วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

หน้าที่ที่รัก


            ทุกวันนี้ผู้คนคิดแต่จะเรียกร้องสิทธิจนลืมหน้าที่อันหมายถึง กิจที่ควรทำของตนเสียสิ้น  หากทุกคนต่างคำนึงถึงบทบาทและหน้าที่ของตนเองเชื่อแน่ว่าสังคมคงสงบสุขและน่าอยู่  ด้ังเรื่องราวที่ฉันพบเห็นและอยากถ่ายทอดให้ฟัง...

            ช่วงพักเที่ยงของวันนี้ฉันเห็นผู้ปกครองนักเรียนคนหนึ่ง   เดินหิ้วกล่องอาหารมาสองกล่องแล้วนั่งรออยู่หน้าห้องลูกชายที่เรียนอยู่ชั้น ม.๒/๔   ซึ่งในเวลานั้นลูกไปเรียนวิชาพลศึกษาที่ข้างล่าง

 

              ฉันเดินไปทักทาย และพูดคุยด้วยเพราะทราบข่าวจากเพื่อนครูว่ามีนักเรียนคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเหตุขี่รถมอเตอร์ไซค์ล้มจนกระดูกข้อเท้าร้าวต้องใช้ไม้ค้ำยัน...คุณพ่อของเด็กจะนำอาหารกลางวันมาส่งลูกทุกวัน

 

                            "อยู่ไกลไหมคะ ?  ได้ข่าวว่านำอาหารมาส่งลูกทุกวัน  วันนี้เพิ่งจะเห็นค่ะ   มาส่งนานเป็นอาทิตย์แล้วกระมังคะ"

                            "ไม่ไกลหรอกครับ  แค่สามกิโลเองครับอาจารย์  เกือบอาทิตย์แล้วครับ"

                             "ทำไมไม่ให้เพื่อนลูกไปซื้อให้ละคะ"

                              "ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของพ่อ    หน้าที่ลูกผมก็ทำเสร็จแล้วดูแลเตี่ยจนเตี่ยเสียชีวิต... ลูกผมกินอะไรไม่ค่อยเหมือนใครด้วยครับ..."


                ฉันอยากจะซักเรื่องการดูแลเตี่ยต่อแต่ก็เกรงใจตัวเองว่ากำลังหิวจึงพักไว้ก่อนไว้ค่อยคุยวันหลัง


                               "แล้วทำไมซื้อมาสองกล่องละคะ  มานั่งรับประทานพร้อมกับลูกด้วยหรือเปล่าคะ"



                               "ไม่หรอกครับ  ผมนำมาเผื่อเพื่อนของลูกที่เขาคอยดูแลให้ลูกผมขี่หลังเวลาลงบันได"


                                "ดีจังเลยค่ะ  มีน้ำใจต่อเพื่อนของลูกด้วย  น่าชื่นชมจริง ๆ ครูขอตัวไปก่อนนะคะ"


                  ฉันเดินลงจากอาคารชั้นสามด้วยรอยยิ้ม  รู้สึกอบอุ่นและเป็นสุขที่เห็นสังคมแห่งการเอื้ออาทรและการให้  "หน้าที่"  คำนี้มันยิ่งใหญ่จริง ๆ แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าหน้าที่ก็คือความรักเพราะความรักจะทำให้เราทำหน้าที่อย่างเต็มความสามารถและมีความสุขที่จะทำ

                              .......................................
                                                                          ธรรมทิพย์
                                                                      ๒ สิงหาคม  ๒๕๕๔

คำสำคัญ (Tags): #หน้าที่
หมายเลขบันทึก: 452100เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2011 18:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

มาเชียร์คุณพ่อทำหน้าที่

อย่างนี้ควรได้คุณพ่อตัวอย่างนะครับ

สวัสดีค่ะ

น่าซาบซึ้งใจจริงๆนะคะ

ทำหน้าที่ได้เยี่ยมจริงๆเลยนะคะ

แถมยังมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ถึงเพื่อนลูกด้วย  สมัยนี้หาคุณพ่อแบบนี้ยากมากค่ะ

ส่วนใหญ่จะเป็นหน้าที่ของคุณแม่มากกว่า...

