(อ่านบทกวีรังนกกะทิหน้าบ้านที่นี่) (ตอนแรก)
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
มาแวะชื่นชม...แต่ดูเศร้าจัง...
บทกลอนกินใจจังค่ะ
ไม่รู้ทำไม อ่านแล้วคิดถึงพี่น้องที่โดนน้ำท่วม
หลาย ๆ บ้าน หากไม่โดนน้ำพัดพา ก็คงจะร้างไปชั่วคราว
รอกว่าน้ำจะลด ถึงจะกลับเข้าบ้านได้ น่าเห็นใจจริง ๆ ค่ะ
เศร้าจังคะอาจารย์
รู้สึกเหมือนคุณครูอิงจันทร์คะ
รังร้างทั้งนก ทั้งคน
สวัสดีครับอาจารย์ที่คิดถึง
จะรออ่านตอนต่อไปครับ...
แอบเศร้าเหมือน 3 ท่าน ข้างบนด้วยเหมือนกันครับ
สำหรับตอนแรกที่บันทึกเรื่องราวของรังนกกะทิ
ที่หน้าบ้าน (อ่านบทกวีรังนกกะทิหน้าบ้านที่นี่)
It is Spring where I am.
Young birds are learning to fly.
Soon, they will leave their nests to fly open skies and prove their worth -- of the new generation.
Some nests will be dislodged to push out reluctant young birds.
No! Birds do not live in nests.
Nests are like maternity wards to raise 'infants'.
Nests are built for one use -- one time -- one new generation.
Romantic as it is, birds do not live in nests (like people do).
(I think we ought to spread this fact.
And learn to live 'sufficiently' for the moment.)
เศร้า โหยหาความสุขที่ลาลับ
แต่อย่างไรสิ่งที่ผ่านมาคงไม่สามารถกลับคืนได้อีก
คงต้องอยู่กับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ให้เป็นสุขที่สุด ใช่มั้ยคะอาจารย์
เก็บความสุขไว้ในความทรงจำ
สวัสดีค่ะอาจารย์
กลอนเพราะค่ะ ขอแจมด้วยคนค่ะ
เรือนรัก รังร้าง ห่างเหิน
เผชิญ กับความ ห่างหาย
รังรอ นกมา เยี่ยมกราย
เป็นตาย?... หายจาก พรากรัง
ขอบคุณค่ะ
เรียนR2Rเครือข่ายอุบลศรีโสธรเจริญ
ขอบคุณสำหรับคำวิพากษ์
เป็นความเศร้าตามวิถีของชีวิต
มีพบมีพรากมีจากมีลา มีมาแล้วก็มีไป นะครับ
แว่นแก้ววันก่อน
แว่นแก้ววันนี้ (1สัปดาห์)
เวลาล่วงพาผ่าน
สร้างลูกหลานให้เติบกล้า
วันหนึ่งเมื่อถึงครา
ก็ต้องลาพรากจากไป
เรียนท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะอาจารย์
เรียนครูอิงจันทร์ครับ
นับเป็นแนวคิดที่ดีนะครับ "รังร้าง-เรือนร้าง"
รังร้างเพราะเติบโต
เรือนร้างเพราะน้ำท่วม
อืมม...น่าคิดนัก
เรียนคุณหมอป.ครับ
แนวคิดเรื่องรังร้าง เรือนร้าง
ของนกของคน ช่างน่าคิดนนะครับ
แวะมาอ่านครับ ชีวิตเรายังมีอีกไกลที่ต้องมาคิดบริหารจัดการ ใช่จากไปแล้วกลายเป็นขี้เถ้าหรือกลับสู่ดินเช่นเคย อย่าลืมมนุษย์คนแรก (อะดัม) พระเจ้าทรงสร้างมาจากดิน สุดท้ายมนุษย์เราก็ต้องจบชีวิตและลงดินอีกครั้ง แต่ชีวิตหลังจากนั้นหละ นรก สวรรค์ มีจริงนะ.....เก็บไปคิดหน่อย
สวัสดีค่ะ
ร้างแล้วคงหาที่อยู่ใหม่
จากไปเพี่อการเจริญเติบโต
คนก็เหมือนกัน..สักวันก็ต้องจากไป
เรียนคุณหมอครับ
"รังร้างเพราะเติบโต..." นี่ไม่น่าเศร้าค่ะ เพราะธรรมชาติเป็นเช่นนั้น
รังร้างหน้าบ้านมีหลายรังค่ะ
พอเขาเลี้ยงลูกจนโต บินได้เก่งแล้ว เขาจะทิ้งรังไปค่ะ เพราะเวลาปกตินกไม่นอนในรังนะคะ เขาจะสร้างรังเมื่อจับคู่เพื่อ วางไข่ เลี้ยงลูกค่ะ
