ทุกวันนี้ผู้คนคิดแต่จะเรียกร้องสิทธิจนลืมหน้าที่อันหมายถึง กิจที่ควรทำของตนเสียสิ้น หากทุกคนต่างคำนึงถึงบทบาทและหน้าที่ของตนเองเชื่อแน่ว่าสังคมคงสงบสุขและน่าอยู่ ด้ังเรื่องราวที่ฉันพบเห็นและอยากถ่ายทอดให้ฟัง...
ช่วงพักเที่ยงของวันนี้ฉันเห็นผู้ปกครองนักเรียนคนหนึ่ง เดินหิ้วกล่องอาหารมาสองกล่องแล้วนั่งรออยู่หน้าห้องลูกชายที่เรียนอยู่ชั้น ม.๒/๔ ซึ่งในเวลานั้นลูกไปเรียนวิชาพลศึกษาที่ข้างล่าง
ฉันเดินไปทักทาย และพูดคุยด้วยเพราะทราบข่าวจากเพื่อนครูว่ามีนักเรียนคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเหตุขี่รถมอเตอร์ไซค์ล้มจนกระดูกข้อเท้าร้าวต้องใช้ไม้ค้ำยัน...คุณพ่อของเด็กจะนำอาหารกลางวันมาส่งลูกทุกวัน
"อยู่ไกลไหมคะ ? ได้ข่าวว่านำอาหารมาส่งลูกทุกวัน วันนี้เพิ่งจะเห็นค่ะ มาส่งนานเป็นอาทิตย์แล้วกระมังคะ"
"ไม่ไกลหรอกครับ แค่สามกิโลเองครับอาจารย์ เกือบอาทิตย์แล้วครับ"
"ทำไมไม่ให้เพื่อนลูกไปซื้อให้ละคะ"
"ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของพ่อ หน้าที่ลูกผมก็ทำเสร็จแล้วดูแลเตี่ยจนเตี่ยเสียชีวิต... ลูกผมกินอะไรไม่ค่อยเหมือนใครด้วยครับ..."
ฉันอยากจะซักเรื่องการดูแลเตี่ยต่อแต่ก็เกรงใจตัวเองว่ากำลังหิวจึงพักไว้ก่อนไว้ค่อยคุยวันหลัง
"แล้วทำไมซื้อมาสองกล่องละคะ มานั่งรับประทานพร้อมกับลูกด้วยหรือเปล่าคะ"
"ไม่หรอกครับ ผมนำมาเผื่อเพื่อนของลูกที่เขาคอยดูแลให้ลูกผมขี่หลังเวลาลงบันได"
"ดีจังเลยค่ะ มีน้ำใจต่อเพื่อนของลูกด้วย น่าชื่นชมจริง ๆ ครูขอตัวไปก่อนนะคะ"
ฉันเดินลงจากอาคารชั้นสามด้วยรอยยิ้ม รู้สึกอบอุ่นและเป็นสุขที่เห็นสังคมแห่งการเอื้ออาทรและการให้ "หน้าที่" คำนี้มันยิ่งใหญ่จริง ๆ แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าหน้าที่ก็คือความรักเพราะความรักจะทำให้เราทำหน้าที่อย่างเต็มความสามารถและมีความสุขที่จะทำ
.......................................
ธรรมทิพย์
๒ สิงหาคม ๒๕๕๔
มาเชียร์คุณพ่อทำหน้าที่
อย่างนี้ควรได้คุณพ่อตัวอย่างนะครับ
สวัสดีค่ะ
น่าซาบซึ้งใจจริงๆนะคะ
ทำหน้าที่ได้เยี่ยมจริงๆเลยนะคะ
แถมยังมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ถึงเพื่อนลูกด้วย สมัยนี้หาคุณพ่อแบบนี้ยากมากค่ะ
ส่วนใหญ่จะเป็นหน้าที่ของคุณแม่มากกว่า...
เป็นเรื่องที่น่ารัก น่าชื่นชม น่าบอกเล่าเผยแพร่กันต่อๆไปค่ะ ความงามในชีวิตครอบครัวแบบนี้หาได้ไม่ง่ายนักในสังคมทุกวันนี้ค่ะ
ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังกัน
ถ่ายทอดเรื่องราวได้งดงามมากครับ
มีหลายเรื่องที่เรารู้สึกอิ่มใจเมื่อได้อ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอิ่มใจครับ
หมอสุข
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องเล่าดีๆก่อนเข้านอน..ราตรีสวัสดิิ์ค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณ'ธรรมทิพย์'
แวะมาชื่นชม'หน้าที่ที่รัก'ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คีต์ตะวัน
สวัสดีค่ะอาจารย์
ร่วมชื่นชมคุณพ่อด้วยคนค่ะ ทำหน้าที่พ่อที่ดี ดูแลลูก เผื่ออาหารให้เพื่อนลูก มีการแบ่งปัน มีน้ำใจจริงๆค่ะ
เริ่มจากจุดเล็กๆนี้ขยายใหญ่ในใจลูก เป็นแบบอย่างที่ดีค่ะ
พี่ใหญ่่ของน้อง ๆ "หลับฝันดีนะคะ"
ดร.พจนา "น้อมรับคำชมด้วยความเคารพค่ะ"
คุณคีต์ตะวัน "บทกลอนไพเราะ ความหมายชัดเจนสรุปได้ดีค่ะ"
คุณถาวร เริ่มต้นที่พ่อแม่เป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกดู... เห็นด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูธรรมทิพย์
สวัสดีครับ แวะมาทำทายแบบติดๆ "สังคมไทยจะดียิ่ง ถ้าทุกคนรู้จริงในหน้าที่"