“สงสารดอกไม้” แสนสงสารเจ้าดอกไม้กระดาษ ดูเรี่ยราดรายทางหลากสีสัน เกิดมาจากโลกมนุษย์ดุจเดียว กัน แต่น่าขันผู้คนไม่สนเจ้า แสนสงสารเจ้าดอกพลาสติก ไหวระริกดารดาษงามขลาดเขลา ช่างประดับเกลื่อนกล่นยลพริ ้งเพรา แต่พวกเจ้าจะคงทนพ้นร้อยปี เจ้าจะไม่สูญหายสลายธาตุ แม้พิลาศเพียงใดไร้ศักดิ์ศร ี เจ้าจะถูกรังเกียจเดียดสิ้น ดี ถมทวีตราบเท่านานกาลเวลา เจ้าไม่เหมือนดอกไม้แห้งลมแ ล้งร้อน มีวันกร่อนผุสลายในภูผา กลับคืนสู่แผ่นดินถิ่นเดิมม า ล่องธาราวงจรวัฏฏ์แห่งชีวิต ธีรนร นพรส ๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ |
ดอกไม้ถูกธาราพาไหลล่อง
ลอยตุ๊บป่องในวารินส่งกลิ่นเหม็น
งอกงามท่วมท้นฝั่งทั้งเช้าเย็น
ชี้ให้เห็น จิตใจ ในตัวคน
แม้วารีไหลหลั่งดังกราดเกรี้ยว ดูเครงเครียวครืนครั่นอกสั่นไหว
ขอจงอย่าระย่อทดท้อใจ สูญเสียใดสร้างอีกครั้งหลังน้ำลด
ขอบคุณครับที่มาร่วมต่อกลอน
ทางสะดวกครับ เข้าหน้าหนาวแล้ว และเริ่มคึกคัก
ปล.แม้ทางนี้ไม่ประสบภัยแต่ก็เอาใจช่วยเสมอ นี่ก็ร่วมกันกับเพื่อนพ้องน้องพี่ช่วยกันรวบรวมสิ่งของบริจาคบรรจุถุงยังชีพส่งไปช่วย ตอนนี้ได้ ๕๐๐ ถุงแล้วครับ