รักษาไข้ด้วยตนเอง (สมาธิ/กำลังใจ บำบัด ๒)
รักษาไข้ด้วยตนเอง
น่าสังเกตว่าหมาแมวนั้นเมื่อมันป่วยไข้มันไม่ไปหาหมอหรอก (ยกเว้นหมาแมวที่ถูกคนพาไป) แต่มันรักษาตนเอง ด้วยสัญชาติญาณ คือ หนึ่ง มันจะอดข้าวจนตัวผอม แล้วไปหาหญ้าสมุนไพรกิน หายหน้าไปเป็นนาน แล้ววันหนึ่งมันก็วิ่งกลับมาหาเราด้วยร่างกายผอมโซ แต่อาการไข้หายดีแล้ว
ผมมาสะท้อนคิดว่า สัตว์เดรัจฉานพวกนี้มันฉลาดมาก ที่อดอาหารยามป่วยไข้ เพราะการกินอาหารนั้นย่อมมีเชื้อโรคต่างๆปนเปื้อนเข้าไปพร้อมอาหารด้วยไม่มากก็น้อย เมื่อเซลภูมิคุ้มกันเห็นเชื้อโรคเข้ามาก็ต้องแบ่งทหารที่กำลังต่อสู้ อยู่กับเชื้อไข้เพื่อเอาไปสู้กับเชื้อโรคที่เข้ามาใหม่
แหมที่แรกสู้กันมาครึ่งค่อนวันภูมิคุ้มกันจะชนะอยู่แล้ว เชื้อไข้กำลังจะยกธงขาว แต่เมื่อต้องแบ่งทหารออกไปแบบนี้ เชื้อไข้ก็มีเวลาแบ่งตัวเพิ่มกำลังของตัวเอง เผลอๆอาหารที่ส่งเข้าไปในร่างกายนั้นจะยิ่งไปช่วยเป็นอาหารให้พวกเชื้อโรคด้วยซ้ำ ก็ยิ่งไปกันใหญ่
สำหรับการดื่มน้ำนั้น ก็มักสอนกันว่าเวลาเป็นไข้ให้ดื่มน้ำสะอาดมากๆ แต่ผมขอแย้งว่าน่าจะดื่มน้ำสะอาดให้น้อยที่สุด เท่าที่พอประทังชีวิตเท่านั้น เพราะถ้าดื่มน้ำมากเลือดจะใส พอเลือดใสความเป็นสองขั้ว (dipole) ก็จะจางลงเพราะฉะนั้นเลือดจะไปจับเชื้อโรคในเซลร่างกายมาให้เซ็ลภูมิคุ้มกันสังหารก็ทำได้ยากขึ้น แต่ถ้าดื่มน้ำน้อย เลือดข้น ก็ตรงกันข้าม (ความเข้มของdipoleนี้สำคัญมากต่อการช่วยเร่งการจับสารพิษ สารตกค้าง และเชื้อโรคจากเซ็ล ดังที่ผมได้โพสต์ไว้ก่อนแล้วว่า แม้โรคเบาหวานก็อาจมีสาเหตุมาจากการดื่มน้ำมากเกินไป เช่น วันละแปดแก้ว)
มนุษย์เราเก่งกว่าแมวหมาตรงที่เรารู้จักทำสมาธิ ซึ่งผมได้โพสต์ไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่า ได้มีการพิสูจน์ทางการแพทย์แล้วว่าเมื่อเข้าสมาธิจนคลื่นสมองนิ่งระดับภูมิคุ้มกันในกระแสเลือดพุ่งกระฉุด ภูมิคุ้มกันที่เพิ่มนี้ก็ช่วยรักษาอาการป่วยไข้ได้ แม้กระทั่งเอดส์ มะเร็ง นี่แหละที่ชาวพุทธเราเรียกกันว่า “ธรรมโอสถ”
ดังนั้นเราชาวพุทธจึงควรฝึกสมาธิเอาไว้ให้ดี เพราะนอกจากจะทำให้ชีวิตมีความสุขเบาสบายในปัจจุบันแล้ว ยังเป็นธรรมโอสถที่จะช่วยรักษาตัวเรายามป่วยไข้หนักอีกด้วย แต่หากไม่ฝึกสมาธิพอป่วยหนักจะให้เข้าสมาธิก็เข้าไม่เป็น ก็อาจตายเสียก่อน ..อนึ่งถ้าจำเป็นต้องตายจริง การตายในอารมณ์สมาธิก็จะเป็นการที่เราเรียกว่า “ไปดี” ดวงวิญญาณย่อมไปสู่สุคติเป็นแน่
การ “ออกกำลังใจ” ด้วยการนั่งสมาธิทุกวันวันละ 30 นาที เป็นการช่วยเพิ่มเซ็ลภูมิคุ้มกัน ดังนั้นเมื่อโรคร้ายก่ออาการในระยะแรกๆ เช่น มะเร็ง ก็อาจถูกเซ็ลภูมิคุ้มกันที่มีกำลังแรงจัดการเสียก่อนจนเมล็ดเชื้อโรคฝ่อจนไม่สามารถก่อตัวไปสู่ระยะที่พัฒนาได้มากขึ้น
การอดอาหารนั้นในที่สุดร่างกายจะไปดึงเอาอาหารเสริมมาชดเชย คืออาหารจากเยื่อในกระดูก (bone marrow) ซึ่งน่าคิดว่าอาหารลึกในกระดูกนี้น่ามีอะไรดีๆ มาช่วยฆ่าเชื้อโรคแน่ๆ แต่ถ้าไม่อดอาหารร่างกายก็ไม่ถูกกระตุ้นให้ไปเอา "ยาวิเศษ" จากเยื่อในกระดูกมากินมาใช้
