G2K in KKU Show&Share 2011 : มากกว่าเรื่องเล่า...
เมื่องานที่เป็นเหตุให้ผู้ปฏิบัติงานได้หาโอกาสมาพบปะกัน
ผู้เขียนก็ได้เห็นปรากฏการณ์แบบนี้ทุกๆครั้ง เช่นงาน KKU Show & Share ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น, งาน HAของคุณภาพโรงพยาบาล หรือ R2R ของวิจัยแห่งชาติ
มากกว่าเรื่องที่ผู้เขียนเล่า...มันจึงเป็นคำถามค้างคาในใจ ที่ยากและอยากจะหาคำตอบ
ตัวอย่างเห็นๆก็งานวันนี้ 12 กันยายน 2554 ในงาน KKU Show & Share 2011 นี่แหละ
- ทำไมบางคนต้องยอมลงทุนด้วยพลังในตนเอง ทั้งพลังกายและพลังใจเพื่อการเดินทางมาเพียงพบปะ พูดคุยกับเพื่อนที่รู้จักกันเพียงผ่าน blog
- หากเป็นเมื่อ 2 ปีก่อนผู้เขียนไม่ค่อยแปลกใจเพราะงานนั้นโหมประชาสัมพันธ์หนัก แถมมีเจ้าบ้าน คือ อ.ธวัชชัยพร้อมกับน้องๆทีม GotoKnow จาก มอ.มาเต็มพิกัด...รอบนั้นจึงมีบรรยากาศและสีสันมากมายให้ได้เล่าขาน
- ปีที่ผ่านมาแม้ผู้เขียนติดงานอื่นไม่เห็นบรรยากาศสดๆ แต่ก็ได้บรรยากาศผ่านบันทึกต่างๆใน blog
- มาปีนี้ต้องบอกว่า “นับถือน้ำใจจริงๆ” สำหรับท่านที่มาด้วยเสน่ห์ของ GotoKnow ที่แท้จริง ทั้งๆที่งานนี้...ไม่มีเจ้าภาพตัวจริงอยู่เลย มีเพียงกระดาษประชาสัมพันธ์ที่เป็นสัญลักษณ์คำว่า GotoKnow
ภาพที่ปรากฏแสดงถึง G2K ในหัวใจของทุกท่านแท้ๆ
ผู้เขียนขอคารวะท่านผู้มาไกลเพื่องานนี้โปรดรับน้ำชา...
ข้าน้อยขอคารวะ 10 จอก
1) ท่านอ.จิตเจริญ ไชยาคำ... ผู้ไม่เคยทอดทิ้ง KKU และ GotoKnow มาไกลจาก ม.บูรพา บางแสน ชลบุรี
2) ท่านผู้เฒ่า วอญ่า จากปากพะยูน พัทลุง
3) คุณอุ้มบุญ จากป่าติ้ว ยโสธร
4) คุณทิมดาบ : คุณดิเรก เร่งมานะวงษ์ จาก อ.ภูเขียว
อีกกลุ่มหนึ่งคือ bloggers G2K ใน KKU ... ที่ยังมีความผูกพัน แวะเวียนมาระลึกถึงอดีตหรือ bloggers เก่าแก่อย่างพี่ใบบุญ
โดยส่วนตัวผู้เขียนชื่นชม ดร.ภิญโญ รัตนาพันธุ์ เป็นพิเศษ เพราะมากกว่าการพูดคุยกันไปเรื่อยๆ ธรรมดาๆ อาจารย์สามารถดึงเข้าประเด็นแนวคิดทฤษฎีโดยเฉพาะเรื่อง AI ที่อาจารย์ถนัดให้ด้วย พลอยได้ความรู้กันไปหลายกระทง...
ขอขอบคุณ GotoKnow ที่ทำให้พวกเราทุกคนมีวันนี้...จริงๆ
และหากคุณเป็นนักฝัน...นักค้นฟ้าคว้าดาว...
ในงาน KKU Show & Share มีคำตอบ
และเรามีที่ว่างเสมอสำหรับพวกเราชาว GotoKnow ค่ะ
เก้าอี้ตัวนี้เป็นที่ว่างสำหรับท่านในปีหน้า
...แล้วมาพบกันนะคะ
ความเห็น (32)
ขอบคุณมากคะ น่าดูและน่าอ่านมาก
ชื่นชมความสร้างสรรค์ของชาว KKU ผสานกับงาน HA ทำให้งานมีสาระและสนุกไปพร้อมกัน
ทาง ม.ช. ขอนำไปเป็นแบบอย่างนะคะ :-)
สวัสดีค่ะ
กำลังดูอยู่เชียวว่าใครหนอไม่ยอมนอน...
