การแต่งงงานข้ามวัฒนธรรม กรณีศึกษาบ้านเชียงหวาง ต.เชียงหวาง อ.เพ็ญ จ.อุดรธานี จากบทความการศึกษาประวัติศาสตร์ศาสตร์ท้องถิ่น (2553)
โดย ทิชานนท์ ชุมแวงวาปี นักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาสังคมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
อาจารย์ที่ปรึกษางานวิจัย รองศาสตราจารย์ ดร.ดารารัตน์ เมตตาริการิกานนท์
การแต่งงานับชาวต่างชาติของบ้านเชียงหวาง ต.เชียงหวาง อ.เพ็ญ จ.อุดรธานี นั้นนับว่าเป็นองค์ประอบสำคัญอย่างหนึ่งที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในวิถีชีวิตของชาวบ้านเชียงหวางทั้งด้านสังคม เศรษฐกิจ การศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ผลจาการการศึกษาการแต่งงานข้ามชาติของชาวบ้านเชียงหวางตั้งแต่พ.ศ. ๒๕๓๑ จนถึงปัจจุบัน
ผู้แต่งงานกับชาวต่างชาติรวมทั้งสิ้น ๒๑ คน (สำรวจณวันที่ ๑๗ ธันวาคม๒๕๕๒ )เป็นหญิงที่แต่งงานกับชาย ๒๐ คน ชายแต่งงานกับชาย ๑ คน
แยกเป็นประเทศที่ชาวบ้านเชียงหวางแต่งงานด้วยดังนี้ ๑) ญี่ปุ่น จำนวน ๘ คน ๒)สวิเซอร์แลนด์ จำวนวน ๔ คน ๓)สหรัฐอเมริกาจำนวน ๓ คน ๔)เยอรมันจำนวน๑คน ๕)เกาหลีจำนวน ๑ คน ๖)สเปน จำนวน ๑ คน ๗)อินเดีย ๑ คน ๘)เดนมาร์ก จำนวน ๑ คน ๙)อิตาลี จำนวน ๑ คน
อายุคนที่แต่งงานกับชาวแต่งชาติส่วนใหญ่จะมีอายุ ๒๔ –๔๗ ปี และเมื่อสอบถามอายุของคนที่แต่งงานกับชาวต่างชาติในขณะแต่งงานมักพบว่าจะมีอายุอยู่ที่ประมา ๑๘ –๒๐ ปี แล้เมื่อสอบถามอายุคู่ครองชาวต่างชาติมักมีอายุประมาณ ๓๕ –๗๐ ปี ซึ่งคู่ครองชาวต่างชาติมักจะมีอายุมากกว่าคู่ครองชาวไทยมาก อาชีพของผู้ที่แต่งงานกับชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะมีอาชีพเกษตรกรรมและรับจ้างก่อนก่อนแต่งงาน
สาเหตุของการแต่งงาน
- แต่งเพราะความรักใคร่ซึ่งและกัน (ระยะแรก)
- เพราะความยากจนเป็นเหตุในแรงจูงใจเพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้นโดยอาศัยการแต่งงานเป็นหนทางในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองและครอบครัว
- สถานการณ์บีบบังคับต้องการความช่วยเหลือทางด้านการเงิน(กรณีไฟไหม้บ้าน)
- ความคาดหวังจากบิดา มารดา และญาติ
การแต่งงานกับชาวต่างชาติของชาวบ้านเชียงหวางในระยะแรกนั้นเป็นการแต่งงานเพื่อทำให้คุณภาพชีวิตของตนเองครอบครัวดีขึ้น /หญิงที่แต่งงานกับชาวต่างชาติเกือบทุกคนมีฐานะมั่นคงขึ้น และนอกจากนั้นหญงที่แต่งงานข้ามชาติยังมีบทบาทในงานสำคัญของชุมชน ทั้งการส่งเสริมความก้าวหน้าของชุมชนอีกด้วย