝันคิดนึก

ร่านรู้สึกรู้สบ ในพบเห็น

อิทธิพลโลกสร้าง ความต่างเป็น

รู้สะท้อนร้อนเย็น อยู่เช่นไร

 

นับหรือสิ้นบัญชา ตัณหาสั่ง

ที่เนิ่นพลั้งท้นผลิ เป็นนิสัย

กว่าก้าวสู่รู้แจ้ง ทุกแหล่งใจ

กี่เป็นมาเป็นไป แลไร้ทิศ

 

สิ้นดงแดนแล่นไล่ โลกไพศาล

สัมภาระจินตนาการ ล้นจริต

ท่ามกลางความเป็นตาย สหายมิตร

ท่องชีวิตนิยาม ไปตามแรง

 

กว่าโคจรแห่งหน ที่ค้นหา

จะสิ้นสุดมรรคา อันแสวง

ปฎิเวทโลกย้ำ การสำแดง

สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลง ธรรมดา

 

ไร้สิ้นการยื้อยุด ดุษฎี

ปล่อยวางสิ่งต่างมี ในหนฝ่า

เพื่อเบาท่วงล่วงพ้น หนมรรคา

ทิ้งคุณค่าความหมาย ดังสายลม

…………………..

โดยคำ ลานเทวา

[โสภณ เปียสนิท]