จากการทำงานเป็นหมู่คณะ เป็นกลุ่ม มันต้องเจอแบบนี้ แล้วก้เจอกับตัวเองจริงๆๆ เหนื่อยกับคนพวกนี้ครับ

  คนเราทุกคนเกิดมาไม่มีหรอกที่จะไม่เห็นแก่ตัว เพียงแต่ว่าสิ่งที่แสดงออกมาว่าเห็นแก่ตัวนั้นมันจะออกมามากหรือน้อยเท่า นั้นเอง คนก็เหมือนนิ้วของมือหนึ่งข้าง มีความยาวแตกต่างกันไป มีขนาดแตกต่างกันไป ก็เหมือนมนุษญืคนเรานี่แหละ ที่มาจากหลายที่หลายถิ่นฐาน มาจากร้อยพ่อพันแม่ มาจากการอบรมเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน ซึ่งแต่ระคนตั้งอยู่บนความเห็นแก่ตัวที่ไม่เท่าเทียมกันเลย

            มุกคนรู้ว่าการทำงานเป็นกลุ่ม ย่อมมีบุคคลที่เห็นแก่ตัวแปลกปลอมเข้าแล้วบุคคลเหล่านี้ก็จะเป็นภาระหรือตัว ถ่วงให้กับเพื่อนๆๆร่วมงาน ซึ่งบุคคลที่เห็นแก่ตัวนี้เค้าอาจจะมีวัตถุประสงค์ที่เค้าเห็นแก่ตัว หรืออาจจะเป็นนิสัยส่วนตัว หรืออาจจะเป็นสันดานที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้

          ในการทำงาน 1 งาน คนที่เป็นผู้นำย่อมมีความหนักใจกับสมาชิกที่มีพฤติกรรมเหล่านี้ เพราะจะทำให้สมาชิกท่านอื่น เกิดปัญหาตามมาได้ ฉะนั้นผู้ที่เป็นผู้นำย่อมต้องมีความอดทนสูงกว่าสมาชิกในกลุ่ม และมีความรับผิดชอบมากกว่าเป็นสองเท่า หรือ สิบเท่า ถึงจะเป็นผู้นำที่ดีได้

           ฉะนั้นแล้ว เราแค่หวังว่านิสิตเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยพะเยา ทุกท่าน จะประพฤติปฏิบัติตนใ้ห้สมกับการได้รับการอบรมและสั่งสอนจากครูบาอาจารย์ หรือการอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่

           

พระราชดำรัส สมเด็จพระมหิตลาธิเบศรอดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก องค์พระราชบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย และองค์พระราชบิดาแห่งการสาธารณสุขไทย

“ ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตน เป็นที่สอง

ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ เป็นกิจที่หนึ่ง

ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกแก่ท่านเอง

ถ้าท่านทรงธรรมแห่งอาชีพ ไว้ให้บริสุทธิ์ ”