ราตรีสวัสดิ์.....
คืนวันเสาร์ที่ 10 กันยายน 2554 ; ประมาณสองทุ่มกว่า ๆ
เจ้าหมาน้อยของพ่อ...
ทิมดาบหอบสมุด...ดินสอ...การบ้าน มาที่เตียงนอน
บอกว่า...เป็นวิชาคณิตศาสตร์...ไม่ยากเท่าไหร่...3 ข้อเอง
ใช้สมาธิไม่มาก...ให้พ่อ...อ่านหนังสืออะไรก็ได้...ให้ฟังด้วยนะครับ
จะได้ไม่เหงา....
ผมเลยหยิบหนังสือของท่านกิตติเมธี (2550) เรื่อง ...เมื่อจิตร่ม...ชีวิตก็รื่น
ทิมดาบ...ฟังนะ...พ่อชอบจังเลย
ทิมดาบน่าจะชอบด้วยนะครับ
"...มนุษย์ต่างกันที่จุดเริ่ม
ต่างกันที่วิถีชีวิต
จุดจบจึงต่างกัน
...แต่ทุกครั้ง
จะมีการเรียนรู้ติดตัวไปเสมอ
เพียงแต่จะจำหรือเข้าใจความจริง
...ได้มากน้อยแค่ไหน ?..."
เมื่อผมอ่านประโยคสุดท้ายเสร็จ
หันหน้าไปมองทิมดาบ...
อ้าว...ทิมดาบ...นอนซะแล้ว
จุดจบจึงต่างกันใช่ไหมครับ ?
...แต่ทุกครั้ง
จะมีการเรียนรู้ติดตัวไปเสมอนะครับ
ราตรีสวัสดิ์นะครับ...ทิมดาบ
หมายเลขบันทึก: 460045เขียนเมื่อ 12 กันยายน 2011 15:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 15:33 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
โอ้....เด็กหนอเด็กช่างหลับง่ายดายเสียจริง เพราะจิตที่บริสุทธิ์ยิ่งกว่าผู้ใหญ่
นั่นเอง แต่เมื่อหลับไปแล้วคิดว่าคงได้อะไรจากการอ่านของพ่อไปบ้าง....
น่ารักจังทิมดาบ....
น่ารักมากครับ.. มาราตรีสวัสดิ์ด้วยคนครับ...
ยามเด็กๆ นอนหลับจะน่ารักทุกคน ทั้งหญิงและชาย
แตกต่างจากผู้ใหญ่ลิบลับเลยทีเดียว คิคิคิ