ผมได้รับ Comment จากท่านดร.ธวัช เกี่ยวกับโครงการจัดตั้งชุมชนแนวปฏิบัติเรื่องผึ้งดังนี้ครับ (คำตอบของผมจะอยู่ในวงเล็บ)
Thawat เมื่อ พฤ. 29 ก.ย. 07:27:08 2005 เขียนว่า: ต้องขอออกตัวก่อนนะครับ ผมมีความรู้ปฏิบัติเรื่อง CoP น้อยมาก ถือว่าเป็นการแสดงมุมมองในฐานะคนที่ยืนอยู่นอกวง ก็แล้วกันนะครับ ว่าโดยส่วนตัวคิดเห็นอย่างไรกับการออกแบบ CoP ผึ้งครั้งนี้ <p>ผมเข้าใจว่า CoP นี้ มีสมาชิก 2 กลุ่มใหญ่ๆ </p>กลุ่มแรก คือนักวิชาการ จาก มน. และ <p>กลุ่มที่ 2 คือกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้ง </p>ผมเดาเอาเองนะครับเพราะไม่ทราบความสัมพันธ์ระหว่าง 2 กลุ่มดังกล่าวจริงๆ ว่า ทั้งสองกลุ่มมีความคุ้นชินกับวิถีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไม่เหมือนกัน ดังนั้นหากเป็นอย่างที่ผมเดา ก็หมายความว่า การออกแบบเวที ลปรร ของทั้ง 2 กลุ่มอาจจะต้องดูแบบละเอียดนิดหนึ่ง ผมไม่ได้หมายความว่าทั้ง สองวงจะต้องแยกออกจากกันนะครับ เพียงแค่อยากมองให้เห็นว่ามีความเหมือนหรือความต่างของวัฒนธรรม ลปรร มากน้อยเพียงใด พอเห็นแล้วก็จะได้หาจุดเชื่อมต่อ เพื่อยกระดับความรู้จากความรู้ปฏิบัติ เป็นความรู้เชิงวิทยาศาสตร์มากขึ้น อีกอย่างหนึ่งจะได้มองหาจุดเชื่อมต่อระหว่าง ความรู้เดิมของผู้เลี้ยงผึ้ง กับ ความรู้ในเชิงวิทยาการใหม่ ให้เกิดการผสมได้อย่างลงตัวมากยิ่งขึ้น <p>อย่าลืมความสัมพันธ์ระหว่าง คุณอำนวย กับ คุณกิจ นะครับ อย่าเผลอเล่นบท คุณอำนาจ โดยไม่รู้ตัวนะครับ (ผมจะระมัดระวังให้ดีครับ ช่วงแรกผมจะทำแบบแยกวงก่อนครับ แล้วค่อยหาจุดมาเชื่อมโยงภายหลัง) </p>สำหรับความเชื่อของผม การออกแบบเวที ลปรร (ทั้งจริงและเสมือน) ผมคิดว่าสำคัญมาก เพราะจะมีผลต่อความต่อเนื่องในระยะยาว การเกิดความเป็นเจ้าของของคนในชุมชนจะเป็นกาวใจอย่างดีครับตรงนี้ต้องหาปรอทวัดดีๆนะครับ เพราะตรงนี้มักจะเจอของปลอมได้ง่าย และที่สำคัญต้องหาให้เจอว่า ผลที่ชัดเจนว่าเมื่อเมื่ออยู่ในชุมชนนี้แล้วจะได้อะไร? <p>ได้ผลผลิตมากขึ้น? ได้เพื่อนมากขึ้น? ได้รู้เรื่องการทำธุรกิจเลี้ยงผึ้งมากขึ้น? ได้ความมั่นใจมากขึ้น? ได้ใจคนมากขึ้น? ได้ความสุขใจมากขึ้นจากการช่วยกันรวบรวมหรือสร้างความรู้ใหม่ๆมากขึ้น หรืออื่นๆอีกร้อยแปดพันเก้า………. ตรงนี้คำตอบต้องไปหาที่ชุมชนแล้วหละครับ (คิดไว้ก่อนตอนนี้นะครับ ตามความเห็นของผมการทำอะไรที่จะสร้างให้เกิดภาวะผู้นำ การได้น้ำใจผู้คนควรมาเป็นอันดับแรก) เพราะหากคนรู้สึกว่าทำแล้วดี มีความประทับใจเขาก็คงจะช่วยกันรักษาความเหนียวแน่นกันต่อไปนานมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ (เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ) </p><p>ส่งกำลังใจมาช่วยครับ ขอให้ CoP เป็นวง ลปรร ของจริงและเป็นตัวอย่างให้กับสังคมไทยในอนาคตอันใกล้นี้ครับ (กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญกว่าเงินทองครับ เงินใช้ยังหมด แต่กำลังใจใช้ไม่มีหมดครับ ผมเห็นผู้บริหารหลายคน ใช้ลูกน้องทำงานเพื่อสร้างผลงานให้กับตนเอง แต่ไม่ค่อยให้กำลังใจกับลูกน้องเลยครับ) </p>