การคบคนชั่วเป็นมิตร หรือการมีมิตรเทียม เป็นเสนียดแก่ชีวิตของเรา เกิดความจัญไร คือความเลวทราม เกิดความอัปมงคล คือไม่เจริญ ไม่เป็นมงคล ในบางครั้งบางคราวทำให้เกิดความอัปรีย์คือ เกิดความระยำ เลวระยำ เลวทรามต่ำช้า นำโชคร้ายมาให้
มิตรเทียม หรือ มิตรปฏิรูป หรือ คนเทียมมิตร คือศัตรูที่มาในร่างของมิตร เรียกคนเทียมมิตร หรืออมิตร ไม่ใช่มิตรแท้ ไม่ควรคบ ควรหนีให้ห่างไกล ในหนังสือพระไตรปิฎก กล่าวว่า "...คนเทียมมิตร ไม่ใช่มิตรแท้ พึงเว้นเสียให้ห่างไกล เหมือนคนเดินทาง เว้นทางที่มีภัยฉะนั้น" มิตรเทียม หรือคนเทียมมิตรมี ๔ จำพวก คือ
๑. มิครปอกลอก
๒. มิตรดีแต่พูด
๓. มิตรหัวประจบ
๔. มิตรชักชวนในทางฉิบหาย