เรียนรู้กับมหาอุทกภัย
ช่วงนี้ประเด็นในการพูดคุยทักทายระหว่างเพื่อน หรือคนในครอบครัวคือ "น้ำท่วม" อาจต้องเรียกว่า "มหาอุทกภัย" ในส่วนของตนเองติดตามข่าวจากสถานีโทรทัศน์เป็นระยะๆ ทางอินเตอร์เน็ตก็เป็นระยะ ในบางคราก็อดคิดไม่ได้ว่า การรายงานข่าวของนักข่าวในยุคปัจจุบันท่าทีดุดัน วาจาชัดถ้อยชัดคำ ทำให้ชวนคิดไปว่านี้มนุษย์กำลังทำศึกกับน้ำอยู่หรือเปล่า ด้วยประสบการณ์ของตนเองที่สมัยเด็กๆอาศัยกับตาและยาย บ้านอยู่ติดกับคลอง ทุกครั้งฤดูน้ำหลากบ้านใครไม่ท่วมแต่บ้านเราจะท่วม แต่เป็นการท่วมจากน้ำหลากน้ำบ่าไม่ใช่ท่วมครั้ง ต้องขอบคุณประสบการณ์ในวัยเด็กทำให้ครูนกมองเรื่องน้ำท่วมเป็นเรื่องปกติ แต่ต้องเตรียมรับมือ แต่ไม่ใช่จะต่อสู้กับน้ำ เหมือนภัยธรรมชาติมาเป็นครูสอนให้เราเรียนรู้เป็นวัคซีนชีวิต
ในปีนี้ก็มีอะไรให้ครูนกเรียนรู้ได้อีกมากมาย แม้จะยังไม่ใช่ในฐานะผู้ประสบภัยโดยตรง
1. คำศัพท์ในวงการสื่อเกี่ยวกับ "มวลน้ำ" "ก้อนน้ำ" "Local road" ซึ่งบางคำครูนกก็คิดว่าสื่อสารได้ชัดเจน แต่อาจไม่สอดคล้องกับหลักวิทยาศาสตร์ หรือเราจะก้าวสู่อาเซียนได้วยการพูดไทยคำ อังกฤษคำแบบ ถนน Local road หรือในช่วงนี้มีสุภาษิตไทยที่เกี่ยวกับน้ำอีกมากมายที่ย้อนกลับมาในวงการสนทนาเช่น น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง หรือ กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจมหรือ น้ำลดตอผุด และในวงการคำยอดฮิตของนักการเมืองเช่น "เอาอยู่ค่ะ" หรือ "เราได้บูรณาการกับทุกภาคส่วน" สำหรับครูนกจะเล่นคำ เล่นภาษาไม่ว่ากันแต่ขอให้มีเหตุผลและข้อมูลสารสนเทศที่ชัดเจน ตลอดจนความสอดคล้องกับสภาวะการณ์เป็นเรื่องสำคัญ ถ้าสิ่งใดสื่อสารแล้วเกิดความปลอดภัยสูงสุดก็ควรใช้เพราะเรากำลังเจอกับ "มหาอุทกภัย"
2. การทำงานในภาครัฐ หน่วยงานที่ต้องชื่นชมคือ ทหาร โดยเฉพาะทหารภาคปฏิบัติการที่หลายๆ คน บ้านตนเองก็ประสบกับภัยน้ำท่วม แต่ด้วยหน้าที่ภาระรับผิดชอบเพื่อประชาชน อีกประเด็นคือผู้นำรัฐบาลได้ย้ำกับประโยคว่า "เราจะบูรณาการกับทุกภาคส่วน" อยากให้ประโยคนี้เป็นจริง ปฏิบัติได้จริง หากทำได้จริงเชื่อว่า "เราจะฝ่าข้ามภัยครั้งใหญ่นี้ไปได้"
