แม่...คือหัตถาครองภิภพ...
สองมือที่ดูนิ่มนวลอ่อนโยน สองมือที่ดูช่างบอบบางอย่างนั้น
สองมือที่ดูไม่มีความสำคัญ คือสองมือที่ทำให้โลกหมุนไป
แม้เพียงร่างกายนั้นเกิดเป็นหญิง แท้จริงหัวใจนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย
ขอเพียงให้เป็นได้ดังที่ตั้งใจ จะทุกข์ทนเดียวดายไม่มีความสำคัญ
บันดาลโลกหมุนเวียนวนไปตามจิตใจ นำพาให้เป็นไปตามต้องการ
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปรไปด้วยมือเธอเสกสรร ดังถ้อยคำประพันธ์เปรียบเปรยพรรณนา
ถึงชายได้กวัดแกว่งแผลงจากอาสน์ ซึ่งอำนาจกำแหงแรงยิ่งกว่า
อันมือไกวเปลไซร้แต่ไรมา คือหัตถาครองพิภพจบสากล
ลูก ...เบื่อจัง...ที่ต้องพูดซ้ำๆ ไม่รู้ว่าแม่จะถามทำไม?บ่อยๆ ...ถามแล้วถามอีก...(เริ่มมีอารมณ์)
แม่... จำได้ไหม?...ตอนลูกเด็กๆ ลูกก็เคยถามแม่บ่อยๆ...ไม่ใช่เหรอ?...ทำไม?แม่ขยันตอบทุกครั้งไม่เคยเบื่อเลย
ลูก ทำไมแม่ต้องบ่นๆ...ๆ...ทำไม?นักหนา...น่าเบื่อ..จัง...
แม่ ก็แม่...ไม่เคยเบื่อที่จะสอนลูกให้เป็นคนดี...เลยนี่นา อยากให้ลูกเป็นเด็กดี
ลูก แม่...อยากเอานั่น อยากได้นี่ตลอดเวลา ...ฉันก็มีงานอย่างอื่นที่ต้องทำมากมาย ไม่มีเวลามาเอาใจแม่ตลอดเวลานะ...ฉันก็เหนื่อยนะ
แม่ ลูกจำได้ไหม?...เมื่อตอนเด็กๆ แม่ก็มีงานมากมาย...แต่แม่ก็ยังมีเวลา มีมือมากพอมาเอาใจลูกทำสิ่งที่ลูกชอบได้ตลอดเวลา ทั้งๆที่งานก็ล้นมือแต่แม่ก็เต็มใจแบ่งเวลามาทำให้ได้นี่นา...ทั้งๆที่แม่ก็เหนื่อยแทบขาดใจ ...ตอนนั้นลูกก็ไม่เข้าใจแม่หรอก
แม่ ช่วยอุ้มหน่อยเถอะ...บางครั้งแรงมันก็หายไป
ลูก ทำไมไม่อยู่นิ่งๆบ้างนะ ไปโน่นไปนี่...เป็นห่วงนะ เกิดหกล้มก็ลำบากคนดูแลอีก...
แม่ ตอนลูกยังเล็กเดินไม่ได้...แม่ก็อุ้มเจ้าไม่เคยบ่นสักคำ....จะไปนั่นไปนี่ตลอดเวลาเหมือนกัน
แม่นั้น... หวังตามช่วยอวยชัย แสนห่วงใยเจ้าเหลือทน ยอมอดเพื่อเจ้าอิ่ม...แม่ก็ยิ้มทนหิวได้ ตอนนี้แม่อ่อนกาย หวังมีเจ้าคอยเอาใจ แม่แค่คิดไม่เรียกร้อง ...แค่อยากให้เห็นใจ... ขอเถิดถ้าสงสารอย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ คนแก่ชะแลวัยย่อมพลั้งไปธรรมดา ไม้ใกล้ฝั่งมีหรืออยู่นานได้ อีกไม่นานคงทิ้งฝั่งให้วังเวง
หน้าที่ลูก ความกตัญญูต่อบุพการี ถือว่าเป็นมงคลสูงสุด
ยังมีใครบ้างเอ่ย?....ที่ยังมีความคิดที่คล้ายกับเหตุการณ์ข้างบนบ้าง? ให้ถือโอกาสนี้นำพวงมาลัยไปกราบแม่...เมื่อท่านนำพวงมาลัยไปกราบแม่...แล้วท่านก็จะรู้ว่า แม่...นั้นมีความรักและความอดทนต่อลูกๆอย่างเหลือเฝื่อ แม่...มีเมตตาอย่างเหลือล้น...จงกล่าวคำ...รักแม่...กันเถอะ.
ความเห็น (5)
คิดถึงแม่ครับ
บันทึกของแม่
- ถ้อยบันทึกทุกทีมีความรัก
- เหมือนเสาหลักปักแน่นบนแผ่นหิน
- เหมือนสายน้ำเย็นใจที่ไหลริน
- หวังถวิลในห้วงความห่วงใย เอย
สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท
- ขอบคุณสำหรับกลอนวันแม่ที่ไพเราะและมีความหมายดีมากค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะ
- เนื่องในวันแม่ปี2554นี้ ผึ้งงานได้แกะแตงโมให้แม่วันแม่....เป็นความแสดงความรักแบบที่เป็นงานปราณีตศิลป์ค่ะ
- สุขสันต์วันแม่...ขอให้แม่มีความสุขมากๆค่ะ