กระผมได้อ่านบทความบทหนึ่ง แล้วรู้สึกประทับใจ และอยากแบ่งปันให้กับทุก ๆ ท่าน ได้อ่าน เรื่องนี้มีชื่อว่า "คุณค่าในตัวเอง" เรื่องมีอยู่ว่า
มีนักพูดที่เป็นที่รู้จักดีท่านหนึ่ง ได้เริ่มหยุดการสัมนาของเขา โดยการหยิบแบงค์ 20 ดอลลาร์ขึ้นมา ในห้องที่มีผู้เข้าร่วม 200 ท่าน แล้วเขาก็พูดว่า "ใครอยากได้แบงค์ 20 นี้บ้าง ?" มีคนยกมือขึ้นเป็นจำนวนมากและเขาก็พูดต่อว่า "ฉันจะให้แบงค์ 20 นี้แก่หนึ่งในพวกท่านแต่ครั้งนี้ฉันจะทำอย่างนี้ เขาเริ่มที่จะขยำเงินนั้นแล้วเขาก็ถามอีกว่า ใครยังต้องการมันอีก" ยังมีคนยกมือขึ้นอีก "ดี" เขาตอบ "แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ" และเขาก็ทิ้งมันลงพื้นและเริ่มที่จะเหยียบย่ำมันด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บมันขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก แล้วเขาก็ถามขึ้นว่า "ตอนนี้ใครยังต้อการมันอีก" ก็ยังคงมีคนยกมืออีก
และเขาก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า
เพื่อน ๆ คุณได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า "ไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน คุณก็ยังต้องการมันอยู่ เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวของมันลงเลย มันก็ยังคงมีค่า 20 ดอลลาร์อยู่นั่นเอง เหมือนกับหลายๆครั้งในชีวิตของคนเราที่ถูกทิ้ง ถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรกโดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ ทำให้เรารู้สึกว่าคุณค่าของเราลดน้อยลง แต่ไม่ว่าอะไรที่ได้เกิดขึ้นหรืออะไรที่จะเกิดขึ้น คุณไม่เคยสูญเสียคุณค่าของคุณ คุณเป็นคนพิเศษ อย่าลืมมันตลอดไป"
"อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้ "
ขอเป็นกำลังใจให้กับพี่น้องชาวไทยทุกคนที่ประสบกับภาวะน้ำท่วมในตอนนี้นะครับ ขอให้ทุกท่านมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป
มานมัสการพระคุณเจ้าครับ
กราบนมัสการพระคุณเจ้า
อ่านแล้วนึกถึงบุคคลที่ดิฉันได้อ่านในหนังสือ "ชีวิตที่รุ่งเรืองมาจากทาส" ซึ่งได้อ่านมานับ 40 ปีได้ ...เมื่อคนผิวสีที่เป็นตัวเดินเรื่องแสดงความเคารพต่อประธานาธิบดีแล้วไม่ได้รับการแสดงความเคารพตอบ คนผิวสีอื่นๆ จึงแสดงอาการโกรธแค้นแทน แต่เจ้าตัวกลับมีทีท่าสงบและพูดกับบุคคลเหล่านั้น ความว่า "การที่เราทำความเคารพใครแล้ว ไม่ได้รับการเคารพตอบ มันไม่ได้ทำให้ศักดิ์ศรีหรือคุณค่าของเราต่ำลงหรอกนะ ผู้ที่ไม่ทำความเคารพตอบต่างหาก ที่ได้ทำให้คุณค่าของตนลดลง"
กราบนมัสการ เจ้าค่ะ