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะและยินดีในทุกๆเรื่อง
ขอบคุณค่ะ
มาแอบดูรูปด้วยคนครับ พี่ติ๋ว กฤษณา สำเร็จ ;)...
สบายดีนะครับพี่ ;)...
แอบ AAR ปีนี้ เรื่องราวนำเสนอมากมาย แต่ผู้คนมาเรียนรู้ น้อย กว่าที่ควรจะเป็น
ไปแอบเมียงมองตอนบ่ายสองกว่าๆ จะเข้าไปร่วมสนทนาด้วยก็เกรงจะขัดจังหวะกลุ่ม พอดีมีแขกมาเยี่ยมจากกรุงเทพแบบไม่รู้ตัว เลยไม่สามารถมาเข้าร่วมงานเต็มที่ แต่ได้มาเดินชมรอบๆงาน และได้หนังสือดีมาสองเล่ม ไม่ได้เจอใครค่ะ เสียดาย
ขอบคุณค่ะพี่ติ๋วที่รวบรวมบรรยากาศดีๆมาฝากชาว G2K
ถ่ายภาพได้ดีมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะพี่กฤษณา
อบอุ่นและประทับใจค่ะ
น่าประทับใจ สร้างความผูกใจ พลังสร้างสรรค์ และรักษาวัฒนธรรม ภาพกอด
พี่ติ๋วคนงามของน้อง
ขอบคุณมากๆ นะค่ะ ^___^
อาจารย์มีความเห็นอย่างไร
ถ้า ทำ Show แล้วเอามา Share
สวัสดีค่ะ อาจารย์
สุขสบายดีค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ตอนนี้มีอาการลงพุงนิดๆกะเค้าบ้างแล้วค่ะ
อาจารย์สบายดีเช่นกันนะคะ
เรียน ท่านอ.JJ ค่ะ
เข้าใจว่าเพื่อนๆอาจไม่ได้ทำตามที่ตั้งใจแต่แรกเพราะฝนตกหนักน่ะค่ะ
...แต่การเรียนรู้ก็สามารถแลกเปลี่ยนกันผ่าน blog นี้ของเราได้ค่ะ หากอาจารย์ต้องการ
เอาไว้คราวหน้าไม่เจอฝน เจอน้ำ เราค่อยพบกับเพื่อนกันใหม่ได้ค่ะ
...เพื่อนๆคงยินดีน่ะค่ะ
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะ 
แม่ใหญ่
... ต้องร้องตะโกนดังๆว่า..."ทำไมไม่เข้ามาคะ"
น่าเสียดายที่พวกเราไม่ได้พบกับแม่ใหญ่ค่ะ วันหลังแม่ใหญ่ลุยเข้าไปได้เลยนะคะ ในห้องนั้นมีแต่ "คนในครอบครัวค่ะ"...
...มาเมื่อไหร่ ไปเมื่อไหร่...ได้ทั้งนั้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณน้องเกสร 
นิ้วหายเจ็บและพิมพ์...จิ้มคีย์บอร์ดได้แล้วเหรอคะ ...หรือให้เลขาส่วนตัวพิมพ์ให้คะ...อิอิ
ขอบคุณนะคะ
คุณน้องถาวร
เห็นภาพของน้องถาวรแล้วรู้สึก "จุใจ" ดีจังค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับภาพที่นำมาแชร์ค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ใบบุญ 
าตรภาพและความผูกพันระหว่างสมาชิก G2K หยั่งรากมาหลายปีแล้วค่ะ...
เนื่องจากเรามีรากแก้ว (ไม่ใช่มีเพียงรากฝอย) จึงทำให้มิตรภาพเริ่มฝังลึก "อยู่ยั้งยืนยง"ค่ะ
ขอบคุณนะคะพี่ ที่ไม่ทอดทิ้งพวกเรา...ชาว G2K
น้องมะปรางค์
ผู้น่ารัก
ยินดีมากๆเลยค่ะที่พวกเราชาว KKU ได้มีส่วนช่วยน้อง แม้เพียงน้อยนิด
ขอบคุณนะคะที่ทำให้พวกพี่ๆรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่าต่อ G2K
สวัสดีค่ะ คุณวิชัย [IP: 110.164.102.221]
...
