ผมเองเป็นเด็กบ้านนอก เรียนในโรงเรียนมัธยมที่เป็นโรงเรียนประจำตำบลเพียงเท่านั้นผมเข้าไปครั้งแรกสิ่งที่ผมได้เจอตือเพื่อนๆๆที่หน้าตามอมแมมเพราะเป็นเพียงแค่เด็มอ 1 และก็พบอาจารย์ที่ปรึกษา ชื่อว่า อ.วิมลรัตน์ ประเสริฐปาลิฉัตร เป็นอ.ที่ปรึกษามาตั้งแต่ ม 1 จนถึง ม. 6 อ.เป็นเหมือนแม่คนที่สอง แม่ที่ที่คอยทำเพื่อลูกโดยไม่หวังค่าตอบแทน อ.ยอมที่จะกลับบ้านดึกทั้งๆที่บ้านอยู่ห่างจากโรงเรียนเกือบ 60 กิโล เพื่อที่จะติวให้ลูกศิษย์ของคนได้เข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย คอยโทรถามผู้ปกครองที่บ้านว่าเราอยู่บ้านอ่านหนังสือไหม ทำการบ้านหรือป่าว เรื่องเหล่านี้ที่พุดมาอาจเป็นเรื่องที่ทุกคนคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ทุกคนลองมองกลับไปว่า ทุกวันนี้ทุกคนลองเปรียบเทียบคำสองคำนี้สิว่า มันแตกต่างกันอย่างไร "ครูอาชีพ" กับ "อาชีพครู"
สำหรับผมเองคิดว่า ครูอาชีพ คือครูที่ทำหน้าที่เป็นผู้ให้ความรู้ให้ความรักและความเอาใจใส่ดุแลนักเรียน แต่สำหรับคำว่าครูอาชีพ เหมือนกับว่า บุคคลเหล่านั้นทำเพียงแค่ให้งานเสดและรับเงินเดือนเท่านั้นโดยไม่คำนึงถึงว่าลูกศิษย์นั้งจะเป็นอย่างไร จะรู้เรื่องจะเข้าใจในสิ่งที่สอนไหม
ผมอยากให้ครูทุกคนเป็น ครูอาชีพ ไม่ใชา อาชีพครู ผมรักคุณครูครับ
ไม่มีความเห็น