3. ภาคประชาชน มีตัวอย่างคนรุ่นใหม่หัวใจอาสาให้ได้ยินข่าวกันบ่อยๆ เช่น ช่วยกันกรอกถุงทราย ขนย้ายสุนัขจากวัดแถบนนทบุรี ช่วยบรรจุของในถุงยังชีพ ในขณะนี้มีส่วนน้อยที่ทำในทิศทางตรงกันข้ามเช่น ขโมยถุงทรายส่วนรวมไปเป็นส่วนตน เวียนรับของบริจาค นำเรือมารับส่งผู้โดยสารในราคาที่ขาดคุณธรรม หรือปล้นขโมยร้านค้าและบ้านเรือน ปัญหานี้คงต้องแก้ที่ต้นทางคือ ระบบการศึกษาต้องปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม บทบาทของหน้าที่พลเมืองในยามปกติ และในยามเกิดภัยกับประเทศตั้งแต่อนุบาลกันจึงจะได้ผล ทั้งนี้ในครอบครัวก็ต้องปลูกฝังกันมาด้วย ประเทศไทยของเราจึงจะไปรอดค่ะ และตอนนี้เกิดเหตุให้เตือนสติพวกเราแล้วนะค่ะว่าอย่าติดสุข ดังนั้นอย่าให้กระแสประชานิยมมาทำให้เราอ่อนแอทั้งทางร่างกายและทางความคิด ร่างกายอ่อนแอยังอาจเยียวยาได้ แต่หากความคิดอ่อนแอชาติล่มจ่มค่ะ เพลงชาติไทยสอนให้เรารักสงบ แต่ไม่ได้ปลูกฝังให้เรารักความสบาย
4. ระบบนิเวศบ้านเราเปลี่ยนไปมากมาย งานนี้ต้องเรียกว่า น้ำมาประท้วงเรียกร้องสิทธิให้กับธรรมชาติอีกหลากหลายเช่น ป่่า สัตว์ป่า ทุ่งน้ำ บึง หนอง ห้วย คู และคลองที่มีอยู่เดิมในธรรมชาติ ครูนกคิดว่า ตอนนี้ถ้าเราเป็นน้ำนี้คงกำลังจะคลั่งแน่เลย จะให้ฉันอยู่ไหน มีแต่คนรังเกียจ กีดกั้นไม่เอาฉัน แต่ใดๆก็ไม่ชนะธรรมชาติหรอกค่ะ น้ำต้องไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ อีกทั้งโลกเราพื้นน้ำก็มากกว่าพื้นดิน ดังนั้นเราต้องให้ความยุติธรรมกับน้ำบ้าง หน้าที่อนุรักษ์ธรรมชาติไม่ใช่เป็นของใครคนใดคนหนึ่งต้องร่วมกันอย่างจริงๆจัง ไม่ใช่แค่สะพายกระเป๋าผ้า ใส่เสื้ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ต้องขอกันในเชิงพฤตินัยเลยค่ะ
5. ความสนุทรีย์ที่เกิดจากน้ำท่วม ใครถนัดถ่ายภาพก็เก็บภาพประทับใจ หรือนาทีชีวิต หรือเหตุการณ์สำคัญได้อย่างอย่างน่าประทับใจ หรือถ่ายทอดได้ชัดเจนถึงความยากลำบาก นอกจากนี้ศิลปินเพลงก็ได้นำเสนอเพลงเกี่ยวกับน้ำท่วมได้อย่างปลุกปลอบให้กำลังใจ ครูนกประทับใจที่มีการนำผู้ประสบภัยหลายๆ จังหวัดมาร่วมร้องเพลงทำให้เกิดผลเชิงบวกทั้งต่อผู้ร้องและผู้ฟังค่ะ
6. นวัตกรรมหรือแนวคิดต่างๆ เกี่ยวกับการสู้ภัยน้ำท่วม ที่พบได้จากสื่อ
ออนไลน์ส่วนใหญ่ในการประดิษฐ์เสื้อชูชีพจากขวดน้ำ เรือจากแผ่นฟิวเจอร์บอร์ด หรือการนำผ้ายางและตาข่ายมาหุ้มรถกันน้ำ ต้องชื่นชมในบรรดาความคิดสร้างสรรค์ของคนไทยค่ะ
ถึงอย่างไร ณ วันนี้คงต้องรวมใจเป็นหนึ่ง กู้วิกฤติน้ำท่วมครั้งใหญ่ให้ผ่านไปได้ด้วยหลักวิถีแห่งความเข้าใจซึ่งกันและกันทั้งระหว่างคนกับคน คนกับธรรมชาติ ส่วนธรรมชาติกับธรรมชาติเขาเข้าใจกันมานานแล้ว
ความเห็น (10)
เรียนรู้ เพื่ออยู่รอดต่อไป อิอิ