เมื่อคิดว่า ทำ Show ได้ ก็น่าจะต้องมีผลลัพธ์ที่เป็นความสำเร็จของงานนั้นปรากฎ จึงกล้า Show... ดังนั้น วิธีการทำจนประสบผลสำเร็จ หรือที่เรียกเล่นๆว่า ทริ๊กในเรื่องนั้นๆ ก็น่าจะนำเอาออกมาเล่าแบ่งปันและต่อยอดกัน จะดีมากๆค่ะ
...เรื่องดีๆ มีให้เล่ามากมายค่ะ ถือเป็นวิทยาทาน "ยิ่งให้...ยิ่งได้" ค่ะ
ขอบคุณนะคะ
จากภาพวงไม่ใหญ่แต่ดูอบอุ่นเหมือนเดิมนะคะ
^___^
อยู่ใกล้ และได้คุยกับพี่ติ๋วแล้ว
รู้สึกว่า เป็นคนใจดีมากครับ
คงได้เจอกันอีกนะครับ
สวัสดีครับพี่กฤษณา ดีใจมากๆได้เจอพี่กฤษณา พี่อุบล ครับ นอกจากนี้ยังได้เจอคนดีๆ ที่น่าทึ่งหลายท่าน อาจารย์ JJ พี่วอญ่า คุณอุ้มบุญ คุณทิมดาบ และชาวศรีนครินทร์ที่คุ้นตา (ตัวจริงสวยกว่าในรูปมาก) รู้สึกตัวเล็กนิดเดียว ตอนกลับไปด้แรงบันดาลใจ อยากกลับไปทำอะไรดีๆ มากขึ้นไปอีกครับ ขอบคุณสำหรับตัวอย่างดีๆ การทำดี แรงบันดาลใจครับ ขอบคุณและดีใจแทนประเทศชาติของเรามากครับ
"รู้สึกตัวเล็กนิดเดียว ตรงเจอท่านวอญ่า"
รู้สึกทึ่งในความพยายาม
ความคิด ความดี
ทั้งที่โอกาสก็จำกัด
แต่กลับทำอะไรดีๆได้เยอะมาก
เลยขอขอบคุณชาว Gotoknow ทุกคนที่สร้างศูนย์กลางแห่งคนดี ให้ได้ผมได้มีโอกาสเจอคนดีๆ
ได้บทเรียนดีๆครัับ
สวัสดีค่ะ คุณน้อง
มิตรภาพที่ได้รับจากพี่ๆน้องๆใน G2K ทำให้เกิดความอบอุ่นดังคนในครอบครัวเดียวกันค่ีะ
สบายดีนะคะ
ดีใจที่ได้เจอพี่ๆ ตัวจริง เสียงจริงครับ สบายดีครับพี่กฤษณา
สวัสดีค่ะ คุณทิมดาบ
พี่ฟังเรื่องเล่าของคุณแล้วทึ่งในความสามารถ ความทุ่มเท เสียสละค่ะ โดยเฉพาะความพยายามที่ผลักดันให้ได้ผลงานที่น่าภาคภูมิใจหลายงานทีเดียว
ดีใจที่ได้รู้จักตัวจริง และหวังว่าคงได้พบกันอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ อ.ภิญโญ
...ตัวจริงของอาจารย์ดูหนุ่มและหล่อกว่าในรูปแยะเชียวแหละ...อิอิ
อ.ภิญโญ
โดยส่วนตัวพี่ชอบ AI ของอาจารย์มากค่ะ
โดยหลักการแล้วรู้สึกว่าทำให้เราอยู่ในสังคมคนทำงานได้มีความสุขขึ้น
...พี่เริ่มนำหลักคิดของอาจารย์ออกขายในที่ทำงานโดยพยายามบอกเล่าให้น้องๆได้รับทราบ เนื่องจากจะมีการแบ่งกลุ่มงานพอดี เลยพยายามให้น้องๆเชียร์กันเอง ...เพื่อให้เกิดพลังบวก คาดว่าไม่นานผลลัพธ์จากข้อแนะนำของอาจารย์คงเห็นผลค่ะ
พี่ดีใจมากๆที่ได้รู้จักอาจารย์และขอขอบคุณข้อแนะนำดีๆนะคะ
หวังว่าได้พึ่งพาอาจารย์อีกค่ะ
ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ กฤษณา
เสร็จจากงาน มข. ติดภาระกิจต่องานของเยาวชนต้นกล้า ที่กทม.
