สงสารดอกไม้



“สงสารดอกไม้”

แสนสงสารเจ้าดอกไม้กระดาษ
ดูเรี่ยราดรายทางหลากสีสัน
เกิดมาจากโลกมนุษย์ดุจเดียว กัน
แต่น่าขันผู้คนไม่สนเจ้า

แสนสงสารเจ้าดอกพลาสติก
ไหวระริกดารดาษงามขลาดเขลา
ช่างประดับเกลื่อนกล่นยลพริ ้งเพรา
แต่พวกเจ้าจะคงทนพ้นร้อยปี

เจ้าจะไม่สูญหายสลายธาตุ
แม้พิลาศเพียงใดไร้ศักดิ์ศร 
เจ้าจะถูกรังเกียจเดียดสิ้น ดี
ถมทวีตราบเท่านานกาลเวลา

เจ้าไม่เหมือนดอกไม้แห้งลมแ ล้งร้อน
มีวันกร่อนผุสลายในภูผา
กลับคืนสู่แผ่นดินถิ่นเดิมม 
ล่องธาราวงจรวัฏฏ์แห่งชีวิต


ธีรนร นพรส
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔

คำสำคัญ (Tags): #สงสารดอกไม้
หมายเลขบันทึก: 467125เขียนเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2011 23:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 21:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ดอกไม้ถูกธาราพาไหลล่อง

ลอยตุ๊บป่องในวารินส่งกลิ่นเหม็น

งอกงามท่วมท้นฝั่งทั้งเช้าเย็น

ชี้ให้เห็น จิตใจ ในตัวคน

 

มองอุทกอกสะท้านขวัญสะท้อน

เมื่อยามนอนถอนใจให้เปล่าเปลี่ยว

น้ำใต้คานบ้านว่างเปล่าหนาวนักเชียว

เหมือนมัดเกลียวอารมณ์ระทมใจ

 

แม้วารีไหลหลั่งดังกราดเกรี้ยว ดูเครงเครียวครืนครั่นอกสั่นไหว

ขอจงอย่าระย่อทดท้อใจ สูญเสียใดสร้างอีกครั้งหลังน้ำลด

ขอบคุณครับที่มาร่วมต่อกลอน

ทางสะดวกครับ เข้าหน้าหนาวแล้ว และเริ่มคึกคัก

ปล.แม้ทางนี้ไม่ประสบภัยแต่ก็เอาใจช่วยเสมอ นี่ก็ร่วมกันกับเพื่อนพ้องน้องพี่ช่วยกันรวบรวมสิ่งของบริจาคบรรจุถุงยังชีพส่งไปช่วย ตอนนี้ได้ ๕๐๐ ถุงแล้วครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท