ชายวัยกลางคน ผมสีขาวเกือบแทบจะเต็มศีรษะ หัวยุ่งๆ เสื้อผ้าเก่าๆ ได้เข้ามาถามผมด้วยคำถามที่ว่า "คณะนี้มีทุนไหม" คำถามสั้นๆ ที่แว๊บแรกคิดในใจว่าลุงแกมีจุดประสงค์อะไรเนี่ยะ ก็เลยตอบว่า "มันต้องสอบเข้าครับ" แล้วลุงแกก็ถามต่อว่า... "ติดต่อทุนที่ไหน" ในใจก็คิดว่าแกคงกวนประสาทแล้วมั้งเนี่ยะ ผมจึงถามต่อไปว่า... ลูกลุงสอบได้แล้วหรอครับ ลุงแกก็ตอบกลับมาว่า... "ลุงมาหาทุนให้ลูกสาวเรียน" คำพูดนี้ทำให้ผมรู้สึกอึ้งในใจอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก แล้วก็เลยบอกทางให้ลุงไป แล้วหันกลับมามองที่มอเตอร์ไซต์ของลุง.. มอเตอร์ไซต์เก่าๆซึ่งคงจะหาเงินเลี้ยงครอบครัว เวลานี้ก็คงจะเป็นเวลาเลิกงาน รีบมาที่คณะก่อนที่คณะจะปิด ทุกอย่างในมอเตอร์ไซต์ล้วนชำรุด แต่ก็ซ่อมด้วยสิ่งต่างๆ ดังภาพ ผมจึงหันไปพูดกับลุงอีกทีว่า "โชคดีนะครับลุง"
โลกนี้ไม่มีความเท่าเทียมกันแต่ละคนจริงๆ
"สัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด"
เวลาอยากก้าวหน้าให้มองสูง เวลาอยากมีกำลังใจให้มองต่ำ
ชอบ "แต่อย่าทำให้คนที่ถูกมองรู้สึกโดนทำร้ายเป็นอันขาด"
ขอบคุณมากครับ มันเป็นประเด็นที่น่าคิดครับ ไม่ค่อยมีใครสะท้อนมุมนี้ เพราะทุกคนชอบมองต่ำ โดยไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ถูกมองต่ำจะรู้สึกอย่างไร