วานนี้ ได้มีโอกาสได้พบคุณแม่สมใจ ศรีเสมาเมือง อาจารย์ทิพวัน สุวรรณสถิตย์ผู้ใหญ่ช. ชัยนาท ศรีเสมาเมือง นางสาธิณี สายสุวรรณ ครบหน้า ๔ พี่น้องรวมแม่สมใจได้ไปเยี่ยมคุณป้าบุญช่วย เอกเผ่าพันธุ์ ที่บ้านซอยหมอฝัก(กุมภิล) นครปฐม เนื่องจากคุณแม่เดินทางไปตรวจร่างกายที่สถานบันจุฬาภรณ์เรื่องเท้าบวมข้อเท้าอักเสบจากการหกล้มหลายเดือนแล้ว หลังจากนัดหมายพบกัน ๑๕.๓๐ น. แต่ได้สนทนาไม่ถึง๑ ชั่วโมงก็ต้องรีบแยกย้ายไปเยี่ยมคุณป้าสมจิต อีกบ้านหนึ่ง เราจึงปลีกตัวมาพบลูกชายที่เพิ่งเดินทางมาจากชัยนาท และลูกสาวที่ไม่ค่อยจะไปไหนกับพ่อนอกจากร้านหนังสือที่ห้างสรรพสินค้า ร้านไอครีม ร้านสุกี้ และโรงภาพยนตร์ นานเต็มที่ไม่ได้รวมพร้อมหน้ากันเหมือนครอบครัวอื่น......โทษเวลา...โทษ....โชคตาไม่ได้เราไม่บริหารเวลาเอง...ลูกจึงเรียนรู้ประสบการณ์เองจากสภาพแวดล้อม....ที่น้องนายเล่าว่านั่งรถมาจากชัยนาท..ตี ๔ ลงรถต่อรถตู้ รถเมล์เพื่อมาพบกับพี่สาวที่นครปฐม สามพรานกว่าจะต่อรถมาถึงผ่านรถรางลอยฟ้า รถเมล์ รถตู้ ๕ ต่อจนอาหารบนโต๊ะมื้อคำ อาหารเวียตนามหมดไปหลายเมนู เดินทางหาร้านยาแก้คออักเสบ...เลยแวะไปส่งบ้านยายที่สามพราน ๑๙๐๐ น.ลูกเลี้ยงมาเท้าเท่าฝาหอยโตแล้ว แต่ไม่สามารถ...แตะต้องใจลูก......ที่แสวงหา ท้าทาย เรียนรู้ได้อย่างน่าใจหาย...อนิจา
ไม่มีความเห็น