ผมเชื่อว่าในร่างกายเรามี "ยาวิเศษ" ต่อสู้เชื้อโรคร้ายพร้อมมูลหมด เพียงแต่เราไม่รู้จักเชื่อมโยง เอาจิตไปกระตุ้นกายให้หลั่งสารออกมาต่อสู้เชื้อโรคแบบรวมพลัง ที่มีโฟกัสเข้ม ..ผมเคยคิดถึงขนาดว่า เราเข้าสมาธิลึกๆ แล้วกำหนด จิตเพ่งไปที่เชื้อโรคเพื่อฆ่า แต่ในขณะเดียวกันก็ขออโหสิที่ฆ่าท่านเชื้อโรคเพื่อรักษาตัวเอง
แต่ทุกวันนี้คนเราป่วยไข้ไปนอนโรงพยาบาล ญาติมิตรไปเยี่ยมก็เอาแต่ “อาหารดีๆ” ไปฝาก ก็กินกันพุงกาง เชื้อโรคยิ้มร่า
ลองสังเกตสิครับเวลาเราป่วยไข้มันจะรู้สึก “เบื่ออาหาร” ซึ่งผมว่าเป็นกลไกธรรมชาติของร่างกายที่มาบอกเราว่าอย่ากินอาหารนะ แต่เราดันโง่ไปฝืนคำเตือนของร่างกายด้วยการพยายามยัด “อาหารดีๆ” เข้าไปให้มากที่สุด ...อย่างนี้แสดงว่าโง่กว่าหมาแมวหรือไม่? ขอเชิญช่วยกันวิสัชนา
สรุปว่า เวลาเราป่วยไข้ ควรทำดังนี้
1) อดอาหาร
2) ดื่มน้ำสะอาด (ต้ม) ให้น้อยที่สุด เพียงพอประทังชีวิต
3) ทำสมาธิทั้งวันทั้งคืนเพื่อเพิ่มระดับภูมิคุ้มกัน
อย่างนี้ถ้าต้องตายก็ตายในสมาธิ ..สู่สุคติอีกต่างหาก
...ทวิช จิตรสมบูรณ์ (๗ กย. ๒๕๕๔)
ความเห็น (3)
I wonder if we can apply this "natural self healing' approach to a nation -- Thailand.
Thailand is "by many Thailand experts" diagnosed as being very "sick"
-- ridden by parasites,
-- weakened by poisons in environment (land, water, air and heat)
-- deformed by cancers
-- ...
Can we starve off our sickness? Doing just what we 'need' to 'survive' long enough for 'one' next generation.
Shall we spend and stimulate our nation's "well-being"?
We have a new fashioned "minder" who recently announced over-spending in the next 4 years. This generation will be fattened up like cattle in feed-lots. But there is no thought about next generations.
Would we wonder what our "healing grass" looks like and where to look for some?
;-)
เห็นด้วยกับท่าน sr อย่างแรงครับ เราต้องรักษาการป่วยไข้ของประเทศนี้ ด้วย "ธรรมโอสถ" หลักเศรษฐกิจใช้ "บุญนิยม" หรือ "กรรมนิยม" ก็ได้ (ทำแต่กรรมดี) ๔ ปีจากนี้ไปคุณหมอใหญ่ท่าน perscribe วิตามิน M ให้ประเทศของเราแบบ overdose แต่ร่างกายจะยิ่งอ่อนแอ เพราะมันเป็น M แบบ Lowgrade น่ะครับ อิอิ
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา สังเกตหมาที่พระในวัดเลี้ยงไว้ เดินตามเจ้าของไปที่สระน้ำของโรงเรียน อยู่ๆก็ดมๆขี้หญ้าแล้วเลือกกินยอดหญ้าอ่อนๆไปหลายคำ
อีกวันแมวเพศเมียที่กุฏิอาตมา เดินตามอาตมาไปที่เราทำความสะอาดข้างน้ำวัด เห็นเขากินหญ้า เลยไปนำกล้องมาถ่ายไว้ดูหลายภาพ
ทั้งแมวและหมาจะเลือกกินยอดหญ้าที่อ่อนๆ ก่อนกินก็จะดมและเลือกกินด้วย เป็นการดูแลตนเอง พึ่งตนเองได้อย่างน่าทึ่งดี
เลยขออนุญาตนำภาพมาประกอบบทความคุณโยม ดูเล่นเพลินๆ
เจริญพร
