เมื่อวันที่ ๑๘ - ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ ไปสัมมนาเครือข่ายฝ่ายคลังและทรัพย์สิน
ได้แลกเปลี่ยนกันเกี่ยวกับระบบเงินยืมทดรองจ่ายที่คณะยืมเงินรายได้จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น นำไปบริหารภายในคณะฯ ซึ่งต้องทำตามกฎ ระเบียบ
พอถึงเย็นออกจากห้องสัมมนา ท่านอาจารย์แป๋วก็พาไปไหว้หลวงพ่อพระใส
และข้าวเย็นที่ร้านริมโขง
เช้าวันรุ่งขึ้น เดินทางต่อไปยังประเทศ สปป.ลาว
นี่เป็นปั๊มน้ำมัน ที่แวะระหว่างทาง ที่รถจอดให้ทำธุระส่วนตัว ค่ะ
ระหว่างทางจะมีวัด
แวะอีกครั้งที่นี่ เค้าเรียกอะไรน้า ขายปลากันเยอะแยะ
แวะกินข้าวเที่ยงที่ทางขึ้นถ้าโดยเดินผ่านสะพานนี้ อาหารที่เลิศของที่นี่ คือ ผัดผักน้ำ คล้ายๆผัดผักบุ้ง แต่ต้นผักน้ำ จะมีลักษณะเป็นผักที่มีน้ำเป็นส่วนประกอบในลำต้นมากกว่าผักอื่นๆ ที่เค้าบอกว่า มีที่นี่ ที่เดียว ที่อื่น หารับประทานไม่ได้นะคะ
เพิ่งได้ภาพ ท่านอาจารย์แป๋ว พร้อมเลขานุการคณะ จากซ้าย ที่เห็น ครึ่งหน้า คือเลขานุการบัณฑิตวิทยาลัย คณะแพทยศาสตร์ พยาบาลศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ รักษาการหัวหน้างาน และคณะวิศวกรรมศาสตร์ และอาจารย์แป๋ว (ขวาสุด)
กินข้าวเสร็จไปเดินขึ้นถ้ำจัง ขึ้นไปถึงได้ภาพนี้มา
ข้างในถ้ำมีหินงอก หินย้อย เป็นรูปร่างต่างๆ ทำให้มีเรื่องเล่ามากมาย
เมื่อเดินไปด้านข้างๆ มีวิวสวยของสายน้ำ ที่สาวลาวลงเล่นน้ำในแอ่ง
วิวตรงนี้ก็สวย เลยทำให้หลายคนไปถ่ายภาพหมู่กัน
นี่เป็นอีกวิวหนึ่งค่ะ
เดินกลับด้วยสะพานเดิม
ภาพจากบนสะพาน
เลขานุการคณะวิศวกรรมศาสตร์บนสะพานค่ะ
เลขานุการคณะศึกษาศาสตร์ก็ขอซักภาพ
นี่ก็ยังเป็นภาพจากบนสะพาน
วิวสวย
บ้านเรือน ก่อนเข้าวังเวียง
แล้วเมื่อถึงวังเวียง เข้าที่พักแล้ว เค้าให้เลือกไปชมลำน้ำซองด้วยเรือยนต์นั่งได้ ๒ คน มีคนขับเรือ ๑ คน หรือพายเรือแคนนู
น้ำไม่ลึกมาก แต่มีแก่งหินมาก คนขับเรือต้องรู้ว่าตรงไหนเป็นเกาะค่ะ
มีเรือถ่อด้วย
สะพานนี้ รถวิ่งผ่านได้นะคะท่าน
นี่เป็นบ้านที่อยู่ริมน้ำ คงทำเป็นที่พักให้นักท่องเที่ยงด้วย
นั่งเรือไปพบฝรั่งเปิดเพลงเต้น และเล่นน้ำกันสนุกสนาน
รองคณบดีฝ่ายบริหารคณะทันตแพทยศาสตร์ มข เลือกพายเรือแคนนูค่ะ