ÄÄÄ....ยายธี.."แอบคิดว่า"...คนเราคง..จะต้องเปลี่ยน..รูปลักษณ์..(ในอนาคต..เพื่อความอยู่รอด)..โดย..ดู.."กบ"เป็นตัวอย่าง..กบมีชีวิต..อยู่ในบึง..น้ำ..กว้างใหญ่...(กบอยู่ได้)...มนุษย์หัวโตกว่ากบ..มันสมองใหญ่กว่าแน่ๆ.เราคงคิดได้แน่ๆ..ว่า..ต่อไปจะอยู่กับน้ำได้อย่างไร...อิอิ....(เรียนรู้..ดูธรรมชาติ..หาก.."ถ้า" ไม่อยากเปลี่ยนแปลง"ตัวตน"..ก็อย่าไปลบหลู่"ธรรมชาติ"..อ้ะ )...ยายธี
สวัสดีค่ะ น้องบีเวอร์
ขอบคุณค่ะที่มาร่วมคุยกันอย่างต่อยอด "สิ่งมีชีวิตทุกชนิดอยากอยู่รอด เลยต้องปรับตัว อย่างเราปรับตัวโดยการเรียนรู้" แต่ครูพี่นกมองว่าเราเอาเปรียบธรรมชาติกันมากเกินไปนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณยายธี
คุณยายธีมาชวนคุยประเด็นการปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์ทำให้นึกถึงภาพยนต์ฝรั่งเรื่องหนึ่งเลยค่ะ ที่มนุษย์ต้องปรับตัวอยู่ในโลกที่เป็น water world. ต้องมีครีบ มีอะไรมากมายที่ต้องปรับเพื่อความอยู่รอด
อย่างคุณยายว่านั่นละค่ะ เรามีสมอง เราต้องปรับตัวกันได้ดีกว่ากบแน่นอนค่ะ...ถ้าไม่ได้เราคงต้องกลายเป็นมนุษย์กบ ร้อง โอ๊บๆ ยามฝนพรำ
ดีค่ะที่วิกฤตการณ์ครั้งนี้ ได้บทเรียนมากมาย..หวังว่าคนไทยคงไม่ลืมง่ายๆ..ช่วยกันคิด ร่วมกันแก้ไข..ปลูกฝังจิตสำนึกในการสร้างความสมดุลของความเป็นอยู่ในเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติมากขึ้น..
ระหว่างนี้..พาชมภาพนี้ค่ะ..
ภาพชาว SCB ร่วมกับกองปราบปราม สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ไปแจกถุงยังชีพที่ ศูนย์อพยพของ อ.ท่ารุ้ง และ อ.บ้านหมี่ ในจ.ลพบุรี
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์โสภณ
ขอบคุณค่ะที่นำความรื่นรมย์มาให้ท่ามกลางสายน้ำที่เชี่ยวกราด
สวัสดีค่ะ ป้าใหญ่
- วิกฤตครั้งนี้ทำให้ครูนกได้พบกับดอกไม้น้ำใจรุ่นใหม่เยอะแยะค่ะ (น้องนักศึกษาหัวใจอาสาจากหลากหลายสถาบัน) ทำให้สุขใจว่าบ้านเราต้องไปรอดแน่
- ขอบคุณแทนชาวท่าวุ้งนะค่ะ....คนที่ท่วมขังมายาวนานน่าเห็นใจมากๆค่ะ
น้ำท่วมปีนี้ พบเจอนวัตกรรมหลายอย่างจริงๆ ...โดยเฉพาะนวัตกรรมทางใจนั้น ใหญ่โตกันมาก..
หลังน้ำลด คาดว่าคงมีการถอดบทเรียนกันยกใหญ่
น่าจะยกเป็นวาระแห่งชาติกันเลย..
เพราะในระยะฟื้นฟู (ฟื้นตัว) ไม่นานก็ย่างเข้าหน้าฝนอีกรอบ
สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน
ครูนกชอบค่ะ "นวัตกรรมทางใจ" มีมากมายจริงๆ งานนี้ได้เรียนครั้งมโหฬาร