เดินทางถึงบ้านเมื่อวานด้วยความปลอดภัย
ขอบคุณชาว มข.และชาว GotoKnow ทุกท่านครับ
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า
ดีใจค่ะที่ท่านเดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
ท่านผู้เฒ่ามีผลงานมากมาย ไม่เหน็ดเหนื่อยแม้มีข้อจำกัด(ท่านอ.ภิญโญกล่าวชมไว้มากมายค่ะ) พวกเรามีความภา่คภูมิใจในผลงานของท่านมากค่ะ และขอขอบคุณที่ให้ความสำคัญกับชาว มข. เข้าร่วมกิจกรรมด้วยกัน
หวังว่าคงได้พบกันอีกนะคะ
ขอบคุณ G2K ที่ทำให้ได้รู้จัก ร่วมแบ่งปัน ร่วมเรียนรู้กับปรมาจารย์ทั้งหลาย
ถ้าไม่เปิดตัวเองสู่โลกแห่งนี้ คงไม่มีโอกาสรู้จักกับพี่ติ๋ว และสมาชิก
เมื่อก่อนเหมือนตัวเองกำลังปีนบันไดแหงนคอตั้งบ่า เงยหน้าชะเง้อมองดูพี่ๆ
เดี๋ยวนี้ ขั้นบันไดลดลงแล้วคะ
ปล. พี่ติ๋วถ่ายภาพได้ เร้าอารมณ์ มาก (ภาพเล่า ....เร้าพลัง) ^__^
ถึงน้องกระติก น้องรัก
- ทุกคนมีศักยภาพและความสามารถในตนเองทั้งสิ้นค่ะ ขุมทรัพย์ทางปัญญามีมากมายในผู้คนโดยเฉพาะพวกเราผู้ปฏิบัติงานด้วยการใช้ทั้งความรู้ ทักษะและการปฏิบัติจะมีสั่งสมกันมานาน แถมต้องใช้ "กำลังภายใน" ปรับให้เหมาะกับการทำงานในแต่ละวัน ปรับให้เหมาะผู้ป่วยแต่ละคน และปรับให้เหมาะในแต่ละสถานการณ์ที่ไม่เหมือนกันอีกด้วย... หากเห็นคุณค่าในตัวคนทุกคน โลกนี้ก็น่าอยู่ค่ะ
- เราไม่ได้มีความต่างกันเป็นขั้นบันไดจนต้องแหงนคอหรอกค่ะ เราทุกคนเท่ากันเพียงเรามีเยื่อบางๆขวางอยู่ระหว่างกัน ... เพียงเดินผ่านเยื่อบางๆนั้นออกมาก็พบกันได้แล้วค่ะ
- น้องกระติกเก่ง เปิดโลกของตนเองออกได้มากและไว จึงไม่ยากที่จะเติบโตในโลก G2K...
- พี่ซะอีกยังมีเยื่อบางๆปิดอยู่บ้างเพราะยังติดอยู่หลายอย่างค่ะ
- ขอให้กำลังใจให้น้องกระติกโชคดีและประสบความสำเร็จในทุกเรื่องที่อยากทำนะคะ
ปล.
- ขอบคุณมากๆนะคะที่วันนั้นช่วยเฝ้าบอร์ด G2K ทำให้พี่มีเวลาขึ้นไปช่วย ท่านอ.JJ จัดห้องประชุมได้ และ
- ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องภาพถ่ายค่ะ (อ้อ...คุณผู้หญิงที่บังเอิญนั่งเก้าอี้ตัวนั้นพอดีคงต้องมารับรางวัลกับพี่ซะแล้วแหละ ไม่ทราบว่าชื่ออะไร เพราะพี่ผ่านไปพบพอดีค่ะเลยขออนุญาตถ่ายภาพ ภาพเรื่องเล่าเลยสมบูรณ์ขึ้น)
ขอบคุณนะคะ