  • สวัสดีค่ะ อาจารย์โสภณ
  • ขอบพระคุณที่มาชมมาเชียร์และให้กำลังใจค่ะ
  • สวัสดีค่ะ น้องวิมล 212
  • ขอบคุณที่แวะมาทักทายให้กำลังใจค่ะ
  • สวัสดีค่ะ
  • นั่นซีคะ ส่วนใหญ่จะเห็นมีแต่คุณแม่ที่นำมา  คุณพ่อท่านนี้น่ารักจริง ๆ ค่ะ
  • สวัสดีครับ
  • เรื่องราวดีๆ ต้องช่วยกันบอกต่อครับ อ่านแล้วอิ่มเอมใจในความรักและเอื้ออารีของคุณพ่อ
  • ความรักของพ่อแม่นั้นช่วยป้องกันปัญหาในครอบครัวครับ ลูกที่รับรู้ว่าตนเองเป็นคนที่สำคัญ ที่รักของพ่อแม่ เวลาจะทำอะไรไม่ดี จะนึกถึงพ่อแม่ คิดว่าตัวเองยังมีคุณค่า ไม่ทำอะไรให้พ่อแม่เสียใจครับ

เป็นเรื่องที่น่ารัก น่าชื่นชม น่าบอกเล่าเผยแพร่กันต่อๆไปค่ะ ความงามในชีวิตครอบครัวแบบนี้หาได้ไม่ง่ายนักในสังคมทุกวันนี้ค่ะ

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังกัน

  • สวัีสดีค่ะ น้องชำนาญ
  • ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายพร้อมกำลังใจ และความคิดเห็นดี ๆ ค่ะ
  • เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ  ความรักของพ่อแม่เป็นรั้วกั้นภยันตรายต่าง ๆ ให้ลูก
    เป็นอย่างดี
  • สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์
  • ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ  เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
    น่าชื่นชมแบบอย่างที่ดีนี้จริง ๆ ค่ะ

ถ่ายทอดเรื่องราวได้งดงามมากครับ

มีหลายเรื่องที่เรารู้สึกอิ่มใจเมื่อได้อ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอิ่มใจครับ

หมอสุข

  • สวัสดีค่ะ คุณหมอสุข
  • ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ  ดีใจที่ทำให้ผู้อ่านอิ่มใจและมีความสุขค่ะ
  • อ่านจบแล้วมีความสุขครับ..
  • ขอบคุณอาจารย์ที่แวะไปเยี่ยมเยือนครับ

ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องเล่าดีๆก่อนเข้านอน..ราตรีสวัสดิิ์ค่ะ..

สวัสดีค่ะคุณ'ธรรมทิพย์'

แวะมาชื่นชม'หน้าที่ที่รัก'ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • หากรักในหน้าที่
  • ย่อมจะมีความสุขสันต์
  • อุปสรรคมากอนันต์
  • ย่อมฝ่าฟันพ้นผ่านไป
  • .............................

                    คีต์ตะวัน

สวัสดีค่ะอาจารย์

ร่วมชื่นชมคุณพ่อด้วยคนค่ะ ทำหน้าที่พ่อที่ดี ดูแลลูก เผื่ออาหารให้เพื่อนลูก มีการแบ่งปัน มีน้ำใจจริงๆค่ะ

เริ่มจากจุดเล็กๆนี้ขยายใหญ่ในใจลูก เป็นแบบอย่างที่ดีค่ะ

  • ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่าน  พร้อมความคิดเห็นดี ๆ จาก
    Ico48  อาจารย์ธนิตย์   " ยินดีที่มาเยี่ยมเช่นกันค่ะ "

       Ico48 พี่ใหญ่่ของน้อง ๆ "หลับฝันดีนะคะ"

       Ico48  ดร.พจนา  "น้อมรับคำชมด้วยความเคารพค่ะ"

      Ico48   คุณคีต์ตะวัน  "บทกลอนไพเราะ ความหมายชัดเจนสรุปได้ดีค่ะ"

      Ico48   คุณถาวร  เริ่มต้นที่พ่อแม่เป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกดู... เห็นด้วยค่ะ

    

สวัสดีค่ะคุณครูธรรมทิพย์

  • คุณยายนึกถึงคุณลุงที่ห่อข้าวไปส่งที่โรงเรียนตอนคุณยายไปสอบเข้าโรงเรียนในจังหวัดค่ะ นึกถึงทีไรน้ำตาไหลทุกที
  • ขอบคุณความดีที่ยังมีอยู่นะคะ
  • สวัสดีค่ะ คุณยาย
  • ความดีและความประทับใจที่ผู้อื่นมีต่อเราก่อให้เกิดความผูกพันและลืมไม่ลงเสมอ
  • ขอบพระคุณประสบการณ์ดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะ

สวัสดีครับ  แวะมาทำทายแบบติดๆ "สังคมไทยจะดียิ่ง ถ้าทุกคนรู้จริงในหน้าที่"

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท