กาพย์-ฉันท์

.....
*๐*ระลึกครู*๐*
๐กล้วยไม้ที่ชูช่อ ................. ออกดอกล้อภุมริน
ใครเอ่ยเฝ้าถวิล ................... คอยพรวนดินจินตนา
๐ขลาดเขลามิเข้าใจ ............ ประสิทธิ์ให้มวลวิชา
อบรมบ่มจรรยา ................... ให้รู้ค่าของความดี
๐กล้วยไม้ที่งามเด่น ............. ดุจดั่งเช่นเป็นสักขี
บอกบ่งอยู่ในที .................... ความอารีจากใจครู
๐ศิษย์ดีมีครูนั้น ................... สิ่งสำคัญหมั่นเชิดชู
บูชากตัญญู ........................ ระลึกรู้อยู่ตราบนาน
๐เปรียบครูเหมือนเรือจ้าง.........ลอยเคว้งคว้างกลางสายธาร
ได้ดีมีหลักฐาน .................... เยาวมาลย์สิลืมเลือน
๐ขอจงใคร่ครวญเถิด ............ ที่งามเลิศบ่แชเชือน
ใครเอ่ยเคยเฝ้าเตือน.............. เหมือนมารดาผู้การุญ
๐เปรียบครูคือพ่อแม่ ............. นั้นถูกแท้ระลึกคุณ
บ้างครั้งเคยเคืองขุ่น ............. แต่ก็กรุ่นด้วยเมตตาฯ
พระมหาวินัย ๑๖.๓๒ น. : ๔ ต.ค.๕๔

ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒

๐ อุทกท้นสิหม่นเศร้า ............ นครเราก็เจิ่งนอง
ผิว์ใจนี้จะมีหมอง ................. จะผ่านพ้นเพราะเจือจาน
๐ ประสบแล้วบ่แคล้วคลาด ..... มิสามารถจะคาดการณ์
ทะลักไหลหทัยราน ............... สิคอยผลาญประชาไทย
๐ สิลงโทษพิโรธแล้ว ............ เพราะพากแผ้ว ณ พฤกษ์ไพร
เซาะแผ่นดินทลายไหล .......... มหาภัยพหลชล
๐ พิบัตินี้สิใหญ่ยิ่ง ................ ประดุจสิ่งจะเตือนคน
ประจักษ์แจ้งแสดงผล ............ ประกาศตน ณ ครานี้ฯ
พระมหาวินัย ๒๓.๐๔ น. : ๓๐ ต.ค. ๕๔

[สันติสุข]

- มาชื่นชมและดื่มด่ำในอรรถรสของบทกวีที่ไพเราะและงดงาม ครับ

- พระมหาวินัยสุขสบายดีนะครับ

- ภาคอิสานคงเข้าสู่ต้นฤดูหนาวแล้ว

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

สบายดีครับอาจารย์ เริ่มจะหนาวแล้ว ลมบางวันก็พัดแรง อาจารย์ก็คงสบายดีนะครับ

[วราภรณ์]

• กราบนมัสการค่ะ
• แวะมาเยี่ยมค่ะ ชื่นชมผลงาน
  แต่งฉันท์ได้ดีทีเดียวค่ะ