กระต่าย ขับรถหรูออกจากบ้านผ่านไปทางบ้านของเพื่อนรักคือเต่า เห็นเต่ากำลังตกปลาอยู่ที่สระข้างบ้าน จึงเปิดประตูรถลงไปทักทาย "สวัสดีเต่า ตกปลาอยู่หรือ อืมมม พอมีเงินให้หยิบยืมสักเล็กน้อยไหม พอดีว่า...ฉันหมุนเงินไม่ทัน สิ้นเดือนเงินออกจะเอามาคืน"
เต่าเปลี่ยนอิริยาบถการตกปลาเบนความสนใจไปทางเจ้าของเสียง "อ้าว กระต่าย! วันนี้สายไปหรือเปล่า เดี๋ยวก็เข้าทำงานไม่ทันหรอก ต้องการเท่าไรล่ะ เดี๋ยวฉันไปหยิบมาให้ ไม่ต้องกังวลเรื่องคืนหรือไม่คืนหรอก มีเมื่อไรก็ค่อยว่ากัน ช่วยเหลือเอื้อเฟื้อกัน ปกติฉันก็ขอความช่วยเหลือจากนายให้ไปส่งญาติป่วยไข้ที่โรงพยาบาลอยู่บ่อย"
นักปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่า "การมีชีวิตร่วมกัน หากได้ช่วยเหลือเอื้อเฟื้อต่อกัน เป็นชีวิตที่ประเสริฐในหมู่ชน ใครก็ตามที่ปลีกตัวออกจากหมู่ชน ไม่เห็นความสำคัญในความเดือดร้อนของหมู่ชน เขาย่อมไม่ได้รับการเหลียวแลเท่าที่ควรจากหมู่ชน เมื่อถึงคราวต้องประสบความทุกข์ยาก"
"ไม่มากมายหรอก พอแค่ไปหมุนเท่านั้นเอง แต่ไม่ต้องกังวลนะ เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ ฉันนำมาคืนพร้อมดอกเบี้ย" "โอ้ยยยย เพื่อน...ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ ดอกเดิกอะไร ไม่ต้องเอามา หากเอามา ความเป็นเพื่อนของเราขาดกัน" เต่ากล่าวพร้อมกับเชิญกระต่ายเข้าไปนั่งในบ้านหลังคาจากที่สร้างขึ้นจากน้ำมือของเต่าเอง เมื่อทราบว่ากระต่ายต้องการเงินเท่าไร จึงรีบไปหยิบมาให้กระต่าย
ผู้รู้ทั้งหลายกล่าวว่า "ความทุกข์ของมิตรผู้ร่วมสุขร่วมทุกข์ เหมือนกับความทุกข์ของตน การดูว่าผู้ใดเป็นมิตร จะต้องดูผ่านกาลเวลา"
ระหว่างที่กระต่ายเอื้อมมือไปรับเงินจากเต่านั้น กระต่ายนึกได้ว่าที่องค์กรของตนกำลังรับคนทำงาน ด้วยความที่เห็นว่าเต่าเป็นเพื่อน และดูมานานถึงความประพฤติ หากได้คนอย่างนี้เข้าไปทำงานในองค์กร คงเป็นประโยชน์ต่อองค์กรอย่างยิ่ง "อืมมม นี่เต่า พอดีว่าที่ทำงานของฉัน รับคนทำงาน ๑ คน สนใจไหม งานที่ฉันทำเป็นงานที่มีเกียรตินะ ไปที่ไหนใครๆก็ยกย่องชื่นชม ออกชุมชนแต่ละครั้งนะเพื่อน โหย.... ยังกะว่าฉันเป็นพระเจ้าแน่ะ ฯลฯ" ระหว่างที่กระต่ายกำลังพร่ำถึงผลตอบรับจากสังคมอยู่นั้น เต่าเกรงว่า กระต่ายจะเพ้อจนไปทำงานสาย จึงเอ่ยขึ้นว่า นี่นี่..นายเคยเห็นพระเจ้าหรือไง ห๋าาาา ..... อืมมม นี่เพื่อน งานที่มีเกียรติควรเป็นงานเช่นใด งานที่มีเงินประจำไหลเข้าบัญชีในแต่ละเดือน โดยแต่ละเดือนต้องหยิบยืมเขาใช้ กู้หนี้ยืมสินเขากินนะหรือ งานนั้นที่ถูกบงการจากเครื่องมือทันสมัยตั้งแต่การต้องเข้างานตามเวลา ออกตามเวลา มีกล้องคอยจับว่าเราทำงานหรือไม่ อย่างนี้ ควรเรียกว่างานที่มีเกียรติได้อย่างไร...เพื่อนรีบไปทำงานเถอะ เดี๋่ยวจะสาย แล้วเย็นนี้ถ้าว่าง มานั่งตกปลากับฉันไหมล่ะ" เต่ามองหน้ากระต่ายและยิ้มให้ด้วยไมตรี "บ้าสิ ฉันไม่เอากับนายด้วยหรอก ตกปลาอะไรของนาย มีแต่คันเบ็ดและสาย แต่ไม่มีเบ็ด" ....