เลขานุการคณะแพทยศาสตร์และเทคโนโลยีเลือกพายเรือแคนนูเหมือนกัน
วิวยังคงสวย
ไปเรื่อยๆ
และ
และ
ตอนเย็นเลขานุการคณะศึกษาศาสตร์เลือกเช่าจักรยานไปปั่นเล่นผ่านโรงเรียน
บ้านชาววังเวียงที่ยังไม่ถูกกลืน เพราะรีสอร์ทเริ่มผูดเป็นดอกเห็ด บ้านนี้ไม่รู้จะมีให้เห็นได้อีกนานไหม
ดอกไม้ริมทาง
ภายในเมืองมีร้านขายเสื้อผ้า แต่เหมือนเอามาจากภาคเหนือและอิสานบ้านเราเลยค่ะ แต่แพงกว่า
โรงพยาบาลวังเวียงค่ะ
นี่เป็นมะพร้าวที่มียอดแยก ๒ ยอดค่ะ
ภาพนี้เก็บจากบนชั้น ๔ ของที่พัก
เย็นนั้นกินข้าวเย็นพร้อมมีบายศรีสู่ขวัญ และการแสดงของเด็กนักเรียน ทำให้บรรดาเท้าไฟได้ออกไปเต้นกับเด็กสาว เป็นการย่อยอาหารและสร้างปฏิสัมพันธ์ที่ดี
วันรุ่งขึ้น นัดคุณพี่หม่อง ไปปั่นจักรยานเล่น วัดนี้ชื่ออะไรน้า
หน้าวัดมีพยานาค
นี่เป็นภาพที่ถ่ายจากสนามบิน สมัยก่อนเป็นสนามบินของทหารอเมริกัน
ตอนแรกตั้งใจจะไปตลาด เสียดาย ไปไม่ถึง
แต่ฟังจากอาจารย์อาริยา ว่าตลาดเป็นของป่า ชนิดที่ชาวบ้านชอบกินกัน
ขากลับ ดูเหมือนเดินทางถึงเวียงจันทร์ได้เร็วขึ้น
ไกด์บอกว่า เป็นเพราะขาไป จะต้องแวะตอบคำถามดอกไม้ริมทางว่าจะไปไหนตลอดทางน่ะคะ
นี่เป็นสำนักงานนายกรัฐมนตรี
ภาพนี้ได้จากการยืนใต้ประตูไซ
แวะวัดพระบาง ซึ่งไกด์บอกว่าเป็นพระค่กับพระแก้ว
พยานาคหน้าตาแบบนี้ค่ะ
การเดินทางไปสถานที่สวยๆ ถ้าได้ถนนดีๆไม่มีฝุ่นแบบบ้านเรา คงจะดีกว่านี้มากเลย
กลับถึงหนองคาย แวะร้านแดงแหนมเนือง ได้กินผักสดอร่อยค่ะ
วังเวียง บรรยากาศยังสงบ งาม เงียบ และเรียบง่าย เหมือนเดิม เลยนะคะ ชอบๆ ขอบคุณค่ะ
ชาวต่างชาติเริ่มเข้าไปเยอะ ตอนกลางคืน ได้ไปเดินถนนที่มีบาร์ โอ้โห เหมือนกัน ยังกับพัทยา
ไปด้วยกัน แต่ทำไมพี่บุญได้เที่ยวเยอะกว่าละคะ...:)
ขอบคุณสำหรับภาพวิวสวยๆ เห็นแล้วอยากไปอีก...summer นี้หาโอกาสไปเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ แต่ที่ไหนค่อยว่าอีกทีเน๊าะ...
เรียน ท่าน ใบบุญ
- สวัสดีปี 2555 ด้วยรูปภาพ
- ขอให้สุขภาพดีนะคะ
ขอบคุณคะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ใบบุญ บรรยากาศและสิ่งแวดล้อม ดูสงบ ง่าย น่าชื่นชม นำนักทันต์ภาคใต้มาฝาก
ทพ. วิรัตน์ เอื้อพูลสวัสดิ์ ในวันทำแผนยุทธ์ของศูนย์อนามัยที่12