เรื่องแมวแมว...


พ่อตั้งใจเขียนบันทึกสั้นเรื่องนี้ให้ทิมดาบนะครับ
ถึงแม้จะผ่านวันวัยที่เนิ่นนานเท่ากับอายุทิมดาบก็ตาม

 

ทิมดาบเป็นเด็กที่รีบร้อนออกมาดูโลกก่อนเวลา...หลายเดือน
ช่วงแรกเกิดถึงอายุสองขวบครึ่ง...พวกเราต้องเข้าออกโรงพยาบาลเหมือนบ้านหลังที่สอง
จนพ่อและแม่ภาวนาว่า..ถ้าทิมดาบทรมานและเจ็บปวดมาก...ขอให้ทิ้งเส้นทางที่เราร่วมผูกพันกันมา..ยุติลง
แต่ด้วยโชคชะตาทำให้ทิมดาบมีพัฒนาการดีขึ้น...ดีขึ้น...ราวปาฏิหารย์

 

และเมื่อทิมดาบปีกกล้าขาแข็ง...ส่งเสียงได้...พ่อก็พบมรสุมลูกใหญ่ ๆ เข้ามาอีก
คุณย่าได้ล้มป่วย...เข้าโรงพยาบาลต่างจังหวัด...ที่ไกลบ้าน...เทียวไปเทียวมาหลายเดือน
จนคุณตาคุณยาย...ขันอาสาขอทิมดาบ...ไปดูแล...เพื่อให้พ่อได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดี

 

จำได้ว่า...เมื่อยามต้องจากกันจริง ๆ...พ่อกอดทิมดาบแน่นมาก...เมื่อพ่อส่งทิมดาบให้คุณยาย
พ่อคิดว่า...ชีวิตของพ่อช่างเปราะบางและพร้อมจะหลุดลอยเหมือนลูกโป่งสวรรค์ที่หลุดมือ

 

แม้เวลาที่เราจะได้พบกัน...ช่างเป็น...วันช่างแสนห่าง...เวลาที่แสนสั้น
แต่พ่อและแม่ก็เบาใจ...เพราะคุณตาคุณยาย...ช่างดูแลทิมดาบเป็นอย่างดี
และทิมดาบก็มีเพื่อนสนิท....คือ..."เจ้าหลง"

 

เจ้าหลง...เป็นลูกแมวสีดำ...ที่พลัดหลงได้มาอาศัยกับทิมดาบ
จนคุณยายดุเสมอว่า...กอด...หอม...และให้อาหารแก่เจ้าหลงมากเกินไป
ทิมดาบ และเจ้าหลง เติบโตมาพร้อมกัน...

 

จนกระทั่งสี่ขวบกว่า ๆ ...เหตุการณ์ได้คลี่คลายลง...ทิมดาบได้กลับมาสู่อ้อมอกพ่อกับอีกครั้ง
แต่เนื่องจากพวกเราไม่พร้อม...จึงไม่นำเจ้าหลงมาอยู่ที่บ้านด้วย
ทิมดาบได้เจอเจ้าหลง...เมื่อยามที่พวกเรา...มาเยี่ยมคุณตาคุณยาย...อย่างน้อยเดือนละหนึ่งครั้ง
และทิมดาบก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับเจ้าหลงทุกครั้งไป

 

เมื่อต้นปี 2554 ที่ผ่านมาไม่นาน...
คุณยายโทรศัพท์มาบอกคุณแม่ว่า...เจ้าหลงถูกรถยนต์ชนที่หน้าบ้าน
คุณตาได้นำเจ้าหลงไปฝังไว้ที่บ้านสวนใต้ต้นมะม่วง

 

พ่อและแม่...ตัดสินใจอยู่นานว่า...จะบอกเจ้าอย่างไรดี ?
แต่ก็ได้บอกออกไป....
ทิมดาบซบหน้าไว้ที่ลำตัวแม่และกอดแน่นมาก...
พ่อลูบหัวทิมดาบ...และเข้าใจความรู้สึกของทิมดาบดี...ว่าชีวิตทุกชีวิตช่างเปราะบางและพร้อมจะหลุดลอยเหมือนลูกโป่งสวรรค์ที่หลุดมือ...

 

พ่อคิดว่า...เจ้าหลงเป็นบทเรียนที่สำคัญ...เพื่อให้ทิมดาบเข้าใจชีวิต...และเข้าใจโลก

 

ผ่านวันวัย...มาระยะหนึ่ง
พ่อสังเกตเห็น...ทิมดาบไม่ชอบเล่นกับแมวตัวไหน ๆ อีกเลย

 

มีแต่เพียงชอบดูรูปภาพ "แมว"
แล้วมองบนท้องฟ้า...และครุ่นคิด....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(ภาพประกอบจาก ...
http://cuadernoderetazos.wordpress.com/2011/09/19/makoto-muramatsu/)
หมายเลขบันทึก: 461613เขียนเมื่อ 19 กันยายน 2011 20:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มิถุนายน 2012 13:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เอาแมวตัวที่ไม่ชอบมองท้องฟ้ามาให้ชมอีกตัวครับ


ขอบคุณเรื่องราวของแมวแมว กับคนรักแมวน่ะค่ะ

เมื่อก่อนทำงานไม่ค่อยได้อยู่กับบ้าน ไม่เคยเลี้ยงแมว ตอนนี้มีเวลาจึงเลี้ยงแมว น่ารักดีค่ะ

มีมาฝากด้วยน่ะค่ะ

 

  • สรรพสิ่งทั้งหลายเป็นอนิจจัง
  • เกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วก็ดับไป
  • เอานกมาฝากทิมดาบแทน
  • เผื่อหลานชอบ
  • เย้ๆๆ

 

โชคดีที่คุณพ่อคอยให้คติดีๆเช่นนี้..มีภาพเจ้าเหมียวที่บ้านมาให้กำลังใจค่ะ..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท