บันทึกของพัฒนศักดิ์ 4/2


พ่อเป็นครู เป็นผู้ไห้กำเนิด... เป็นเพื่อนๆกับลูก ขอให้คุณพ่อมความสุขนะครับ..

ลูกอยากขอโทษพ่อ.... 
ลูก..เอาแต่ใจ อยากได้อะไรพ่อก็ไห้ได้
ลูกเป็นแบบนี้ พ่อก็คงไม่ภูมิใจ...
ใช้เงินแต่ละเดือนเยอะมากๆ
ตะคอกใส่พ่อบางครั้ง... พ่อพูดอะไรก็เถียง
....ลูกผิดมากเลยที่ทำแบบนี้กับพ่อ
เรา...พ่อ..ลูก..ไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวอื่นๆ

....ลูกทำอะไรไม่ถูกก็ขอไห้พ่อไห้อภัยลูกด้วยนะคับ..
พ่อคือ ต้นไทร ต้นไหญ่ในบ้าน...
พ่อเป็นครู เป็นผู้ไห้กำเนิด...
เป็นเพื่อนๆกับลูก ขอให้คุณพ่อมความสุขนะครับ..
ลูกจะทำไห้พ่อภูมิใจในตัวลูกนะครับรักพ่อที่สุด..
มันคงเป็นกรรมระหว่างผมและพ่อที่ทำไห้เราต้อง แยกกันอยู่.. 
ถึงพ่อจะอยู่ไกลแค่ไหน ความรักเราพ่อลูกก็มีต่อกันนะครับ

รัก..พ่อที่สุด

กอล์ฟ
หมายเลขบันทึก: 468970เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2011 03:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สาธุ อ่านแล้ว ดีแล้ว แต่เขียนเหมือนจิตนาการค่อนข้างสูง ลองเรียบเรียงใหม่ การใช้คำเชื่อ บุพบท เหตุ ผล... จะน่าอ่านขึ้นอีกนิด.. แต่ถือว่าใช้ได้นะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท