คนธรรมดา "มือบันทึก" คนธรรมดา๑.

ระหว่างการเดินทางเข้าร่วมประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากงานประจำสู่งานวิจัย ครั้งที่ ๔ ระหว่างวันที่ ๒๐-๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔ เกิดการเรียนรู้ขึ้นมากมาย คำว่า " Note Taker" หรือ" มือบันทึก" ที่ท่านอาจารย์วิจารณ์ พานิช กล่าวไว้ เมื่อได้รับโอกาสการพัฒนาตนเอง จากดร.กะปุ๋ม ให้มาทำหน้าที่แทน "ใบไม้ร้องเพลง" ซึ่งแจ้งว่าท่านติดภาระกิจ "มือบันทึกมือใหม่" เมื่อได้รับการแจ้งจากสวรส.ให้รับหน้าที่ ยิ่งเครียดไปใหญ่ แต่ได้รับกำลังใจจากดร.กะปุ๋มว่า " พี่โอทำได้อยู่แล้ว" "เพราะได้ฝึกการบันทึกใน G2K อยู่แล้ว..."

ในใจยังหวั่นๆว่าตัวเองจะทำได้หรือไม่ วันปฏิบัติงานจริงคือวันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ในช่วงบ่าย ห้องย่อยที่ ๔ ( Jupiter 10 ) จากรักเหนือรักสู่การทำ R2R ด้วยปัญญา

ด้วยความตื่นเต้น เลยลองมาชมห้องที่ปฏิบัติงานก่อนวันงาน พบว่าห้อง ถูกจัดไว้เรียบร้อย แต่ความรู้สึกของตนเอง ห้องดูวิชาการ เป็นทางการเกินไป โชคดีที่พบกัลยาณมิตร น้องเจมส์ Organizer ช่วยเหลือ จัดเตรียมห้องใหม่ ให้ นอกจากนั้น เจมส์ยังช่วยเชียร์ให้ผู้เข้าประชุม จนล้นห้อง เหมือนเป็นส่วนหนึ่งด้วยใจเดียวกัน

ห้องกิจกรรมดูอบอุ่นขึ้นมาทันตาด้วยฝีมือเจมส์และทีมงาน

โต๊ะมือบันทึกก็ขอย้ายไปอยู่ส่วนหน้า

แม้อุปกรณ์เตรียมพร้อม ห้องบรรยากาศจะอบอุ่นเพียงไร แต่ภายในใจช่างหวั่นไหว

ว่าจะทำงานได้อย่างไร

จะเริ่มอย่างไรดี เนี่ย

จึงตัดสินใจหันไปปรึกษา " มือบันทึก ตาโกโก Note Taker ตาโกโก" ว่ามีเครื่องบันทึกเสียงมั๊ยซึ่งตอนแรก เธอจะไม่ยอมบันทึกเสียง

กิจกรรมเริ่มขึ้นของการบันทึก

เธอก็จดบันทึก ฉันก็จดแต่ ฉันจดเท่าที่ฉันต้องการจด สมุดว่างๆ เสียเป็นส่วนใหญ่ ...พอเหลือบมอง เธอจดบันทึกใหญ่เลย

แย่แล้วซิฉัน

ฉันจดไม่ได้

ฉันเครียดจัด

วางสมุด

วางปากกา

แล้วหยิบกล้อง

เดินเก็บภาพอย่างเดียว

เดินออกจากห้องไปสงบสติบ้าง

แล้วเดินกลับมา

เริ่มใหม่

ผู้คนสนใจ เจมส์ต้องเทียวขนเก้าอี้ แทรก จาก ๑๒๗ ตัว เพิ่มอีกเยอะทีเดียวจนล้นห้อง

ฉันรู้สึกผ่อนคลายกับบรรยากาศ ละมุม ละไม มีเสียงหัวเราะ สลับกับบทกลอน พร้อมเสียงดนตรี แต่ละคนบอกเล่าถึงประสบการณ์การพัฒนางานตนเอง

