ขอบคุณ Gotoknow – อีกหนึ่งสิ่งดีดีในชีวิตฉัน....
อาจารย์ Wasawat Deemarn กรุณาช่วยชี้ว่าฉันได้เป็นสมาชิกของ Gotoknow มาหนึ่งปีมาแล้วนะ ฉันลองย้อนกลับไปดูบันทึกเก่าๆ ของตัวเองในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่ไม่นาน แต่ที่นี่ก็เก็บบันทึกความรู้สึกดีดีไว้มากมาย และอีกความรู้สึกที่ผ่านเข้ามาคือ "ขอบคุณ"
ขอบคุณ...อาจารย์ ดร. จันทวรรณ และ อาจารย์ ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ ผู้ก่อตั้งและพัฒนาระบบ Usablelabs และ Gotoknow.org ซึ่งเป็นเวปไซด์พัฒนามาจากระบบดังกล่าว
ขอบคุณ...ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บไซต์ Gotoknow.org ที่คอยดูแล คอยหาทางแก้ไขในยามที่เกิดปัญหา ให้ผู้ใช้ได้รับความสะดวกให้มากที่สุด และคอยหาวิธีปรับปรุงระบบให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ทุกวี่วัน
ขอบคุณ...พี่ชายที่บอกว่า มีเวปไซด์นี้อยู่ลองเข้าไปอ่านดูสิ มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากมาย..
ขอบคุณ...การแบ่งปันจากทุกท่าน ที่นอกเหนือไปจากวามรู้ คือทุกเรื่องราวที่ชวนให้ได้คิด ให้รู้สึกดี ให้ได้เตือนสติ ให้รู้สึกว่าในชีวิตนี้มีสิ่งดีดีอยู่รอบตัวเสมอ หากรู้จักที่จะเข้าไปสมาคมกับผู้มีความคิดอ่านที่ดี...ให้รู้สึกถึงความสุขจากการรับการแบ่งปันและจากให้การแบ่งปันนั้น ถึงตอนนี้ฉันนึกถึงพุทธพจน์ที่กล่าวถึงการแบ่งปันความสุขที่ว่า...
เทียนติดไฟเล่มเดียวสามารถช่วยให้เทียนอีกหลายพันเล่มพบความสว่างได้โดยที่ไม่ทำให้เทียนเล่มนั้นมีอายุการใช้งานน้อยลงเลย ความสุขที่แบ่งปันก็จะไม่ลดน้อยลงเลย - Thousands of candles can be lighted from a single candle, and the life of the candle will not be shortened. Happiness never decreases by being shared." ~ Buddha
ขอบคุณ...เพื่อนๆ..กัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาทักทาย ต้อนรับ แสดงความคิดเห็น ให้กำลังใจ ให้คำแนะนำในการเขียน การวาด การถ่ายรูป และรวมไปถึงการดำเนินชีวิต...กับความรู้สึกตื่นเต้นที่บ่อยครั้งที่ความคิดที่คิดว่าจะมีใครอ่านบันทึกของเราบ้างนะ ผ่านเข้ามาจนต้องแวะไปดู...ข้อความสั้นๆ ความคิดเห็นไม่กี่ตัวอักษร แต่สร้างรอยยิ้มครั้งแล้วครั้งเล่าค่ะ...
ขอบคุณ...Gotoknow ที่ให้พื้นที่ในการเก็บบันทึก ที่คิดว่าจะเล่าเก็บไว้ให้ตัวเองอ่านเมื่อโมงยามผ่านไป... แต่ก็ไม่หวงและยินดีหากวันนี้หากจะมีใครมานั่งอ่านนั่งฟังด้วยค่ะ...
ขอบคุณ... Gotoknow ที่ให้พื้นที่ในการจุดเทียนแต่ละเล่ม...
ขอบคุณ... Gotoknow...อีกหนึ่งสิ่งดีดีในชีวิตฉัน....
นำเพลงประกอบละครน่ารักๆ จากเรื่อง Thank You มาฝากค่ะ..
ความเห็น (13)
อาจารย์ ปริม ทัดบุปผา ครับ ;)...
.............................................................................................................
โลกนี้ไม่มีอะไรที่ดีที่สุด แต่เราสามารถมอบความรู้สึกที่ดีที่สุดให้กันได้
อาจารย์ว่าไหมครับ ;)...
.............................................................................................................
ขอแสดงความยินดีสำหรับการอยู่ที่นี่มาครบ ๑ ปี แล้วนะครับ
(อย่างเป็นทางการอีกรอบ)
.............................................................................................................
