บารมีที่น่าศรัทธา

วันนี้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมมีบุญ มีโอกาสได้กราบหลวงพ่อชื่น อินทปัญโญ วัดในปราบ แม้ผู้คนจะแน่ถนัด เนื่องจากวันนี้เป็นวันฝังลูกนิมิตของทางวัด หลวงพี่ผู้มีอัธยาศัยดี นำเราเข้ากราบท่านถึงกุฏิที่พัก ท่านดูสดใสกว่าครั้งก่อนมาก หลังจากที่ได้ทำบอลลูนขยายหลอดเลือดเลี้ยงหัวใจ ผิวพันท่านยังคงผุดผ่อง ขาวนวล (เหมือนผิวหลวงพ่อนวล แห่งวัดไสหร้า) ท่านพูดน้อยตามวิสัยพระผู้ปฏิบัติ หลังจากกราบท่าน ท่านถามว่ามานานแล้วหรือ ผมตอบว่าเพิ่งมาครับ ในครั้งก่อนผมมากราบท่าน ขอพรให้งานเดินวิ่งของโรงพยาบาลสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เมื่องานเดินวิ่งเสร็จสิ้น ผมจะกลับมากราบท่านอีกครั้งหนึ่ง

 

แม้ล่วงเลยไปนาน ผมยังจำคำที่พูดไว้ต่อหน้าท่านได้เสมอ หลังจากกราบท่าน ผมรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก ที่สามารถรักษาคำพูดที่ให้ไว้  ในครั้งก่อนผมมีโอกาสประคองท่านนั่งบนเตียง หลังการสวดทำพิธีกรรมเสร็จ ท่านเคี้ยวหมากมีเพื่อนท่านหนึ่งขอหมากจากปากที่ท่านเคี้ยว (อย่าให้ผมบอกเลยว่านำไปทำอะไร แต่ไม่ใช้นำไปเป็นเครื่องลางของขลัง) 

 

แม้ผู้คนในงานฝังลูกนิมิตจะมากมาย พิธีกรรมดูยิ่งใหญ่ ไหนยิ่งใหญ่เท่าความอิ่มเอิบ ดวงตาที่แฝงด้วยความเมตตา ซึ่งสัมผัสได้เมื่ออยู่ใกล้ท่าน ผมกราบท่านด้วยความสนิทใจ และภูมิใจที่ได้ใกล้ชิดกับอริยสงฆ์ผู้มีเมตตา และบารมีโดยเนื้อแท้

 

ความสุขใจคงตราตรึงในใจ แม้จะมาจากอายตนะภายนอก แต่มันถูกแปรเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นในใจต่อการฝึกสมาธิของผมต่อไป