เพื่อแลกเปลี่ยน กัน

และ

ใช้เวลา ราว ๒ ชั่งโมงกว่า

แต่ฉันจดบันทึกไม่ได้เลย

แต่ฉันได้วางสมุดบันทึก

ปากกาลงแล้ว

ฉันตั้งใจฟัง

ได้เห็นความงดงามที่แต่ละท่านถ่ายทอดออกมา

ฉันเข้าไปในบรรยากาศที่อบอวลด้วยความรัก

ความจริงใจในการแบ่งปัน

เห็นพลังคนคนตัวเล็ก

ที่ฉันเรียกว่า "คนหน้างาน"

ที่ทำงานด้วยหัวใจ

แห่งรัก

ด้วยความเมตตา

มีความกรุณา

เห็นคุณค่าของงานที่ตนทำ

ทำด้วยปัญญา พัฒนางานต่อเนื่อง

แม้ฉันจะจดบันทึกไม่ละเอียดพอ

แต่ฉันเก็บความรู้สึกของบรรยากาศเหล่านั้นได้

...

จะมาเล่าต่อว่า

มือบันทึกแบบคนธรรมดา

ได้เรียนรู้อะไรบ้าง

เขียนใน GotoKnow โดย ♥อุ้มบุญ♥
ใน บนเส้นทาง R2R

คำสำคัญ (Tags): #cops#gotoknow#ka-poom#note taker#r2r#R2R ครั้งที่ 4#หน่วยจ่ายกลาง#อุ้มบุญ#เครือข่ายหน่วยจ่ายกลาง#เครือข่ายหน่วยจ่ายกลางโรงพยาบาลชุมชน#โรงพยาบาลป่าติ้ว

หมายเลขบันทึก: 451807เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2011 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

ทิมดาบ

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2011 14:53 น. ()

ถ่อมตัวจังครับพี่สาวผม

ชำนาญ เขื่อนแก้ว

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2011 17:06 น. ()

สวัสดีครับ
มาให้กำลังใจครับ
ทุกอย่างมีก้าวแรกเสมอ บางครั้งจดมากไปก็ไม่ได้อ่านมากตามนั้นหรอกครับ
หัวใจคนทำงาน คือทำงานด้วยหัวใจ แล้วงานทุกอย่างจะดีตามมาเองครับ

Ka-Poom

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2011 18:13 น. ()

คนที่รู้หลักการแต่ไม่ลงมือทำก็ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็น Note Taker แต่คนที่ฝึกฝนตนเองด้วยความเพียรสม่ำเสมอ นี่สิคือ Note Taker ในดวงใจกะปุ๋มค่ะ 555

ปุ๋มเชื่อมั่นในพี่โอค่ะ...

ความงามที่ปรากฏจากการบันทึกคือ...สิ่งที่พี่โอได้ฝึกฝนทุกอยู่ทุกวัน

คนที่จะเป็น Note Taker ที่ดีได้นั้นต้องมีใจที่เป็นอิสระ ปราศจากอคติ ประตูใจเปิดกว้างและพร้อมเรียนรู้ด้วยใจที่นอบน้อมอย่างแท้จริง และที่สำคัญมองเห็นคุณค่าในสิ่งที่ตนเองเป็นและทำ...ทุกอย่างที่กล่าวมามีอยู่ในตัวพี่โอค่ะ

หากพี่โอย้อนกลับไปอ่านบันทึกแรกๆ ของกะปุ๋มก็ใช้การจดบันทึกแบบต่างๆ นานาทุกอย่างคือการเรียนรู้ ... และปุ๋มมองเห็นว่าพี่โอมีสิ่งนี้ไม่เคยย่อท้อหรืองอมืองอเท้า หากแต่มุ่งมั่นด้วยความเพียร กาลเวลาเท่านั้นคือ สิ่งสะท้อนการพิสูจน์ที่ปุ๋มเอ่ยมาทั้งหมดค่ะ

ที่สำคัญพี่โอ...มีพลังด้านบวกอย่างเต็มเปี่ยมค่ะ ซึ่งสิ่งนี้หาน้อยค่ะ พี่โอกับคุณอดิเรกคล้ายๆ กัน...