เป็นธรรมชาติที่เขาจะไปสร้างรังที่เดิม บางทีก็ใช้รังเก่า บางทีก็สร้างรังใหม่ (ที่ต้นเข็มหน้าบ้าน ปรอดคู่เดิมทำรังไว้ ๒ รังแล้ว ตอนนี้ลูกนกรุ่น ๒ โตบินออกไปแล้ว)
ตอนที่ช่วยกันสร้างรังนี่จะขมีขมันกันทั้งผู้เมีย ผลัดกันคาบใบหญ้าไปสานเป็นรัง ลองแอบดูกิริยาเวลาเขาคาบใบไม้เข้ารัง หรือกิริยาที่คาบอาหารไปให้ลูกสิคะ น่ารักมาก เพราะเขาจะไม่บินตรงไปที่รังทันที เขาจะแวะพักที่กิ่งไม้ใกล้ๆ ยืนเงียบๆ มองซ้ายขวา ให้ปลอดคนเสียก่อน เขาจึงบินเข้า ยิ่งตอนมีลูกอ่อนในรังนี่เขาจะระวังมากขึ้น
ที่บ้านเวลาครบกำหนดฉีดปลวกนี่ จะสั่งคนงานไว้เลยว่าห้ามฉีดต้นไม้เด็ดขาด และจะไม่ให้คนสวนฉีดสารเคมีที่ต้นไม้ค่ะ เพราะที่บ้านนกเยอะ กระเต็นหัวดำยังเคยมาเกาะเก้าอี้ในสนามเลยค่ะ
"เรือนร้างเพราะน้ำท่วม" นี่เศร้ามากค่ะ
ป.ล. ไม่รู้จัก "แว่นแก้ว" ค่ะ มันคือผักแว่น หรือเปล่า สวยมากค่ะอาจารย์
สัปดาห์นี้ต้องเร่งงานสำคัญ นี่ว่าจะไม่เข้ามาอ่านแล้วเชียว เผลอไปครึ่งวันแล้ว ต้องโทษ อ.โสภณ...ฮ่า..ฮ่า
เรียนคุณกาญจนาครับ
ชีวิตของนกสั้นกว่าคน
แต่มีลักษณะคล้ายกัน
คือเกิดแก่เจ็บตาย
คือเกิดขึ้นดำรงอยู่ และจากไป
Dear Sr
There were two times in rainy season of birds and my family. The previous, last year, a young bird came and stayed on a small papaya tree near the wall in front of my room. Many nights it did like this till we took many photos and also I wrote a poem. After the rainy season it has gone. For the last fime we could see their nest and heard their songs. It was about one month and a half from the very begining to an end. Those birds old and new generation together flied away.
เรียนคุณกระติกครับ
เก็บความสุขไว้ในความทรงจำ....สำคัญนะครับคำนี้
บางคนก็ชอบ "ชื่นความหวัง ชังความจริง" นะครับ
เรียนคุณถาวรครับ
ขอบคุณที่นำกวีมาช่วยกันวางไว้
ให้มีสีสรรพ์ของกวีมากยิ่งขึ้น
หลายคนช่วยเขียน สนุกดี
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านบทกลอนในบันทึกนี้ค่ะ
เป็นบทกลอนที่ไพเราะ และน่าเศร้าค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
เรียนคุณสันติสุขครับ
ขอบคุณที่แวะเวียนมาเขียน
ฝากไว้ให้อ่านกัน
สร้างบรรยากาศของผู้รักกวี
เรียนคุณยายครับ
ทางโนั้นสถานการณ์น้ำเป็นอย่างไรบ้าง
หัวหินค่อนข้างแห้งแล้งครับผม
ธรรมชาติ ธรรมะ
ครบวาระก็ต้องไป
หารังที่อยู่ใหม่
หรือจากไป....ไม่หวนคืน
เรียนครูสอนครับ
การจากพราก การพบพา เป็นสัจธรรมของชีวิต
ทุกคนต้องเรียนรู้ เรียนมากทุกข์น้อย
เรียนรู้น้อยทุกข์มาก
พระท่านสอนไว้
เรียนคุณครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนกัน
ยืนยันตามที่ว่า บาปบุญมีจริงครับ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์
แอบมาอ่านบทกลอนดีๆ
บทนี้ ทำไมมาแนวเศร้าล่ะคะ
สวัสดีค่ะ
รังร้างเพราะจากลา
ดีกว่าบ้านร้างเพราะน้ำท่วมนะคะ
เรียนคุณกิ่งไผ่ใบหลิวครับ
เรียกว่าเศร้าตามวิถีดีไปตามทางของชีวิตนะครับ
ช่วงนี้จินตนาการร้างห่างเหิร
แอบอิจฉา..ท่านอาจารย์เหลือเกิน
ยังได้เพลินกับกวี...มีสุขใจ
..จาก..ตะเภาแก้ว..แจวเรือ