จิตใฝ่ดี
จิตใฝ่ดี (28 กรกฎาคม 54 )
12.45 ของทุกวัน นักเรียนทุกระดับชั้นต้องเข้าแถวบ่าย เพื่อเตรียมความพร้อมในการเรียนภาคบ่าย เป็นช่วงที่ครูในระดับมีเรื่องนานาสาระที่พูดคุยกับเด็ก บางครั้งพวกเราก็ให้นั่งสมาธิ เป็นการผ่อนคลายเรียกความสดชื่น
บ่ายวันที่ 26 กรกฎาคมครูกระตุ้นนักเรียนในการทำโครงงาน หลังจากเลิกแถวยังมีการจับกลุ่มสนทนาเรื่องโครงงาน มีนักเรียน 3/2 ยืนรอ
“คุณครูขา เงินหนูหายคะ” “คาบที่3 คะ” “1,800 บาทคะ”
“เอ้า ทำไมพึ่งบอกครู ก็บ่ายโมงแล้วนี้ จะเหลืออะไร ละ”
“ครูขา หนูพอจะรู้ว่าใครเอาคะ หนูไม่เอาเรื่องคะ แต่หนูอยากให้เขามีจิตสำนึกคะ คุณครูบอกให้หนูหน่อยนะคะ”
“ชั่วโมงต่อไปของครูไม่ใช่หรือ อย่างนั้นเข้าห้องเลย”
คิดในใจ ทำได้ไหมหนอ ลองดูก็แล้วกัน
เป็นช่วงที่เด็กแต่ละกลุ่มนำเสนอหลักธรรมที่ได้จากพระพุทธรูปประจำปางวันเกิด พอดีเลยได้โอกาส ครูเลยได้พูดเรื่อง จิต ไม่มีวันดับ ยกตัวอย่างร่างอาจารย์ใหญ่ให้ดู(วันนั้นห้องนี้เรียนคอมพิวเตอร์พอดี ได้โอกาสดู FR ของเอ็ม กรีด ร่างอาจารย์ใหญ่ทั้งห้อง) จากนั้นพูดเรื่องการส่งกระแสจิต และยกตัวอย่างการรวมส่งกระแสจิต เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีที่แล้ว ในช่วงMP3กำลังฮิตใหม่ๆๆ นักเรียนก็เอามาเล่นที่โรงเรียน แล้วหาย ระดับ ม. 3 เรียกรวมทันที แล้วค้นหา ไม่เจอ ในที่สุดก็ใช้วิธี ทุกคนสวดมนต์ แล้วนั่งสมาธิ ส่งกระแสจิตถึงคนที่เอาไปให้เอามาคืน เชื่อไม่เชื่อก็ต้องเชื่อละ ขณะนั้น ฟ้ามืดครึม เมฆหนาผ่าน มีลมพัด นักเรียนแต่ละคนไม่กล้าลุกครูแนะให้ทุกคนส่งกระแสจิตพร้อมกัน เชื่อไหมว่า วันรุ่งขึ้น ได้MP3 คืน
ทันใดนั้น มีนักเรียนคนหนึ่งพูดว่า “คุณครูขา พาพวกหนูนั่งหน่อยคะ” ครูก็เลยแกล้งถามว่านั่งทำไมมันไม่ดี กระแสจิตมีจริงและที่นี้แรงด้วยนะ “เงินพวกหนูหายคะ” ครูเลยบอกว่าไม่เอาหรอกเราเป็นเพื่อนกันกี่ปีแล้ว จะส่งกระแสจิตทำไม ใครเอาของเพื่อนไปก็ให้เอามาคืน เหลือเท่าไรก็เอาเท่านั้น ทุกคนให้อภัย เห็นไหม องคุลีมาร ฆ่าคนมาเท่าไรแล้ว เมื่อกลับใจใครๆก็ให้อภัย เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะ ครูจะแจกกระดาษให้ แล้วเลิกเรียนทุกคนต้องเอากระดาษนี้ห่ออะไรก็ได้ไปไว้ที่โต๊ะครู ได้แต่หวัง หลังเลิกเรียนทุกคนเอาห่อกระดาษวางไว้ที่ห้องครู ไม่มีอะไร
บ่ายวันที่ 27 กรกฎาคม แทนที่จะนั่งสมาธิวันนี้ครูเล่านิทานให้ฟัง ชื่ออะไรจำไม่ได้แล้ว แต่เป็นเรื่องที่ครอบครัวหนึ่งมีลูกสาวสวยมากๆๆถึงสามคนแต่ละคนมีนิสัยแย่มาก คนหนึ่งพูดไม่ดีพูดส่อเสียด คนหนึ่งลักขโมย คนหนึ่งนิสัยมูมมาม เมื่อพ่อทนนิสัยลูกไม่ได้ก็เอาลูกไปลอยแพ แพก็ลอยไปสู่ทะเล ไปเจอเรือมหาโจร มหาโจรเห็นสาวงามก็รับขึ้นเรือ เรือวุ่นวายมาก มีของหาย มีการทะเลาะวิวาทกัน มีการกินอาหารเรี่ยราด ถ้านักเรียนเป็นมหาโจรนักเรียนจะปล่อยใครลงทะเล
นักเรียนออกความคิดเห็นหลากหลายเลย ครูสรุปว่าถึงแม้ว่ามหาโจรเลือกลอยแพ คนพูดไม่ดีพูดส่อเสียด ซึ่งถือว่ารุนแรงที่สุดแก้ไขไม่ได้แต่ครูก็ไม่อยากเห็นลูกๆๆ ของครู เป็นคนมูมมาม เป็นคนขี้ขโมย เห็นไหมว่ามหาโจรยังให้อภัยเลย ครูก็ให้อภัยลูกๆๆทุกคนเหมือนกัน
เช้าวันที่ 28 กรกฎาคม ขณะกำลังเดินขึ้นไปสอนมีนักเรียนมาช่วยถือกระเป๋า แล้วบอกว่า คุณครูขา หนูได้เงินคืนแล้ว ว่างไว้ที่โต๊ะหนูคะเป็นคำพูดที่ เป็นสิริมงคลมากที่สุด สำหรับวันนี้
แต่ครูขอสดุดี เพื่อนคนนั้นว่าเธอชนะแล้ว ชนะตนเอง ถือว่าสุดยอดของการชนะ ครูดีใจกับเธอด้วยนะ
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะครู'เพ็ญศรี'
แวะมาอ่าน'จิตใฝ่ดี'...เป็นการอบรมสั่งสอนจริยธรรมไปในตัว เป็นการกระตุ้นให้เด็กสามารถแยกแยะรู้จักผิดชอบชั่วดี...'Socialization' ทีละเล็กที่ละน้อย...ขอชื่นชมค่ะ...