ผมคนหนึ่งที่ชอบอ่านบันทึก ของคุณ ปริม
เป็นกำลังใจให้อีกคนครับ
อาจารย์ Wasawat คะ โดนจังค่ะ ประโยคนี้ "โลกนี้ไม่มีอะไรที่ดีที่สุด แต่เราสามารถมอบความรู้สึกที่ดีที่สุดให้กันได้"
ขอบคุณค่ะ...และดีใจเช่นกันที่มาอยู่ที่นี่ได้ถึงปีค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณพิชัย... ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจดีๆอย่างนี้
คงงต้องพยายามเขียนให้บ่อยขึ้นค่ะ
แต่พักนี้ขอเป็นผู้อ่านงานเขียนดีๆจากกัลยาณมมิตรท่านอื่นๆ ก่อนค่ะ...
ขอบคุณเช่นกันค่ะ
และมาให้กำลังใจในการเขียนต่อไปค่ะ
ช่วยกันสร้างสรรค์สังคมร่วมกันนะคะ
ชอบเข้ามาอ่านบันทึกของคุณปริม ตั้งแต่ต้น
และตอนนี้ ก็เข้ามาอ่าน
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้ รสคห. = ร่วมแสดงความคิดเห็น
มีความรู้สึกว่า ...ทุกบันทึกของคุณปริม
น่าอ่านขึ้นเรื่อย ๆ ...และมีมุมมองแง่ดีที่ทำให้ผมได้แรงบันดาลใจ
หวังว่า...คุณปริมคงอยู่ต่อ...กับบ้านหลังนี้ (เหมือน AF จัง)
แต่เชื่อแน่ว่า...ในใจของคุณปริม
ต้องอยู่ ณ ที่นี้ ...เพราะเข้ามาแล้วหาที่ออกยากจังครับ
คุณปริมสบายดีนะครับ
--ทิมดาบ--
"นายเป็นพวกอันธพาลหรือหมอที่รักษาคนกันแน่ ?"
พ่อผมมักพูดเสมอว่า "อย่าพุ่งเป้าไปที่โรค ให้พุ่งเป้าไปที่ตัวคนไข้"
มันเป็นคำพูดที่ติดตัวเขาตลอดจนกระทั่งพ่อของเขาต้องตายจากการทรยศของคนไข้
ทำให้เขาไม่เคยสนใจในตัวคนไข้อีก แค่มองไปที่โรคที่จะรักษาเท่านั้น
หลังจากนั้น จีมิน นางฟ้าของผมที่มีหัวใจเป็นสีทองซึ่งเป็นคนที่ผมไม่คู่ควรด้วย
เธอตายในอ้อมแขนของผม ผู้คนต่างประนามว่าผมมันเป็นพวกงี่เง่าตลอดเวลา
และผมก็เป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ จนกระทั้ง... ผมได้เดินทางไปเกาะแห่งนั้น
Jang Hyuk ในซีรีส์ "Thank you"
---คุณปริม ผมและครอบครัว ชอบหนังเรื่องนี้มากครับ...ได้อะไรหลายอย่าง..ชวิตของเด็ก...แม่..คุณหมอ...มายาคติของโรคเอดส์...คำพูดขอบคุณ
ที่ทำให้เราได้แรงบันดาลใจในการก้าวเดินต่อไป--- ดีใจที่คุณปริมชอบด้วยนะครับ---
เทียนติดไฟเล่มเดียวสามารถช่วยให้เทียนอีกหลายพันเล่มพบความสว่างได้โดยที่ไม่ทำให้เทียนเล่มนั้นมีอายุการใช้งานน้อยลงเลย ความสุขที่แบ่งปันก็จะไม่ลดน้อยลงเลย - Thousands of candles can be lighted from a single candle, and the life of the candle will not be shortened. Happiness never decreases by being shared." ~ Buddha
ยินดี สำหรับ ครบขวบปีที่หนึ่งค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริม
หายไปนานจัง มาส่งกำลังใจและความคิดถึงค่ะ
ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่ผ่านมาและสิ่งดีๆ ที่แบ่งปัน
กลับมานะครับ
คิดถึงนะ...ตอนนี้อยู่ที่ไหน?? ครับ
ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ
แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ใจของฉันคอยอยู่เสมอ
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา
ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
และจะคิดถึงเธอตลอดไป
กลับมาอ่านบันทึกเก่า...
ดูจากข้อความที่ฝากไว้ ...
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจากใจ...
สำหรับความระลึกถึงที่มีให้...
ในวันที่ไกล...จากทุกคน...
หนาวแล้ว หวังให้ทุกคนอบอุ่นนะคะ... คุณอาร์ม, คุณปู, คุณหมอทิมดาบ, คุณพี่หมอภูสุภา