ความภาคภูมิใจของความเป็นครู ผมว่า แค่นี้จริง ๆ การที่สามารถเปลี่ยนคนที่หลงทาง กลับมาสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จและใช้ชีวิตให้เป็น ได้

กระบวนการสอนในสัปดาห์ที่ ๓ สำหรับวิชาครูบังคับ "เทคโนโลยีการศึกษา" คือ การให้ชมวีดิทัศน์ "ตัวอย่างคนที่ีมีคุณค่า" โดยเ้น้นไปที่ "สามเกลอแห่งมอชอ" เพื่อใช้เปรียบเทียบกับนักศึกษาที่จิตใจไม่สู้ ท้อถอยง่าย ถอนรายวิชาอะไรก็ได้ที่คิดว่า เกรดไม่ดี งานเยอะ อยากได้เกรดสบาย ๆ โดยไม่ต้องทำอะไร

นักศึกษาที่เรียนในหมู่เรียนนี้ ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาครู ปี ๑ ที่ต่างเอกต่างสาขากันไป แต่มีนักศึกษาคนหนึ่งที่เป็นนักศึกษา ปี ๒ ซึ่งเขาโดนผมดุไปในครั้งแรกที่เห็นในวันนี้ในเรื่องของการใส่รองเท้าผ้าใบมาเรียน เพราะเราได้ตกลงกันแล้ว

กระบวนการดำเนินไปจนกระทั่งเปิดวีดิทัศน์ "สามเกลอแห่งมอชอ" แล้วผมให้ทุกคนได้เขียนบรรยายความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากใจลงในแบบวิเคราะห์ที่ผมเตรียมไว้ให้คนละ ๑ หน้ากระดาษ ประมาณ ๒๐ บรรทัด ให้เวลาเขียนประมาณ ๒๐ นาทีตามเวลาที่จำกัด นักศึกษาก็ส่งมาเรื่อย ๆ ผมก็ดำเนินการสรุป และเข้าเนื้อหาที่ตั้งใจไว้ต่อไป

เมื่อผมกลับห้องพัก เริ่มปั๊บคำว่า "ตรวจแล้ว" เซ็นชื่อและวันที่กำกับ

แบบวิเคราะห์ของนักศึกษาคนหนึ่งที่ผมลองอ่าน เพราะนักศึกษาได้ขีดเส้นใต้สีแดงไว้ใต้คำว่า ...

"หนูอยากขอโทษและขอบคุณพ่อ"

นักศึกษาตั้งชื่อเรื่องไว้ว่า ...

คำ ๆ หนึ่งที่หนูอยากบอกพ่อ

จากที่ชมวีดิทัศน์แล้วทำให้หนูคิดถึงตอนที่หนูเข้ามหาวิทยาลัยแห่งนี้ใหม่ ๆ หนูเกือบที่จะไม่ได้มาอยู่ ณ จุดนี้ เพราะว่าหนูมีลูกตอนเรียนปี ๑ พ่อรู้เรื่องครั้งแรก พ่อบอกให้หนูออกจากมหาวิทยาลัยแห่งนี้แล้วไปทำงานเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงลูกชาย แต่โชคดีที่หนูได้โอกาสจากแม่ของแฟนหนูที่ท่านช่วยเลี้ยงลูกของหนูให้ จึงทำให้หนูได้มีโอกาสมาเรียนที่นี้ และหลังจากความผิดพลาดของหนูในครั้งนั้น มันกับทำให้หนูคิดได้ว่า หนูต้องตั้งใจเรียน เรียนให้จบ มีงานดี ๆ ทำ และเลี้ยงครอบครัวให้มีความสุข เพื่ออนาคตทีี่ดีของลูกชายหนู

"หนูอยากขอโทษและขอบคุณพ่อ" ที่ท่านยอมให้หนูมีลูกชายคนนี้ ไม่ให้หนูไปทำแท้ง หนูรู้ และหนูก็เข้าใจในตัวท่านที่ท่านให้หนูออกจากการเรียนแล้วมาทำงาน เพราะตัวท่านเองก็มีอาชีพแค่รับจ้าง ถ้าวันไหนไม่ได้รับจ้างหรือไม่มีงาน ก็ไม่มีเงินใช้ ตั้งแต่นี้ต่อไปหนูให้สัญญากับพ่อไว้แล้ว หนูจะรักษาโอกาสนี้ ทำให้ดีที่สุด เรียนให้จบ ทำงานดี ๆ

หนูขอให้ "อาจารย์" เป็นพยานให้หนูด้วยนะค่ะ ว่าต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียน เพื่ออนาคตวันข้างหน้าค่ะ

เมื่ออ่านจบ ผมก็ตอบต่อหน้าแบบวิเคราะห์ไปว่า "ตกลง ครูจะเป็นพยานใ้ห้เธอเอง"

ซึ่งนักศึกษาคนนี้เอง คือ นักศึกษาที่ผมได้ดุไปตั้งแต่ต้นชั่วโมง

ผมเองก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อยว่า เด็กกล้าที่เขียนเรื่องที่เป็นส่วนตัวมาก ๆ มาให้ผมได้ฟัง ทั้ง ๆ ที่ผมยังสอนเขาไม่ครบภาคเรียนเลย ... เรื่องราวของสามเกลอดูศักดิ์สิทธิ์จังที่สามารถสร้างแรงขับเคลื่อนดี ๆ ให้ออกมาจากจิตใจของนักศึกษาหลายคนที่หลงทาง

ไม่ใช่มัวแต่สอนแต่หนังสือ แต่คนไม่เคยคิดจะสอน

หรือไม่ก็สอนเสร็จแล้วก็เดินจากไปอย่างคนมีความรู้

มีข้อคิดมากมายที่เกิดขึ้น เพียงแค่กระบวนการนี้กระบวนการเดียวเท่านั้นครับ

ความรักของพ่อและแม่ ... เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ

เมื่อไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน มหาวิทยาลัยชายเขาของคนชายขอบ

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#คนที่มีคุณค่า#จอย#วสวัตดีมาร#สด#สามเกลอแห่งมอชอ#เทคนิคการสอน#โอกาส#เยล#สอนด้วยวีดิทัศน์

หมายเลขบันทึก: 467831เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2011 17:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 21:55 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

ณภัค Thirakoon

เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2011 18:05 น. ()

โดยส่วนตัวเท่าที่ได้สัมผัสคุณครูมา น้อยมาก ที่จะได้เห็นสิ่งที่คุณครูทำ โดยเฉพาะคุณครูที่สอนในระดับมหาวิทยาลัย ขอบคุณคุณครูแทนนักศึกษาที่ทำให้นักศึกษากล้าที่จะเปิดใจ และครูกล้าที่จะเปิดกว้าง อย่างน้อย วงการศึกษายังมีแสงสว่าง