จงเรียนรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้ ... (บทกวีอารมณ์เพื่อการเรียนรู้)
จงเรียนรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้
...
เราทำลาย ตัวเอง ด้วยอัตตา
ด้วยเชื่อว่า เราเอง เก่งทุกอย่าง
ไม่มีใคร กล้าสอน ชี้แนวทาง
หากปล่อยวาง ถือว่าเรา นั้นอ่อนแอค่านิยม สังคมใหม่ คือทรัพย์สิน
อีกทั้งบิน เรียนให้สูง ไม่แยแส
คนเรียนต่ำ กว่าเรา เขลาแน่แน่
ความเชื่อแพ้ ความคิดเรา ไม่เชื่อใคร
อีกทั้งยัง เชื่อมั่น ประสบการณ์
ที่วันวาน เคยประสบ สำเร็จได้
นับแต่นี้ โลกใบนี้ จะเหลือใคร
ที่ปัญญา สว่างไสว เท่ากับเราคุณเชื่อเถอะ มีคนคิด แบบนี้มาก
ยึดติดราก ถอนไม่ออก บอกใครเขา
มัวยึดมั่น ถือมั่น แต่ตัวเรา
คนอื่นเขลา ไปหมด เพ่งโทษทัณฑ์การแลกเปลี่ยน เรียนรู้ จะไม่เกิด
หากไม่เปิด จิตใจ กลับหลังหัน
ยึดความคิด ของตัว แล้วเยาะยัน
ปิดใจกัน ตาไม่ดู หูไม่ฟังจงเรียนรู้ ในสิ่งที่ ไม่เคยรู้
จงค่อยดู ค่อยคิด สิ่งปลูกฝัง
จงวิเคราะห์ ใคร่ครวญ อย่าเพิ่งชัง
แล้วพลัง แห่งความรู้ จะชูตน...
บ้านปลายดง แห่ง หางดอย
ณ เชียงใหม่
๑๗ กันยายน ๒๕๕๔
๐๑.๒๕ น.
......................................................................................................................................................................
อารมณ์เพื่อการเรียนรู้ ...
บทกวีบทนี้เป็นสัจธรรม
ที่ตอกย้ำความคิดที่ติดกรอบ
ขาดความรอบความรู้ดูแต่ตน
ความอดทนจะต่ำมากหากเป็นจริง
การเรียนรู้เริ่มต้นจากเปิดใจ
เพราะมนุษย์ทั้งหลายมีคุณค่า
ฟังความเชื่อความคิดเห็นด้วยศรัทธา
อย่าตราหน้า เขาว่า ด้อยกว่าตน
มีคนเคยบอกว่า ...
"อย่าเอาประสบการณ์ที่เคยประสบความสำเร็จในอดีตของตัวเอง มาใช้เป็นมาตรฐานในปัจจุบัน เพราะอดีตและปัจจุบัน ย่อมมีสถานการณ์และสิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน บางทีเหตุการณ์ใกล้กัน แต่วิธีการแก้ปัญหาอาจจะต้องต่างกันก็ได้"
"อย่าเอาฐานความคิดของตัวเองไปชั่งน้ำหนักความคิดคนอื่น เพราะฐานความคิดของตัวเอง คือ การเริ่มต้นของการไม่ฟังใคร"
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
......................................................................................................................................................................
ความเห็น (8)
ฟังอย่างว่าง ๆ
อ่านอย่างนิ่ง ๆ
รู้สึกทุก ๆ สิ่ง...แบบมีสติ
ก็พร้อมเปิดใจ
จะยากช่วงฝึกแรก ๆ น่ะค่ะ
ที่ต้องหัดถอยใจออกมาให้เห็นว่า...อย่าเพิ่งรีบตัดสิน
ปล่อยใจเฉย ๆ ไปก่อน
หลัง ๆ มาก็ค่อย ๆ ดีขึ้น
มีแวบบ้าง บางครั้งคราวที่ยังเอาความคิดตัวเองเป็นฐาน
ขณะรู้ตัวได้เร็ว...ก็ดีไป
ช่วงไหนรู้ตัวช้า...ความสงบใจก็หายไป
จาก...คนที่ยังพยายามรู้ตัวบ่อย ๆ ค่ะ
สิ่งที่คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา ได้กล่าวมา เรียกว่า "การเจริญสติ" ใช่ไหมครับ ;)...
คำว่า "รู้ตัว" จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญมาก
ขอบคุณมากครับ ;)...
ขอบคุณครับ คิดถึงอาจารย์จัง...ผมหายไปหลายวัน
ไปในที่...ที่เข้าบ้านไม่ได้
สบายดีนะครับ
จงเรียนรู้ ในสิ่ง ที่ไม่รู้
จะเรียนรู้ อย่างไร ที่ไหนนั่น
เพราะไม่รู้ ว่าไม่รู้ ไม่สำคัญ
จะให้ดัน อย่างไร..ไม่รู้เลย
ที่ไม่เรียนรู้ก็เพราะไม่รู้ตัว ว่าไม่รู้..555
ชอบความเห็นคุณครู ป. 1 คะ
คนที่ไม่เรียนรู้ ก็เพราะ ไม่รู้ว่าไม่รู้อะไร
จาก สมาชิกแปลกๆ ลดอัตตา fanclub
ยินดีสำหรับการเข้าบ้านได้ครับ คุณหมอ ทิมดาบ ;)...
สบายดีตามครรลองของมนุษย์อ่ะครับ
ขอบคุณมากครับ ;)...
นั่นเลยครับ พี่ ครู ป.1 ... แก่นหลักเลย
ขอบคุณครับ ;)...
ง่ะ ! สมาชิกแปลก ๆ 555
ขอบคุณครับ คุณหมอบางเวลา CMUpal ;)...