เพื่อนร่วมทาง

เมื่อคืนเป็นคืนของวันสุดสัปดาห์เป็นวาระแห่งการพักผ่อน

ของมนุษย์เงินเดือน  สองสาวจากผาผึ้ง กับ  สองสาวจากอนุบาลตาก

ได้มารวมตัวกันทานข้าว ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

เรื่องราวของความรู้สึกของการเดินทางระหว่างสัปดาห์

ได้พลั่งพลูออกจากปากของแต่ละคน

สลับกับการผ่อนคลายความกระหายและหิว

ด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เย็นๆกับอาหารอันออกรสชาติ

ความคุ้นเคยและสนิทสนมที่ทุกคนในโต๊ะอาหารมีให้กัน

ส่งเสริมให้ความรู้สึกที่อบอุ่นและผ่อนคลาย

เปรียบกับได้ระบายสิ่งที่แต่ละคนต้องกดเก็บ

แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด  ในความเงียบบางคราวเป็น

สัญญาณบ่งบอกว่า  ทุกอย่างมีขอบเขต

ปัญหาในตัว  สิ่งที่พานพบในตน

เป็นเส้นทางและเรื่องราวที่ต้องเรียนรู้

ห่างไปอีกซีกสถานหนึ่ง  ในเวลาเดียวกัน

ยังมีความรู้สึกจากคนไกลที่ใกล้ใจ

บ้างต่างใจ  บ้างต่างกิจกรรม  บ้างมีความห่วงหา  ห่วงใย

เป็นความสัมพันธ์ที่ร้อยรัดกันไปให้เครือข่ายกว้างใหญ่ขึ้น

เป็น "เพื่อนร่วมทาง"และ "เพื่อนร่วมใจ"กันต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เป็นความทรงจำที่ไม่อาจจะลืมเลือน...และน่ายินดีอย่างยิ่ง

รักทุกคน...จากใจจริง