ทุกคนที่เกิดมาบนโลกนี้ย่อมมีการพัฒนาการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเองเพื่อความอยู่รอดใน
สังคมซึ้งการศึกษานั้นอาจจะศึกษาด้วยตัว เองหรืออาจจะศึกษาจากผู้อื่นที่มีความรู้ ซึ้ง นั้นก็คือครู
สาเหตุที่เปรียบครูเสมือนพู่กันนั้น ก็เพราะว่านักเรียนต่างก็เสมือนกับกระดาษที่ยังคงขาวบริสุทธิ์ ไร้ค่า ไร้ราคา เฝ้ารอคอยการแต่งเติมสีสันจากพู่กัน ถ้าพู่กันนั้นนำสีที่ดีมีคุณภาพ และวาดด้วยความเอาใจใส่ ภาพที่ได้คงจะเป็นภาพที่สวยงาม มีประโยชน์ต่อผู้อื่น แต่ถ้าพู่กันนั้นวาดด้วยสีที่ไม่ดีแล้ว ภาพที่ได้คงปราศจากความต้องการของสังคม ดังนั้นกระดาษแผ่นหนึ่งจะมีคุณค่ามากน้อยเพียงใด ก็คงต้องขึ้นอยู่กับพู่กันและสีที่วาดลงไป
“กระดาษขาวนั้นหรือคือนักเรียน คอยพากเพียรเรียนรู้คู่อดทน
มีพู่กันสรรค์สร้างนำทางตน คอยสร้างผลล้นค่าสู่สังคม”
ไม่มีความเห็น